💥БИЗ_КУТГАН_КУНЛАР

42-қисм
МУАЛЛИФ ШАМСИНУР
Ўша куни ҳамма нарсаларни ўз жойига жойлаштириб, идишларни ювиб кейин уйга қайтдим. Опам ухламай кутиб ўтирардилар.
-Ҳалиям ухламадизми? Чарчаб қоласизку.
-Йўқ ҳаммаси жойида
-Опа бир нарсада жуда қийин вазиятдаман.
-Хўш?
Ягона маслаҳатгўйим бўлган Роҳила опага ичимдагини айтиб маслаҳат олгим келди
-Дугонам Сарвара яхши қиз эмас экан. Буни кўпчиликдан эшитдим. Ҳатто далили билан билдим. Аммо уни ҳулқи ҳақида билганимни янги оиласига айта олмайман. Виждоним эса қийналяпти. Бир кун келиб била туриб айтмагансан дейишса нима қиламан?
-Балки тўйи ўтгач яхши томонга ўзгарар. Сен айтганинг билан сенга ким ишонади. Унақа қизлар вазиятдан қандай чиқиб кетиш керак ҳадисини олган бўлади. Мана бемалол эрга тегиб номини оқлаб олди. Ҳеч ким ҳеч нарса қилолмаган. Сени қўлингдан ҳам бирор иш келмайди. Қайтангга ўзингни ёмон отлиқ қилганинг қолади. Энг тўғри йўл ҳаммасини вақт измига ташлаб қўй. Сенингча қилмишларни жавоби йўқми? Ҳаммасини жавоби бор. Мана кўрасан ҳали.
-Яхшиям сиздан сўрадим. Рахмат опа.
-Кир ухлайқол, чарчагансан. Уч кундан сўнг даданг билан кўришишимиз мумкин. Биргаликда борамиз. Укаларингга ҳам тайинладим , уйни сотганимизни билмасинлар.
-Нега опа?
-Ўзи шундоғам у ерда сиқилиб юрибдилар. Баттар сиқмайлик.
-Опа бунчалар яхшисиз? Нега сизни қизингиз бўлиб туғилмаганман.
Шу дамда ҳақиқатдан ҳам бу аёл ўз онам бўлишини жуда истагандим.
-Мен сени онангман шу доғам қизим .
Роҳила опани кўзларидан ёш оқарди.
-Ойижоним.
Бу сўзни чин кўнгилдан айтдим.
-Қани энди дам оламиз. Эртага ўқишга борасан.
-Хўп ойи.
****
Судхўрликнинг ёмон оқибатлари ҳақида эшитгандиму, лекин ўзим гувоҳи бўлмагандим. Саранинг тўйига ўн беш кунлар вақт ўтганди. У ўқишга келганига икки кун бўлганди . Дарс вақтида телефони жиринглаб қолди. Домла борлигига ҳам эътибор қилмай қўнғироққа жавоб берди.
-Алло.
...
-Нималар деяпсиз? Мен... Мен умуман тушунмаяпман.
-Бу қанақаси, ҳозир бораман.
Сарвара домланинг ҳам борлигига эътибор бермай кўчага югуриб кетди.
-Ҳозирги талабалар ҳам жуда бетарбия бўлиб кетяпти. Қани ҳамманг дарсга қара.
Ўша куни Сарварани югуриб кетганига сабаб онаси отасини оғирлашиб қолганини айтибди. Отаси эса кимгадир катта миқдорда фоизга пул берган экан. Доимги мижози бўлгани учун, ҳеч қандай ҳужжат қилиб олишмаган. Мижоз эса ўша куни автоҳалокатда ўлган. Сарварани отаси пулларидан бир зумда айрилиб қолганини кўтаролмаган. Бирданига юрагини чабгаллагану, йиқилган. Тез ёрдам ҳодимлари олиб боришганда танани фалаж бўлганини аниқлашган. Мана ўша кундан бери «Камол доллар» аравачада. Ҳаттоки овқатини ҳам ўзи еёлмайди. Сарвара ҳар куни отасини бу аҳволга тушгани учун йиғлайди.
