გული - ოცნებების სასაფლაო თითქოს მიყუჩდა და გაჩერდა...

აღარ გახსენებ და აღარ ვდაობ,დრო ხომ უშენობას მაჩვევდა.ჩემი სურვილები - შეშლილები,წარსულს ვუსახსოვრე დღეს ნებით.წავალ, მეც დეკემბერს ვეშვილები...გულო, მდუმარებას ვნებდები,ნუღარ გამიღვიძებ სულს ხმაურით,იქნებ მწუხრისფერიც ახია...გული საფლავია უცნაური,სადაც სიყვარული მარხია.