ლამაზი ქალი ..............

თავი მე 3 ე
............
ლამაზმა ქალმა,იქვე მჯდომ მგზავრს, ნაღვლიან ცრემლნარევი თვალით გახედა,
--დიახ თქვენ უცნობი ადამიანი ბრძანდებით ,რომელიც ჩემსდა გასაოცრად თბილი გრძნობა გაიმეტეთ,
--ხანში შესული კაცი ცოტა დაიბნა და უხერხულად იგრძნო თავი:
--არა შვილო , მე ცუდად არ მიკადრებია, თუ გნებავთ გული გაინთავისუფლო დარდისგან ჯობს უცნობს მიამბო.
--არვიცი როგორ და საიდან დავიწყო,
--,დაიწყე, შვილო დაიწყე, წინ გრძელი გზა გვაქვს.
--არ ვიცი როგორ ვთქვა, ადამიანისთვის მისი სილამაზე რატომ უნდა იყოს უბედურების მომტანი? მე თუ ასეთი დავიბადე, ამით ვის რა წავართვი?
და ხანში შესულ უცხო მგზავრს უაბმბო თავის გულის ტკივილი.
--მერე ამყველაფერ უბედურებასთან ერთად , შვილი არ გამიჩნდა, ჩემი დედამთილი რას არ ღონობდა რომ ჩვენი ოჯახი დანგრეულიყო, ჩემი მეუღლე ცდილობდა დედისთვის საყვედური ეთქვა რადგან ასე გვავიწროვებდა,მაგრამ მე არ ვაძლევდი ეთქვა საყვედური, რადგან ამის მიზეზიც მქონდა და არ მინდოდა დედას შვილისგან წყენა დარჩენოდა,სამსახურშიც ბოღმით სავსე ზოგიერთი თანამშრომლები მყავდა რომლებაც,საშინელების თქმა დაიწყეს, იმდენად დავიტუქსე თავი რომ, ჩემი სილამაზე მევე შემზიზღდა,
ერთ დილას როდესაც სამსახურისთვის ვემზადებოდით, ჩემი დედამთილი ჩემს მეუღლეს ჩასჩიჩინებდა:
--რათ გინდა უნაყოფო ქალი , გაუშვი და აგერ გენაცვალე მაშვალი, ჯიშიან ქალს გაგიგირებსო.
--მე მყავს მეუღლე და სხვა არავინ მჭირდება, შენ თუ გინდა ადექი და შენ მოიყვანე, უპასუხა სოსომ, მოკიდა ხელი მის ლამაზ მეუღლეს და სამსახურისკენ დაიძრნენ.
ცოფ აყრილი მარგო ფეხს არ დგამდა ძირს , იმის ჯავრით ეს რა გამიბედა შვილმაო.
--სოსო გთხოვ მომყევი ექიმთან შენც გაესინჯე იქნებ ცოტა რამ გჭირდება, გთხოვ
--კარგი სიხარულო ჯერ არ მცალია და უცილებლად მოვალ. მადლობა რომ ამდენ დამცირებას იტან და ოჯახს არ ანგრევ, როცა შეგეძლო, ასი თავით ჩემზე უკეთესთან შეგექმნა ოჯახი, არ ვიცი რავიღონო,ხომ არ მოვკლა ეგ ქალი!,
--კარგი სოსო დაწყნარდი, შენ ვერ გამოასწორებ მას, მაგრამ უშვილობის გამოსწორება შეგვიძლია, თუ მოხვალ და გაესინჯები, ჩემი სილამაზე და ბედნიერება შენ ხარ, მე შენ როგორიც ხარ ისეთი მიყვარხარ და ამიტომაც არ მინდა დაუფიქრებელი ნაბიჯის გადადგმა და სწორედ ეს სილამაზეა ჩემი ცხოვრების ჯოჯოხეთად ქცევის მიზეზი.
--კარგი ელისა აუცილებლად მოვალ
--კარგი
მიიმყვანა ელისა სავადმყოფოში და დამტოვა, თავად კი სამსახურში წავიდა, მანქანა პატრონისთვის უნდა ჩაებარებინა.