-Номард, ўлиб кетар экан ҳеч йўқ ҳужжат қилса бўларди. Бечора дадам шунчааа пулга куйиб қолди.
43-қисм
Ичимда ўйладим, отанг тирик қолганига шукр қилсангчи. Афсус ўзига айтолмайманда.
-Соғайиб кетадилар. Мана кўрасиз
-Тезроқ соғайсинлар, менга машина олиб бераман дегандилар. Уффф шу пайт бу фалокат чиқиб турибди.
Тавба бу инсонми ёки... Отасидан ҳам бунга ўша темир матоҳ афзал. Уйга кетиш вақти бўлганда Сарвара тепага бир қаричдан зиёд кўтарилган юпкасини пастроққа туширди.
-Анаконда кўрса дарров чақади. Нимага калта киясан деб. Қариб мияси айниган унинг. Кўзини олдида тиззадан пастда кияману, ўқишга келгач ўзим биламан. Мени кийинишимга нима иши бор?
-Эрингизни онасику, ёмон бўл демаса керак?
-У қари жодугар мени ўзидек рўдапо қилмоқчи. Бир камим рўмол ўрашим қолуди. Қозон бошида рўмол бўлмаса овқат қилманг деди. Ҳохишингиз дедимда: -Ойижон мени рўмолга ичим қисилади. Ҳудди нафас етмагандек бўлади, шунақа деб ошхонагаям кирмаяпман.
-Бизни уйда ҳам рўмол ўралади.
-Сумбула сен шунақа оилада ўсгансан, мен кўйлак лозим, рўмол деса аллергиям қўзийди. Сенам тушунмайсан мени.
-Тўғри, чунки мен очиқ кийиниб кўрмаганман.
Шу вақт Руслан ёнимизга келди.
-Ҳа Сара қале бўляпти?
-Ҳаёт зўр.
-Қачон клубга борамиз?
-Энди эрли аёлман бормайман.
-Эеэ бунақаси кетмайди. Сен билан бошқача эди. Мени хафа қилмассан?
-Қўйсангчи, йўқ ҳечам.
-Почча ўша кунги расмларни кўрса нима деркин?
Руслан қўлида телефонни айлантирганча Сарварага кўз қисиб қўйди.
-Нимаааа?! Эсингни едингми? Оиламни бузмоқчимисан?
-Йўқ албатта, мен ҳам улушимни олсам дейман.
-Мараз.
-Тилингга эрк берма, шу ҳафта йўлини топ. Мен билан ўйнашиш сенгамас.
Руслан машинасини ўт олдирганча учириб кетди. Сарвара ўриндиққа ўтириб қолганди.
-Ахволингиз яхшими?
-Ҳа... Ҳа яхши
-У нега бунақа деди?
-Қўявер. Мен кетдим . Гаплашармиз .
Сарвара ўрнидан зўрға қўзғалиб кетиб қолди .
Мен эса бугун илк бор ўз бизнесим, ёки даромад келтирадиган қандайдир касб топишим кераклигини тушуниб турардим. Ҳаёлимга қўлимдан келадиган ишларни жамладим, улардан фойда йўқдек, кейин эса инглиз тилидан болаларга курс ўтиб кўрсамми дея ўйладим. Бу ҳам ёмон фикр эмас. Ўқишдан тўғри ишга ўтиб кетдим. Савдо зўр бўлиб қўлимиз, қўлимизга тегмасди.
-Менга бир кило банан.
Овозни эшитиб тахтадек қотдим. Оёқларим қалтираб жойимдан қимирлолмай қолдим. Эс ҳушимни йиғиб олдимда маркетни ичкари хонаси томон югурдим. Мени кўриши мумкинмас, бахтли ҳаётим якунга етади унда. Ҳеч қанча турмай ортимдан Миршод келди.
