Васільковы букет!

Ты часцінка нябёсаў,
Ты пяшчота лугоў маёй роднай зямлі,
Бласлаўленне майго беларускага лёсу,
Напамін, дзе вытокі і дзе карані.
Ты прыгожая песня маёй Беларусі,
Залатых паясоў непаўторны матыў.
Я, на жаль, не мастак і таму не бяруся
Маляваць твой цудоўны блакітны адліў.
Васільковы букет! Ты жыцця майго казка,
Ты часцінка маёй роднай, мілай зямлі.
Будзь у сэрцы заўжды, я прашу, калі ласка,
Незгасальным святлом шчырай вечнай любві.