დილა მშვიდობისა, ჩემო საყვარელო,

ჩემნაირებს არ პოულობენ, ისინი ფეხაკრეფით მოდიან "ჯანდაბიდან" და ხელის გულებს გვირილებით გივსებენ...... მათ არც წასვლა იციან, მით უფრო დარჩენა, რადგან არც ერთი არსებობს, და არც მეორე...!!!

აირია! ყველაფერი აირია, გულს გაუღებ? შემოვლენ და გაივლიან....! გულს აჩუქებ? უყოყმანოდ გაჰყიდიან! სიყვარულს კი სიძულვილში გაგიცვლიან.,..! სითბოს მისცემ? სიყალბეში ჩაგითვლიან, შეცდომებს კი სათითაოდ დაგითვლიან... შემიძლია, გაღიმებაც შემიძლია! ტკივილებს თუ სიხარულით შემიცვლიან, გულზე ლახვარს არასდროს თუ არ ჩამცემენ, მე ბოლომდე, ერთგულება შემიძლია! გააციეს, სიყვარულიც გააციეს და მარტივად საგულედან გააცილეს, ნეტავ მეც რომ ყველაფერი შემძლებოდა, და ჩემთვისაც მიტოვება გაადვილდეს, დამივიწყეს, წავიდნენ და დამივიწყეს, ჩემი სითბო, სიყვარული გამირიყეს, მღალატობდნენ და თვალებში მიყურებდნენ, უფალი და ღვთისმშობელი დამიფიცეს.. გამიკვირდეს? რაღა უნდა გამიკვირდეს! ჩემი გული სათითაოდ გამიყიდეს! ოცდაათიც არ დასჭირდათ ოქრო-ვერცხლი, კაპიკებად და გროშებად გამიყიდეს... ვაპატიო? ყველაფერი ვაპატიე, გულში მაინც სიყვარული ჩავატიე, დრო გავა და მოსასვლელი მაინც მოვა, თავდახრილი გეტყვის ბოლოს მ ა პ ა ტ ი ე ! ----- დრო გავიდა, სინანული გაიზარდა და ცრემლები ჩემს თვალებზე დაბინავდა.

არასდროს ეცადო შემცვალო ასეთი,
მაქციო ისეთად როგორიც შენ გაწყობს.
იცოდე, რომ მართლა ვერასდროს გავხდები,
თამაშის ნაწილი სხვა როლს რომ თამაშობს.

მიმიღე ასეთი როგორიც ახლა ვარ,
რომელსაც ბუნებრივ გრძნობაში მიყვარხარ.
ხელოვნურ სიყვარულს ხომ იცი არ ვგავარ,
და ყველა საფეხურს შენამდე მივყავარ.

შენს სურვილს ნუ აქცევ მოთხოვნის ფორმებად.
ჩემს პრინციპს ვერასდროს გააქრობს სიმკაცრე.
დროებით თუ შემცვლი, მერე დროც მორჩება,
დაგრჩება ჩემს გარდა ეგ ვითომ სიმართლე.

არასდროს ეცადო შემცვალო ასეთი,
გიყვარდე ისეთი როგორსაც მიყვარხარ.
თორემ თუ ვერ შემცვლი, ცალცალკე დავრჩებით,
მერე ჩვენ გვერქმევა ორივეს სხვადასხვა...!!!

ეს შემოდგომაც არაფერს შეცვლის
და სადღაც ვივლით უერთმანეთოდ.
ჩაფიქრებული ვიქნები ჩემთვის,
როგორც ზამთარის ცივი გარემო.

დავიწყებული არ მყავხარ ახლაც,
ყოველდღე შენით ვაღვიძებ დილას.
მე შეიძლება მიყვარდეს მაგრამ...
შენსავით მართლა არავინ მიყვარს.

ყველა დღე უფრო მაბერებს უკვე,
ეს მუქი თმებიც თეთრი გამიხდა.
მაგრამ ბავშვურად ვუყურებ ქუჩებს,
სადაც შენ უკვე აღარ დადიხარ.

და მაინც ვიცი რომ ხარ და სადღაც,
ჩემსავით დაგაქვს ჩვენი ნაწილი.
მე შევიყვარებ ვიღაცას მაგრამ...
შენსავით ვეღარ, ეს ზუსტად ვიცი.

რა გემართება?
დაწყნარდი გულო,
უმისოდ ყოფნა
გაგიადვილდა,
შენ შეიყვარე
ყველაზე უფრო,
მან დაგივიწყა,
ასე ადვილად!

