Ինքս ինձ շինարար եմ ես

Չեմ սարքում տներ
Կառուցում եմ կյանք
Չէմ սարքում բակեր
Շինածս է ամբար
Բայց սիրո համար:
Չեմ ցանում սերմեր
Գարի -ցորենի
Ցանում եմ սերմեր
Սիրո պտուղի:
Չէմ տնկում ծառեր
Արմոտով չարի
Կբացեմ պարտեզ
Քնքշանքով վարդի:
Որ ամեն գարնան
Շողով արևի
Առաջինը ինձ
Դուս գա բարևի:
Կարծես թե արդեն
Դարձել եմ պատշար
Պատը չշարած դրսից ու ներսից
Պարտեզ եմ ստեղծում:
Տներ չեմ սարքում
Որ հոգնեմ հետո
Որիշը ապրի: