Նստել ՛ էմ տխուր մտածում էմ լուռ,

Կարոտն է կռծել. հոգիս, սիրտս է տխուր
ա՜խ ես ոնց հանեմ կարոտը սրտից որ չունեմ քուն ու դադար կարոտից....
Թող ես կարոտից մեռնեմ բայց իմ հայ ազգի ցավը չտեսնեմ
Մի թե կարելի է ապրել առանց կարոտի,
Չես՛ կարա ասել.....ա՛խ Երանի ես իմ գյուղում լինեի, ա՜խ Երանի ես դաշտերում պարեի, քո ծաղիկներից մի փունջ հավաքեի
Կարոտս գուցե դա մեջ գտնեի։❤️
#Անահիտի հուշերից
05 02 2025թ