გულო, წუხილი
გულში დამალე
და ამ ცხოვრებას
სიმშვიდით სძლიე,
თუ მიგატოვეს,
სხვაზე გაგცვალეს,
შენ შეიყვარე
ის სხვაზე ძლიერ!

თითქოს არავის
არ ავიწყდები,
თითქოს ლოდინსაც
იწყებ თავიდან,
თუ შეიყვარებ
თავდავიწყებით,
შეგიძულებენ,
უფრო ადვილად!

შენ იტყვი ერთ დღეს - ლექსი ყელში როგორ ამოგდის,
პოეტის ცოლიც რომ დაგერქვას რთული ყოფილა,
ჩემს ყველა სტრიქონს დაიფერთხავ იმ საღამოთი
და ცივ ლოგინში შემოწვები ლექსიშობილა.
შენ იტყვი ერთ დღეს, რომ უბრალოდ აღარ გიყვარვარ,
რომ ჩვენ ბავშვები აღარ გვქვია, რომ ვართ დიდები,
დაძინებისას შუქს ჩააქრობ, მთხოვ - არ გიყურო
და ჩემს წინაშე შიშვლად გავლა მოგერიდება.
შენ იტყვი ერთ დღეს, გაკვირვებით, როგორ გაძელი
ამდენი წელი, ან წამები როგორ ითვალე
ერთად ყოფნისა, გადაყლაპავ აბებს საძილე
და სულ ფეხებზე დაიკიდებ ჩემს რთულ სიმთვრალეს.
შენ იტყვი ერთ დღეს, რომ სამსახურს თუ არ ვიშოვი
წახვალ, არ ძალგიძს უკვე მსგავსი ტვირთის ტარება,
ნათქვამს პირველად დაიფიცებ ხატთან ღვთისმშობლის
ხმა კი ტირილით იმ დღეს აღარ გაგებზარება.
შენ იტყვი ერთ დღეს, რომ ღალატშიც ბევრჯერ მამხილე,
აღარ მსურს ერთად რომ ვცხოვრობდეთ - ესეც შენი თქმით,
მაგრამ ოდესმე ამ ლექსს ალბათ კიდევ იხილავ
და მაშინ - მე რომ არ მიყვარდი - მაგას ვერ იტყვი...!!!

მიდი, თვალები ცრემლით გალეშე,
ალბათ არ იცის ტკივილმა ხათრი,
მე ვარ ზამთარი თოვლის გარეშე
და შენ ხარ თოვლი გარეშე ზამთრის.

ღამეა, ყვირილს ყუა მოვტეხე,
დღეს არ ექნება სიგიჟეს ბოლო
და არეული ჩემი ოთახი
გავს სიგარეტის ცარიელ კოლოფს.

თუმცა არ ჩანან გარეთ პეპლები,
ხელები ფანჯრებს მაინც აღებენ
და მიქრის სისხლის მატარებელი
ლურჯი მაჯების ლიანდაგებზე.

და ვიღაცისთვის ალბათ ბედია,
სკამს ფეხი მიკრას და ყულფზე დარჩეს,
მე კი უფილტრო სიგარეტივით
ჭლექიან ცისკენ ოცნება მქაჩავს.

სუნთქვა შეწყვიტა მინდვრის ბალახმა,
მიწას გულივით ვუნერგავ ფილტვებს,
და მინდა ახლა შენთვის გულაღმა
ჩემი ლექსივით ფურცელზე ვიწვე...!!!

/...ლაშა მარგიანი.../

დაიმახსოვრე : რაც ჩემში მოგწონს, გიყვარს, გაოცებს, გიზიდავს, გსურს,
ეტრფი, გაფიქრებს, გენეტრება...იმას სხვაში ნუ დაუწყებ ძებნას, იმიტომ, რომ
მე ერთადერთი ვარ და სწორედ ამის გამო ამირჩიე...!!!

სხვამ დამიჩოქა,მე შენ გარჩიე,
ბედნიერებას ტანჯვა ვარჩიე,
ჩემს თვალებს ცრემლი რად შეაჩვიე,
რომ შენ მიყვარხარ,რომ შენ გარჩიე?
ვერვინ მოკრიფა უეკლოდ ვარდი,
მე ფუფუნების არა ვარ ხარბი,
ცოდვაა თუ კი შენ შემიყვარდი?
ცოდვაა?რომ შენში სიყვარულს ვრგავდი?

