#Հայոց_լեզու

Հայերենի հնչյունները
Հայերենի այբուբենն ունի 36 հնչյուն, որոնք գրվում են 39 տառով:
Լեզվի հնչյունները լինում են երկու տեսակ՝ ձայնավոր և բաղաձայն:
Հայերենն ունի 6 ձայնավոր՝ ա, է (ե), ը, ի, օ (ո), ու, որոնք գրվում են 8 տառով:
Հայերենն ունի 30 բաղաձայն՝ բ, գ, դ, զ, թ, ժ, լ, խ, ծ, կ, հ, ձ, ղ, ճ, մ, յ, ն, շ, չ, պ, ջ, ռ, ս, վ, տ, ր, ց, փ, ք, ֆ:
Հայերենի գրությունը հիմնականում համապատասխանում է արտասանությանը, այբուբենն ստեղծվել է մեկ հնչյունին` մեկ տառ, մեկ տառին` մեկ հնչյուն սկզբունքով: Ժամանակակից հայերենում այս սկզբունքից մի քանի շեղում կա`
ա) ե, ո, և տառերը կարող են արտահայտել մեկից ավելի հնչյուններ (յէ, վօ, էվ կամ յէվ).
բ) է և о հնչյունները համապատասխանաբար կարող են արտահայտվել է և ե, о և ո տառերով.
գ) բառի մեջ լսվող ը հնչյունը չի գրվում, եթե բառի կամ արմատի սկզբնատառ չէ.
դ) երկու ձայնավորների միջև լսվող յ հնչյունը գրվում է միայն ա-ից և ո-ից հետո, մնացած դեպքերում չի գրվում.
Հնչյունները լինում են երկու տեսակ՝ ձայնավոր և բաղաձայն: Հայերենն ունի 6 ձայնավոր և 30 բաղաձայն հնչյուն:
Ձայնավոր հնչյուններն են՝ ա, ու, ի, է, օ, ը:
Բաղաձայն հնչյուններն են՝ բ, գ, դ, զ, թ, ժ, լ, խ, ծ, կ, հ, ձ, ղ, ճ, մ, յ, ն, շ, չ, պ, ջ, ռ, ս, վ, տ, ր, ց, փ, ք, ֆ:
Է հնչյունի համար ունենք երկու տառ՝ է և ե:
Օ հնչյունի համար ևս ունենք երկու տառ՝ օ և ո:
Շատ բառերում ը հնչյունը լսվում է, բայց չի գրվում. գընդակ-գնդակ, մանըր-մանր: