8 студзеня 1499, у Кракаве нарадзіўся Ян (Януш) «з княжатаў літоўскіх» — канонік, ксёндз, біскуп віленскі і познаньскі.

З дынастыі Гедымінавічаў, з рода герба “Пагоня”. Пазашлюбны сын караля польскага і вялікага князя ВКЛ Жыгімонта I Старога і Катажыны Охстат Цельнічанкі.
Выхоўваўся ў Кракаве і Глогаве. Вывучаў у Балонскім універсітэце права. Працаваў у каралеўскай канцылярыі. Пасля прыезду ў Вільню стаў фактычным намеснікам вялікага князя ў ВКЛ. Удзельнічаў у стварэнні Статута ВКЛ 1529.
Пры яго дапамозе Францыск Скарына заснаваў у Вільні друкарню. Адкрыта друкарня была ў доме віленскага бургамістра Якуба Бабіча. Тут Скарына выдаў дзве кнігі: «Апостал» і «Малую подарожную кніжыцу». У гэтым годзе адзначаецца 500-годдзе выхаду кнігі «Апостал».
Памер Ян 18 лютага 1538 (39 гадоў) у Познані, пахаваны ў Кафедральным саборы Святога Станіслава.