შემდეგ მოვიდა ჩემი მეუღლე, რათქმაუნდა ყველა საჭირო სინჯი აუღეს და პასუხს შემდეგ მე მეტყოდნენ, ეს რათქმა უნდა ჩემმა დედამთილმა არ იცოდა,
--,მგზავრი გაოგნებული უსმენდა ლამაზ ქალს და ყურს არ უჯერებდა ასეთ საშინელებას.
--მეორე დღესვე მოვიდა ჩათესვის პასუხი, ჩემთვის ეს პასუხი,ელვის დარტყმასავით იყო, ყურს არ ვუჯერებდი და ათასჯერ დავაკვირდი ანალიზის პასუხებს, მორჩა ვიფიქრე რომ ჩემი ცხოვრებაც ამით სრულდებოდა, მიზეზი ჩემი მეუღლე გახლდა, რადგან მას საკვერცხე ჯირყვალთან მესამე სტატის კიბო აღმოაჩნდა;
დავხიე ანალიზის ფურცლები და მეუღლეს ვუთხარი რომ ყველაფერი რიგზე ქონდა, მას მერე ვიტანდი დედამთილის შემოტევებს .ყოველნაირად მამცირებდა და მაძაგებდა, მაგრამ ვითმენდი რაადგან მომაკვდავი ქმრისთვის გული ადრე არ მომეკლა, არც დედამთილს ვუთხარი რა მდგომარეობაში იყო მისი შვილი, ვასმევდი წამლებს ვუკეთებდი ექიმის მიერ გამოწერილ ნემსებს, ცოტა გაუხანგრძლივე სიცოცხლე, ჩემი მეუღლე გარდაიცვალა, ბოლო წინა დღეს გაიგო დედამთილმა რომ მის შვილის დრო დათვლილი ქონდა....მას მერე უფრო ამიძულა..
ლამაზი ქალი ყვებოდა და თან თვალზე ცრემლს იშრობდა:
, ამდენი წელი ვითმენდი ჩემი მეუღლის გამო ჩემი დედამთილის შემოტევებს,მისი გარდაცვალების შემდგომ სავადმყოფოშიც არ დამედგომებოდა , იქაც ცუდ მდგომარეობაში ავღმოჩნიდი, ძალიან შემავიწროვეს და გავითავისუფლე თავი, შემდეგ სად არ ვეძებე სამსახური მაგრამ, ყველამ სანაცვლოდ ჩემთან ყოფნა ითხოვა, წამოვედი, დავჯექი სახლში და ჩავიკეტე, ჩემს დედამთილს მისი შვილის მერე სულ შევზიზღდი;
--ჩემი მიწაშია და ეს კი დაფარფაშობსო.
-- ერთხელაც გულისგადასაყოლებლად კარგი კარის მეზობელი ქალი გვყავდა, ძალიან ვეცოდებიდი და მასთან მივედი.. მანუგეშა და შემდეგ შემაგულიანა;
--შვილო ჩემი სწავლებიდან ჯვარი გეწეროს მაგრამ, რაც იტანჯე საკმარისია, მეუღლეს ვერ დაიბრუნებ, ადექი შვილო და გზას ეწიე, განათლებული ,ლამაზი გოგო ხარ და მომავალს გაიკაფავო, ერთი პერიოდი არ დავუჯერე, კარგა ხან ვიცადე, არდა მართლაც გაუსაძლისი იყო ყველაფერი, არა შვილი, არა ქმარი, ავდექი და ისევ მივედი ნათელა დეიდასთან და ვუამბე ჩემი გადაწყვეტილება,
--შვილო ჯვარი გწერია და უფალი შეგეწიოს და დაგიფაროს,,, აგერ ცოტა ჩემი პენისიის დანაზოგი,ცოტა შენიც გექნება, პირველ ეტაპზე წაგწევს, მერე კი უფალი გადმოგხედავს. მადლობა მოუხადე დავემშვიდობე და წამოვედი.
--მართლაც ავდექი ჩავაწყვე ჩასაცმელი კარი გამოვიკეტე და წამოვედი.ისიც კი არ უკითხავს სად მივდიოდი, ახლა კი მივდივარ, ჩემს ცხოვრებას გავურბივარ, მინდა დავივიწყო ლამაზი ქალის არსებობა, რატომ ბატონო, რატომ არის ცხოვრება ზოგისთვის ასე დაუნდობელი?..
