Болгон окуя

Мен ал кезде турмушка чыкмак
тугул,жигиттерди
таптакыр ойлонбойт элем. Бир куну ушул кунго
туш болорумду эч качан элестеткен эмесмин....
Мен мектепти жаны гана аяктап жаткам июнь
айы. Жогорку окуу жайга даярданып жургом. Биздин уй-було айылдагы мен-мен деген уй-
булолордон эле. Атамды
тааныбаган,сыйлабаган
адам жок эле. Уйбуз да тегереги эки кабаттан
куюп салынган,элдин коз жоосун алчу....
Мен уйдо эн кичинекейи элем. Менден чон 3 агам,эки эжем бар эле. Алардын баары оз-озу
боюнча болуп,уй-було куруп кетишкен. Апам
мени 45 жашында торогон экен. Мындай
алганда
биздин уй-було аябай суктанаарлык эле...
Ошентип универге да тапшырып оттум окууга. Бирок бир куну менин жашоом 180 градуска
озгорорун сезбептирмин. ...
Окуу башталышына да аз эле калган. Досума
жолугуп,уйго келсем,уйдо чоочун коноктор бар
экен. Аларга маани деле бербей оз болмомо
кирип кеткен элем. Бир убакта апам чай алып келишимди сурап калды. Чай демдеп кирсем
баары мени козунун кыры менен карап
жатышты...Кечки тамактан кийин атам менен
апам мени чакырып,биз жок дей албадык
кызым.
Каарыган энеси келип,суранып калыптыр,ананда
баласы жаман бала эмес,биз тааныйбыз.
Колунда
жакшы иши бар,астында машинеси бар сага
дагы эмне керек эле. Омур бою сени кор
кылбай отот-деп создорун бутурушту. Мен шок абалда
элем. Менин оюм булар учун таптакыр мааниге
ээ эмес экенин эми тушундум. Корсо жанагы
чоочун коноктор,атамдын алыскы бир
туугандарынан экен. Мага жуучу болуп
келишиптир. Бул кабарды угуп башыма бироо бир оор нерсе менен чапкандай эле селдейип
калдым. Оз ата-энем мени ушундай кылып
жатса
анда башка адамдарга кантип ишенем? Менин
тагдырым келечекте кандай болот. Мен ал
менен жашап кетемби? Окуум эмне болот? Конулум
барбы бул жонундо ата-энемдер угуп да
отурушкан жок. Ата-энеме дагы эмне жетпей
жатты эле? Мынчалык байлыкка кызыкса. Мен
атакемди катуу жакшы корчумун. Келечектеги
турмуш жолдошумду,атамдай элестетчумун. Бирок ушул чечиминен кийин менин оюм да
атама деген,мамилем да озгорду. Канчалык
каршы туруп,боздогонум менен мени угуп
олтурушпады. Апам байкуш,мен тируу кезимде
турмушка чыгып,балалуу болуп тынч жашап
кетишинди каалайм. Менин дагы канча омурум калды Кудай билет-деген создорун эстеп,бир
кыйылам. Ошентип акыры той боло турган
болду. Мен куйоо болмуш жигитти тойго чейин
озу турсун кабарын да билбедим. Той болот
деген куну аны таап келишти бир жерден.
Ушундайда боло берет экен турмуш. Экообуз бир
столдо жанаша олтурганыбыз менен тиктеше
албадык. Ал оз дуйносу менен,мен оз дуйном
менен....Той да бутту кошогонун ичинде
женелер ары-бери басышып куйполоктошот.
Куйоо бала копко кирбей кыйналып турганын сезип жаттым. Салт-Салт экен да. Бири-бирин
таптакыр тааныбаган адамдар,бугун тундорун
бирге откоруп жатышат. Канчалык
кыйналганыбыз менен ушул тунду бирге
откорууго мажбур элек. Уят учун да,эл козу учун
да биз ушул ишти кылууга аргысыз элек..... Бул тун да отту. Мен аял болдум... Бул мен учун
бир аз оор болду. Бирок адам баласы баарына
конот туура. Турмуш агымы кайда гана алып
барбайт. Бирде ойдо журсо,бирде ылдый
журот.
Жаны уй-було. Жаны жашоо. Бул уй,биздин ошол
зангыраган уйубуздон эки эсе чон келет экен.
