იცით როდის არის დედა ბედნიერი?

როცა შვილის გვერდით დილა უთენდება,
როცა მფარველად ჰყავს მამაზეციერი,
მაშინ დედას გული აღარ უბერდება.
იცით როდის სუნთქავს დედა თავისუფლად?
როცა საიმედოდ შვილებს დაიგულებს,
როცა მიუჯდება მათთან გაშლილ სუფრას,
გულს კი მონატრებით აღარ დაიღონებს.
იცით როდის სწვდება დედა მეცხრე ცაზე?
შვილის წარმატება გულს რომ გაუხარებს,
მისი თბილი სიტყვა ტკივილს დაუამებს,
წლობით ნაწვალებს რომ შვილი დაუფასებს.
იცით როდის უღირს დედას არსებობა?
ლოცვით მიაშურებს წმინდა სალოცავებს,
როცა შეუქებენ მის შვილს ქართველობას,
"შეგრჩეს გამზრდელიო"- დედას დალოცავენ.
დედა რის დედაა, თუ არ იბრძოლებს და
ლომის ხმაზე თუ არ შესძრავს დედამიწას,
სანთლით ღვთისმშობელთან თუ არ ილოცებს და
შვილებს შუბითა და მკერდით არ დაიცავს.
დედის გამწარება მტერსაც არ შერჩება.
შვილს დააპურებს და ბევრჯერ მშიერია,
დედა შვილზე დარდით წამში ასჯერ კვდება.
ზოგჯერ რკინაზე და ქვაზეც ძლიერია...