ალუბლები შესულიყვნენ მწიფობაში,

თეთრი წვენი მოჟონავდა ლიმნიდან;
ახლა მივხვდი, რა ვიცოდი, ქალავ მაშინ,
თუ შენ ტანში, ჟრუანტელი გივლიდა.
წყვილი თვალი, მოციმციმე, წვრილი ხვითო,
უხერხულად მოკლე განზე გადგომა;
გვიმრის ღეროს ვწიწკნიდი და შენვე თვითონ,
შენი თავი ყველაფერში გამხელდა,
ახლა მივხვდი, რა ვიცოდი, ქალავ მაშინ,
თუ შენ ტანში, ჟრუანტელი გივლიდა.
ახ ტურფავ, ტურფავ, ნუთუ ვერა გრძნობ,
გადარეული დავიარები,არც მასვენებენ,
არც მიბრალაბენ, ეგ დასაღუპი შენი თვალები !