Уй
жумуштары менен алекмин кечке. Кайнатам
менен куйоом кечке жумушта. Кайненем озу
менен озу алек. Турмушка чыкты деген эле атым
болбосо,бул мен учун эч кандай бир жакшы
нерсе алып келбегендей....
Тунку саат уч болуп калганда куйоомдун
акырын
кирип келе жатканын сездим. Ал мени уктап жатат деп ойлоду окшойт.... Бул корунуш мага
жат болбой калган. Анткени тойдон бир жума
отуп отпой эле,ал ушул онорун корсото
баштаган
эле. Мен куйоомдун мага бир жолу
карап,жылуу суйлогонун,эркелеткенин,атымдан чакырганын
уга албадым,же коро албадым. Келин болуп
тушконумо бир айдан отту,бирок куйоом
менден
алыстагандан,алыстап бара жатты. Ал озу
токтоо,тушунуктуу адамдай корунот. Келбети да
келишимдуу жана сымбаттуу. Билбейм
жолдошума деген жылуу сезимдер менде
ойгоно
баштаган эле. Кундо тамак жасап даярдап аны
кутом,бирок.... Мен бир кадам алдыга жылсам,ал
менден бир кадам алыстап жаткан эле.... Ушул
коёндой окшош кундор ото берди. Мен озумду
бул дуйнодогу эн жалгыз адамдай сезип
калдым
бул уйдо. Канчалык кыйналып,сыздап жатканымды эч ким сезбеди же сурап койбоду.
Мен бутундой соолуп бара жаткам. Эн эле
шайыр кыз мен болсом,эми ошол кыздан эч
нерсе калган эместей....Бир куну уй жыйнап
жатып куйоомдун телефону калып калганын
коруп бир аз башкача боло туштум негедир. Ал такыр эч качан,эч нерсесин унутчу эмес. Аябай
так болчу. Аны колума аларым менен бироо
чала баштады. Журогум тыз дей тушту...
"Жалгызым"- деп жазылган абоненттен келип
жаткан эле. Экоонун кучакташып тушкон
суротун да коюп коюптур. Ааламым кууруп,орт болуп
жанып бараттым. Ушул нерсени сезген
элем,бирок куткон эмесмин. Чалууну
которбодум.
Эмне кылмак элем....
Кечинде ал келгенде чыдай албай акыры сурадым.
-Ким эле ал?
-Сен эмне жонундо?
-Эч нерсе билбегенге салба.
-Мен чын эле тушунбой турам...?
-Тиги контагындагы Жалгызын...-деп кыйкырып
салдым.
-Сенин ишин болбосун ал менен. Сен бул уйго
келин болуп келгенсинби унчукпай
келиндигинди
аткар. А менин иштериме киришпегин. Сенин менин аялымсын туура,бирок журогумдун ээси
болок... -деп эшикти тарс жаап чыгып кетти.
Шалдырап эле олтуруп калдым. Токтоно албай
ыйлап жаттым. Эмне керемет кордум турмушка
чыгып. Ата-энеми жана бул уй-булону
байыттымбы? А менин бактымчы? Менин бактымды ким байытат? Мен эмне бир
кепилдик
болуп,же уй кызматчысы болуп келдимби?
Суроо
артынан суроолор жабылып жатты конулумдо.
Бирок эч ким тушунбоду мен байкушту ошол учурда. Канча ыйлап олтурганым эсимде
жок,уктап кетиптирмин... Эшик катуу
ачылганынан ойгонуп кеттим. Ал экен...
Бутунда
тура албайт,болушунча ичкенго? Ар кайсыны
суйлоп тентиреп жаттыЭмне кылаарымды билбей
бурчта тура бердим бурушуп,корктум,ыйлап
жаттым. Ал менин бул абалымды коруп,озу
коркуп кетти окшойт,кайра унчукпастан
тошокко
жыгылды. Бир топтон кийин жанына басып барып,жолдошума суктанып олтурдум.
Ушундай
ширин уктап жаткан эле. Журогум тез-тезден
согуп жатты. Мен аны чын эле жакшы корчу
элем. Эгер бири-бирибизди жактырып турмуш
курганыбызда. Баары башкача болот беле...? Мамилебиз начарлап гана бара жатты. Сабыр
тубу сары алтын деп апам коп айтчу,мен да
бардык нерсеге коз жумуп сабыр кылып
журдум.
