Bir yoshi 17-18 yoshlardagi yigitcha avtobusga kirdi .

Kirdiyu ko`ngli tog`dek ko`tarilib ketdi . U boradigan yo`l anchagina uzoq kamida 25-30 minutlik yo`l edi. Uni xursandliginig sababi butun bir avtobus o`rindiqlari bo`sh edi va u o`zicha " yaxshi boldi endi o`rindiqda qiynalmasdan o`tirib ketaman " deb o`yladi . Oradan bir oz vaqt o`tmasdan avtobus odamlarga liq to`ldi. Bir yoshi o`rta yoshlardagi ayol u yigitcha boshiga kelib uni yilkasini qoqib " ey yigitcha men seni yoshingda umuman o`rindiqda o`tirmasdan o`zimdan yoshi kattalarga joy bergaman seni bu tarbiyasizliging nimasi , tur o`rnigdan menga joy " deb qoldi. Bunga birdaniga butun bir avtubus qo`shildi va u bolaga xar xil qattiq gaplar aytisha boshlashdi" xozir yoshlar shunaqa be tarbiya bolib ketishgan nimasini aytasiz" achchiq gaplar bilan uni asabiga tega boshlashdi. Bunga oxiri yigitcha chidolmasdan o`z alamli fikrlarini ayta boshladi " agr men bu joydan tursam bir sharti bor kimda-kim bundan yani aytgan so`zidan uyalmasa o`tirsin meni o`rnimga " dediyu o`rindiq ostidan bir nimani qidirib topib o`rnidan turishga shoshildi. U o`rindiq ostidan olgan narsa esa nogironlar qoltiq tayog`i edi . U qoltiq tayog`iga suyanib o`rnidan turdi qiyin bolsa xam. Bu narsaga e`tibor bermagan xaligi ayol xijolatdan yuzi qizarib darrov bekatda tushib qoldi . U bolani esa bir oyog`i umuman yuq edi buni xamma ko`rib xayratda qolishdi . Yigit esa to o`z manziliga etguncha tik xolatda ketdi . Unga anchagina qiyin boldi . Ammo o`sha o`rin avtobus oxirgi bekatga yitgunga qadar xech kim o`tirmadi.

Комментарии

Комментариев нет.