-Опа чиқинг улгуролмаяпмиз, бирдан нега кетиб қолдингиз?
-Анави... Банан сўраган қора кийимли эркак кетдими?
-Ҳа кетди. Тинчлими?
-Ҳа тинчли, ҳаммаси жойида. Қани юр.
44-қисм
Чиққанимда у кетиб бўлган экан. Ғиёс бу ерларда нима қилиб юрган бўлса.
-Нега рангинг оқариб кетди?
-А?
Дўконда яна мен кутмаган иккинчи одам борлиги ҳаёлимга ҳам келмаганди.
-Мени кутмаганмидинг?
-Эркин ака ўзи бир аҳволдаю, ҳазилизни қаранг.
-Мана бундан ўлчаб беринг
Аёлнинг гапиргани мени Эркинни олдидан узоқлашишимга яхшигина баҳона бўлди. Уни бу ерда нима иши бор экан. Мени уйимга кетар вақтгача Эркин кетмай ўтирди. Кассада ўтирувчи Қодир амаки билан анчагина суҳбатлашиб ўтирди. Маркетни беркитишдан олдин эса Қодир амаки ҳаммани чақирдилар.
-Демак барча жамул жам.
Биз умумий етти киши ишлардик. Иккита аёл ва беш эркак.
-Ҳамма шу ерда .
-Эртадан бошлаб кассада Эркинбой ўтиради. Уни бу борада тажрибаси катта. Нархларни билиб олишда ёрдам берасиз. Мен эса уйимизни яқинидаги маркетга ўтаман. Барчага тушунарли а?
Ичим шув этиб кетди. Энди бу нима қилиқ? Шу шилқим билан бирга ишлайманми?
-Ҳа тушундик.
Кейин ҳамма кетишга чоғланди.
-Сумбула олиб бориб қўяман.
-Рахмат, ўзим етиб оламан.
-Йўлим ўша томонда.
Аслида яна рад этмоқчи эдим. Аммо Ғиёс йўлимдан чиқади деб жуда қўрқдим. Бирга машинага чиқдик. Йўл бўйи бир оғизам гаплашмадик.
-Шу ерда тушаман.
-Эртадан кечга қолма.
Дарровдан буйруқ беришга тушибди.
-Хўп.
Уйга бир аҳволда кирдим. Ойим аҳволимни кўриб ҳавотир ола бошлади.
-Сумбула сенга нима бўлди? Нега қалтираяпсан?
-Ойи Ғиёс шу ерда.
-Анави... э ўшами?
Ойим эринг деёлмади.
-Ҳа ўша. Мен ишлайдиган маркетга келибди
-Энди нима қиласан?
-Қўрқяпман. Жудаям.
Ойим бироз ўйланиб турдида қаддини тиклади.
-Нега қўрқасан? У сенга ҳеч ким эмас. Агар сенга нимадир қилгудек бўлса қамоқда чиритаман. Қонун бор. Қўрқма қизим. Мен борман, отам қамоқда деб хафа бўлма. Ўзим ковушини қишлоғига тўғрилаб қўяман.
Қанча ўтирдим, ўйлай ўйлай ухлаб қолибман. Эрталаб ўқишдан жавоб олиб биринчи қилган ишим яна сочларимни бўяш ва линза тақиш бўлди. Ойим мен борман десалар ҳам қўрқув мени тарк этмасди.
Ишдаям мени ўзгача кутиб олишди.
-Бугун ўзгариб кетибсанми?
-Йўғеэе ишларингни қилларинг .
Эркин кўринмади деб хурсанд эдим. Аммо ортимдан овози эшитилди.
-Ёмонмас, ўзингга қараб келмасанг ҳам сени ёқтириб қолиб бўлганман.
Давоми бор...