Ишенип журдум бир кун болбосо,бир кун
бактылуу жашап кетерибизге.... Бирок турмуш ар
дайым эле адамга бактылуулук тартуулай
бербейт экен...
Жолдошум катуу тумоолоп уйдо жатып калды.
Аны коруп мен да кыйналып кеттим. Колумдан
эмне келсе баарын кылдым. Тамак берем,даарысын берем,жуунтам. Деги койчу
анын айыгышы учун эмне гана кылбадым. Уч
жума дегенде арандан айыкты. Ушул уч жума
аралыгында экообуз бир аз жакындаша
туштук.
Ушуга болсо да ыраазы элем.... Эрте менен чай даярдап болмого кирсем ал ордунан
туруп,басып
калган экен коргон коздорумо ишенбей,ыйлап
жибердим. Куйоом мени ошол куну биринчи
жолу кучагына алды. Коздорумдогу жаштарды
суртуп,акырын ообуп койду. Мен учун бул муноттор чексиз бактылуулук эле.... Эх...Биз
бирге тамактана баштадык. Кээ бир учурларда
сейилдегени бирге чыгып журдук.
Бир куну мындай иш болуп кетерине такыр
ишенген эмесмин жана куткон да эмесмин.
Ал дагы ичип келди. Экообуз бир аз айтыштык. Бир аз жымжырттыктан кийин ал чечкиндуу :
-Кел ажырашабыз-деди.
Себебин эн жакшы билсем да:
-Себеп-деп суроо бердим.
-Мен коптон бери ал кыз менен суйлошом. Сага
уйлонгонумдун себеби уй-булобузду кризистен чыгарып кетуу эле. Кечир! Атам болбой туруп
алды. Катуу жоготууга туш болгон элек. Уй-
булонун жалгыз уулу катары мен ата-энемдин
айтканынан кайта албадым,менимче сенде да
ошондой болду окшойт. Сенин кай жерде
болсон да бактылуу болунду тилеймин. Кечир мени
суранам. Бирок мен башка чыдай албайм
мындай турмушка. Сени да башка кыйнагым
келбейт. Мен ата-энене баарын озум
тушундуром. Ишенем сени ким жар кылып
алса да эн бактылуу адам болотго. Мага окшогон
акмактарга сендей кыздар татыбайт. Калганын
озун ойлонуп кор-деп сырттка чыгып кетти.
Мына мен куткон кун да келиптир.
Окунуч,ыза,жек коруу мени жеп жатты... Туну
менен ойлонуп олтуруп акыркы бир чечимге келдим....
Куйоом жумушка кетти. Кайненем да,кайнатам
да
кайдадыр бир жерге кетишти. Баарын кетирип
анан озум кетууну туура кордум. Аз болсо
да,коп болсо да уч ай жашаптырмын. Коздорумо бул
уйду элес кылып туйдум да, баштыгымды
акырын
которуп чыгып,арман жана ыза менен бара
жаттым жолдо оз уйумо карай....
Ата-энеме эч нерсе деп айта албадым. Жон гана
жашабайм деп кутулдум. Анын ата-энеси
келип,канча жалынды чыкпай да,жолукпай да
койдум. Бул жашоого нааразы болуп,уйдон
чыкпай жата бердим. Атам мени коруп озун
куноолоп журду копко. Мурдагы эрке,куунак кызы
жок эле. Апам болсо бат-баттан ыйлап турат.
Тагдыр ушу экен да,колумдан башка эч нерсе
келбейт эле....Ата-энеме эч нерсе деп айта
албадым. Жон гана жашабайм деп кутулдум.
Анын ата-энеси келип,канча жалынды чыкпай да,жолукпай да койдум. Бул жашоого нааразы
болуп,уйдон чыкпай жата бердим. Атам мени
коруп озун куноолоп журду копко. Мурдагы
эрке,куунак кызы жок эле. Апам болсо бат-
баттан
ыйлап турат. Тагдыр ушу экен да,колумдан башка
эч нерсе келбейт эле...