მე ვეღარაფერს,არავის ვგავდი,
როცა მაჩუქე ტანჯვა და დარდი,
შენ ჩემს წინაშე არა გაქვს ვალი,
თუ არ გიყვარვარ,ნუ მოხვალ,წადი

თუკი ერთგულება არ არსებობს,
ერთად ნუ ვიქნებით მეტ ხანს,
შენი მოლოდინის ჯვარზე გამაკარი,
და მას ერთგულება ერქვას.
თუკი უკვდავება არ არსებობს,
უფალს შევავედრებ შენს თავს,
შევქმნათ საოცარი სიყვარული
და მას უკვდავება ერქვას.

არ წამთ სიყვარულის არსებობა,
და ჩვენ დავუმტკიცოთ ყველას,
ჩვენი გულები რომ შევაერთეთ,
ამას სიყვარული ერქვას.

თუკი მოკვდავია ყველაფერი,
თუკი ვერ ვიცოცხლებთ დიდხანს,
თუკი დასასრული სიკვდილია,
სიკვდილს სილამაზე ერქვას.

თუკი საოცრება არ არსებობს,
მომსწრე სუყველაფრის ჩვენ ვართ,
შევქმნათ ხელთავიდან ყველაფერი
და მას საოცრება ერქვას.

გიკვირს?! მუნჯი ვიყავ ავმეტყველდი.
შენთვის ეს მინდოდა მეთქვა:
დღემდე რაც შევქმენით ჩვენთვის მონატრება,
"თეთრი ღამეები" ერქვას.

მიყვარხარ და შენ ხარ ჩემი
მოგონილი ამბავი,
მიყვარხარ და შენ ხარ ყველა
საოცნებო ზღაპარი.
მიყვარხარ და შენ ხარ ჩემი გზა,
ბილიკი სავალი.
მიყვარხარ და შენ ხარ ყველა
პლანეტა და ვარსკვლავი.
მიყვარხარ და ეს შენა ხარ მზის და
მთვარის სადარი.
მიყვარხარ და შენ ხარ ის რაც ჩემ
ცხოვრებას ლაღად ხდის.
მიყვარხარ და ეს გრძნობები
სასწაულში გადადის.
მიყვარხარ და ყველა სიტყვას
მხოლოდ შენთვის გადავღლი..
მიყვარხარ და ფრთებს შევისხამ
შენთან მოვალ ამ ღამით.
მიყვარხარ და ჩემ სიყვარულს
შეგაპარებ დაფარვით.
მიყვარხარ და გათქმევინებ გულის
წადილს გადაშლილს.
მიყვარხარ და აღარ მინდა სხვა
ახალი ამბავი.
მიყვარხარ და არ არსებობს
სიყვარული სხვაგვარი.
მიყვარხარ და ამიტომა
დასასრულიც
აქ არის.

