Зноў смала замярзае на зрэзе,

Пасівела зямля і, як бубен, гудзе,
I па снезе сумуе,
Сумуе па снезе:
Пачынаецца снежань, а снег не ідзе.
Змрок у вокны сляпіцаю лезе,
I калючыя зоркі туманіць зіма,
Рунь па снезе сумуе,
Сумуе па снезе —
Хутка студзень, а снегу няма і няма.
Іней шорсткай ігліцай блішчыць на жалезе,
Адзінокі снягір на бярозе знямеў.
Я па снезе сумую,
Сумую па снезе,
Па звычайнай, блакітнай і чыстай зіме. Сяргей Грахоўскі