Бир куну эрте менен уйкудан турсам,конулум
айланып чыкты. Ошондон кийин бул нерсе
бат-
баттан кайталана баштады. Уйкусурап кечке,бир
нерсе жегим келип эле журо бердим. Кыраакы
апам баарын байкабай койгон жок. Апам
экообуз
ээрчишип докторго бардык...
-Куттуктайм! Эки жарым айлык боюнузда бар экен-деген созунон. Шок болуп,катып калдым.
Менин боюмда бар... Бул тамашабы же
тагдырбы... Ишенбей турдум бул созго. Бирок
жан дуйном оз-озунчо кубанып жатты. Апам
экообуз соз баштай албай турдук. Мен:
-Бул бала торолот! Мен аны эч кимге бербеймин.
Кор кылбаймын. Бирок бул жонундо куйоомо
эч
соз жетпесин. Апа мага эми эч кандай окумунор
отпойт. Бул менин балам,менин жашоом.
Бузган жашоомду дагы бузушунарга жол бербейм.
Атама
да айтып коюн- деп оз болмомо кирип
кеттим...
Наристе бул эн таза туура. Мен эми бир гана
ушул наристеге тагдырымды байлап койдум. Чыдамсыздык менен куткон наристем бул
жарык
дуйного келди....
Кыйын кечти торот. Бирок балам аман-эсен
ден-
соолугу чын эле. Ошого ыраазы элем. Мени озумун ден-соолугум да, башка да
ойлондурбайт
эле ушул учурда....
Карап турсам уулум атасын эле озу.
Козу,оозу,мурду... Мага окшогон жерин таба
албай койдум. Балким бул атасын катуу сагынгандандыр... Уулумдун атын Айдин деп
таятасы койду. Айдинге беш айлык
болгондо,айылдан шаарга кочуп кеттим. Мага
болгону 19 жаш. Окууну улантырууну чечтим.
Канча кыйналдым ким билет акыры окууну да
буттум. Атам жакшы жумушка орноштуруп койду.
Айдин болсо бешке чыгып калды...
Омур ушинтип ото берет туура. Кече торогон
балам бугун мектепке барганга даяр болуп
калбадыбы....
Бир куну Айдинди алып айылга жоноп калдык. Чон атасы сагынган экен. Таксиде келе жатсак
орто жолдо бузулуп калса болобу. Арадан эки
саат отту такыр ондолбой койгон сон,башка
таксиге тушууго туура келди. Такси тозуп
жатсак
бир машине отуп кетти да,кайра артка жылып токтоду. Берки таксист суйлошуп бизди салып
койду. Машиненин ичине кирип,коргон
коздорумо ишенбей турдум. Бул ошол мен
сагынган,менин куйоом эле. Копко тиктешип
тура бердик. Ал бир аз картая тушуптур.
Экообуз ажырашкандан бери да 5 жыл отподубу. Бул
беш
жыл канча нерсени озгортту бирок,бирок
менин
жолдошума деген сезимдеримди озгорто
албады,алгач кандай тунук жана таза болсо дале
ошондой. Канча турдук билбейм? Качан гана
Айдин "апа " деп мени кучактай калганда ал
да,мен да чоочуп кеттик. Бирок унчукпады.
Такыр соз айта албады. Мен да.. Уйдун алдына
алып барып токтотту. Унутбаптыр... Машинеден
Айдин тушуп кетти. Мен тушойун деп жатсам
соз
баштап калды:
-Коп болду корушпогонубузго. Кандайсын?
-Туура коп болду. Рахмат коргонундой мен жакшы. Озун?-Мен деле.
-Макул мен барайын.
-Куттуктайм уулду болупсун!
-Рахмат! Мен кечигип жатам. Айдин кутуп
калды,корушкончо-деп тушуп кеттим.
Менимче ал эч нерседен шек албады. Уйго киргенче шаштым...
Менде дагы журок сыгылуу башталды. Аны
кайра-кайра коргум келе берди. Айдинди
тааныштырып бул сенин уулун дегим келди
бирок....
Айылдан шаарга жоноп жаткам. Жол боюна чыгып такси кутуп жатканбыз. Кайра эле ошол
машине келип токтоду. Айдин барып дароо
олтуруп алды. Мен да олтурдум. Жол бою ата-
бала ойноп кетишти бири-бири менен. Эх эгер
башынан учообуз бирге болсок,болбойт беле?