რა ბევრია ვისთანაც შეიძლება დაიძინო.... ---და რა ძალიან ცოტაა ვისთანაც გინდა გაიღვიძო...... დილით განშორებისას გაუღიმო, ხელთ შეეხო მის ხელს და მთელი დღე ღელავდე მასზე.... ---ძალიან ბევრია ვისთანაც უბრალოდ შეიძლება იცხოვრო, დილით დალიო მასთან ერთად ყავა.ისაუბრო,იკამათო... ვისთანაც ერთადაც შეიძლება წახვიდე ზღვაზე... ----და რა ცოტაა სიხარულში და წუხილში იყოს გვერდით... უბრალოდ გიყვარდეს და უყვარდე.... ---რა ცოტაა ვისზეც შეიძლება იოცნებო...უყურო ღრუბლები როგორ ირევიან ცაზე.... დაწერო სიტყვა --მიყვარხარ--პირველ თოვლზე... ფიქრობდე მხოლოდ ამ ადამიანზე.... არაფერს ელოდო,არაფერი გინდოდეს მისგან, მისი არსებობა გაბედნიერებდეს მხოლოდ... ---რა ცოტაა ვისთანაც შეიძლება გაჩუმება.რომელსაც ესმის გამოხედვით, უთქმელად. რომელსაც არ ენანება წლიდან წლამდე გელოდოს. რომელთანაც შენ შეგიძლია როგორც ჯილდო ყველა ტკივილი ყველა ტანჯვა გაიზიარო . ----და ასე ტრიალებს ეს წუთისოფელი.ადვილად ხვდებიან,ადვილად შორდებიან. და რატომ? იმიტომ რომ... ბევრია ვისთანაც შეიძლება დაიძინო და ძალიან ცოტა ვისთანაც გინდა გაიღვიძო.... ჩვენ გავრბივართ......გვაქვს სამუშაო...გვაქვს საქმე... ვფიქრობთ...... ვისაც უნდა მოსმენა მაინც მოისმენს... სირბილის დროს კი დაინახავ მხოლოდ სხეულს...... უნდა გაჩერდე....რომ დაინახო სული. ჩვენ ვირჩევთ გულით,გონებით... გვეშინია ღიმილს ვუპასუხოთ ღიმილით... მაგრამ სულს ვაღებთ მხოლოდ მისთვის, ვისთან ერთადაც გვინდა გაღვიძება. ---ძალიან ბევრია ვისთანაც შეიძლება ილაპარაკო. ---ძალიან ცოტაა ვისთანაც მშვიდად ზიხარ.როცა ფიქრებში იძირები და თქვენს შორის უბრალოდ გაგება არსებობს.... ---ძალიან ბევრია ვისთანაც იწვი.შეიძლება შეკითხვებით,ეჭვებით გადაიწვა. --და რა ცოტაა ვისშიც შეიძლება შენი თავის ამოცნობა,როგორც შენი ცხოვრების ანარეკლი... ---და რა ბევრია ვისთანაც სჯობს გაჩუმდე,ვისთანაც არ უნდა ილაპარაკო ტკივილზე... ---რა ცოტაა ვისაც შეიძლება ენდო.შეგიძლია თქვა ის რასაც შენს თავსაც უმალავ. ვისაც ბრმად ენდობი სულით და გულით.... რომელსაც მოუხმობ როცა უბედურება თავს დაგვატყდება.... ---ბევრია ვისთანაც საჭირო არ არის იყო ბრძენი.არც სიხარულის და წყენის გამხელას აქვს აზრი.... გამოდის რომ მადლობელი უნდა ვიყოთ მათი რომ ეს სამყარო მიმზიდველია და გვიყვარს..... ----და რა ძალიან ბევრია ვისთანაც შეიძლება დაიძინო.... ----- და რა ცოტაა ვისთანაც გინდა გაიღვიძო...!!

სხვა არაფერი...ერთი რამ ვიცი,
აგიხირე და არ მესხვისები...
შენი გულისხმა სადაც წაგიყვანს
შენზე წინ მივალ... იქ დაგიხვდები...

არა ხარ ახლოს
ტკივილი მახრჩობს
ფიქრები მათოვს,
ოცნება მატკბობს
არა ხარ ჩემი
ჩემს გულში სახლობ...
ღიმილი გშვენის,
ღიმილით მათრობ,
შენც ვხედავ დარდობ,
შენს თვალებს ვატყობ
ზმანება მატკბობს
ტივილი არ მთმობს
რადგან არა ხარ შენ
ჩემთან ახლოს.

mpa shi

შენ ალბათ ახლა არ გცალია ნამდვილად ჩემთვის,
მე კი კვლავ ისევ შენზე ვფიქრობ, შენ თავს ვფიცავარ,
მენატრები და ვერ გავიგე რისი ბრალია,
რომ შეგეჩვიე, თუ იმის, რომ უკვე მიყვარხარ.
მე უშენობა, ვხვდები მალე ბოლოს მომიღებს,
შევეწირები ტკივილნარევ ამ მონატრებას,
შენს ნახვას ალბათ ვერასოდეს ვერ ვეღირსები,
სულ ასე დარდში და სევდაში გავლევ ცხოვრებას.

მე ამ სიტყვებით ჩემ სიყვარულს კი არ გიმტკიცებ,
ვიცი, ეს მაინც არაფერს ცვლის ამ წუთას ჩვენთვის,
უბრალოდ მინდა იცოდე, რომ ძლიერ მიყვარხარ,
მსურს ჩემი იყო და ვცხოვრობდე მე მხოლოდ შენთვის.

მინდა ვტკბებოდე შენი კოცნით შენი ფერებით,
და თბილ სისველეს ვგრძნობდე შენი ტკბილი ტუჩების,
მსურს ერთად ვიყოთ, არასოდეს არ დაგშორდე და
ბედნიერებით იყოს სავსე ჩვენი გულები.