Эми мынтип экоо бири-бирине жат адам болуп баратышат. Ушуларды ойлонгуча шаарга да
жеттик. Шаарга жеткенде " Атанар гана Айдин?
Силерди тосуп келбедиби?" -деп сурай
калбаспы.
Айдин эмне десин байкушум:
- Атам ооо алыста. Бизге келбейт такыр. Анан апам туну ыйлайт-деп тарс эте айтып салды
баарын.
-Айдин болду токтот! Туш кетебиз. Рахмат алып
келип койгонуна. Бирок ушул суроон ашыкча
болду. И вообще. Неге узатып келдин? Не
думаю что хочу тебя видеть. Козумо корунбосон
мындан кийин да жакшы болмок-деп тушуп
кеттим. Ал эмнегедир унчукпады.
Бир жумадан кийин сейил бакта айланып
журсок
,колуна гул менен чон бир топту кармап алып куйоом келе жатыптыр. Тан эле калып калдым.
Айдиндин суйунгонун айтпа топту коруп.
Жиним
келгени менен аны кет дей албадым. Копко
жымжырт отурдук. Анан ал:
-Эмнеге айтпадын кетип калдын. Эмнеге айтпадын Айдиндин менин уулум экенин-
дегенде шок болуп калдым. Кайдан билди?
Кантип? Кандайча? Эмне дээримди биле албай
туруп калдым.-Эмнеге айтышым керек эле.
Айдин жалгыз менин уулум! Анын озум
чонойттумбу ушул убакка чейин эми да чонойто
берем. Сенин эч кандай акын жок. Сен ошол
ажырашабыз деген кунундон баштап,мен учун
жоксун.
Жакшы маанайды бузуп дагы эмне келдин?
-Мен оз уулуму коргону келдим. Сени коргону келдим. Эгер такыр каалабасан мен кетем
макул-
деп гулду таштады да,Айдинди кучактап,ообуп
алып кете берди.
Апамарга чалып айттым. Аларда айтышты
жанылык. Кайненем менен кайнатам келип кечирим сурап менин кайтышымды
суранышыптыр. Угуп тан калдым. Эмнеге дагы
башталды баары? Эмнеге?...
Телефонго чакыруу келгенинен алсам,ал экен.
-кел суйлошубуз жакшылап. Менин сага айта
турган созум коп. Мен туура ката кылдым башында,бирок баарына тушунуп жеттим.
-Мен макул болдум. Эмнегедир жок дей
албадым.
Анткени дагы да болсо аны кыя албайт элем.
Жолуктук
уруштук,талаштык,ыйладык,жараштык. Корсо жанагы кызы уйлонобуз деп жатканда.
Коп
суммадагы акчасын алдап алып качып
кетиптир
башка олкого. Бул ошол убакта эле билген
экен менин балалуу болушумду. Бирок батынып
келе
албаптыр. Анан чет мамлекетке иштегени
кетип
жакында эле келиптир. Келгенден бери эле
менин изимден журот экен. Кудай бардыгына жаза берет дегени туура экен. Кечиргим келет
бирок кантип? Айдиниме кандай тушундуром
сенин атан деп? Такыр башым жетпей
жургондо,мени кафеге жолугушууга чакырды.
Бардым... Мына сага сюрприз! Жагымдуу
вальс,шам астында. Анадан кийин музыканын коштосунда кечирим суроо,акырында тизелеп
олтуруп менин колумду суроо. Бул эн жагымдуу
болду мага. Кечирээк келген бактымды жоготуп
алуудан коруп,макул болдум баарына. Биз
туура
кечиктик бирок бактылуубуз. Адам бирде жанылат,бирде адашат туура. Биз да бир
жанылдык. Ал убакта жаш экенбиз
да,тушунбодук
чыныгы суйуу бул уй-було экенин....
Азыр мына баары жакшы. Кудайга ыраазымын!
Жакында дагы торойм. Баарыбыз чыдамсыздык менен кутуп жатабыз.
Турмушта турдуу жанылыштык болот. Бирок
аны
туурло сиздердин гана колунуздарда.. Кызыкту окуЛар окуну каласаныз групага
кошулунуздар достор http://m.ok.ru/dk?st.cmd=altGroupMain&st.groupId=57374554652722&_prevCmd=userAltGroups&tkn=9795&_aid=groupOwnShowcase