--მგზავრი მამაკაცი რომელიც ყურს არ უჯერებდა მოსმენილს ჩაფიქრდა;
-- ხედავ შვილო რამხელა დარდი ამოიღე გულიდან ეს შვებას მოგცემს, და რაც შეეხება ცხოვრებას, ეს ისეთი რამაა რომ, ამის ახსნა, ვის როგორს უმზადებს ცხოვრება ბედს,არავინ იცის და ვერავინ ხსნის, თუმცა მე ასე გეტყოდი შვილო, რომ შენ შენმა განვლილმა ცხოვრებამ, ნამდვილი ცხოვრება რაა, ის დაგანახა, გაგაძლიერა და საბრძოლველად მოგამზადა, შენ უკვე მიდიხარ იმისთვის რომ შენი სახელი შეინარჩუნო, ეს ცხოვრებასთან ჭიდილია, რომელიც მზად ხარ უკვე შეეჭიდო, ლამაზი ქალის უკან მარტო შენი სახელი არა, ძლიერი ქალი იმალება, რომელიც კიდევ ბევრ განსაცდელს გაუძლებს და ფეხზე დასგება, ყველას როდი ხვდება მზამზარეული ცხოვრება, სწორედ ასეცა ნათქვამი, გასაჭირი აძლიერებს ადამიანსო, რადგან გაჭივრებაში მყოფი ადამიანი, სულ რაღაცის ძებნაშია რომ არ დაეცეს და იცოცხლოს, დალხენილისთვის კი ეს ძნელი გასაგები და მისახვედრია რადგან მან არ იცის რას გადის გაჭივრებაში მყოფი ადამიანი, ამიტომა შვილო, ცხვორება წვრთნის ადამიანს, ადამიანი ბრძენი არ იბადება, მას შექმნილი ცხოვრება აბრძენებს........თქვენ კი თქვენმა მწარე ცხოვრებამ დაგანახათ სარკე, .....აი მოვედით კიდეც თბილისში, აქ სხვა ხედვა და სხვა სამყაროა, აქაც შეხვდები მასეთებს, ვინც შენი სილამაზის გამოყენებას შეეცდებიან, , თუ არავისან გაქვს მისასვლელი წამოდი ჩემთან ოჯახში.
--არა არა გმადლობთ,
--კარგი შვილო როგორც გენებოს, აგერ ჩემი ვიზიტის ბარათი, მე თქვენს გვერდით მიგულეთ. ბატონი გიორგი..
და თქვენი?
--ჩემი ელისა
ჩამოვიდნენ მატარებლის ბაქანზე,
--ელისა იქვე გაჩერდა და აქეთ-იქეთ მიმოიხედა,მოკიდა ჩემოდანს ხელი და ცოტა მანძილის გავლის შედეგ, იქვე ჩამოჯდა, ამოიღო ბატონი გიორგის ტელეფონის ნომერი დასცქეროდა,
--იმდენად დაშინებული იყო რომ , ვერავის ენდობდა .იჯდა და გასცქეროდა აქეთ იქეთ მიმავალ მგზავრებს.დაღლილ დაქანცულს იქვე მჯდარს მიეძინა
--ქალბატონო , ქალბატონო, ჩაესმა მძინარეს ხმა,
---დიახ უცებს შემცბარი ხმით წამოიძახა ელისამ, გახედა და ვაგზილს მილიცია ადგა თავს,
---თქვენი საბუთები ლამაზო ქალბატონო,
-ელისას, ლამაზო ქალბატონოს გაგონებაზე, ტანში ზიზღის ჟრუანტელი უვლიდა.
-მე ელისა ვარ ბატონო მილიციონერო.
--თქვენი საბუთები და სად მიემგზავრებით?
--ეს რა კითხვაა უფროსო, არსადაც არ მივემგზავრები, ახლა ჩამოვედი სოფლიდან, დაღლილს მიმეძინა ახლობლის ცდაში,
--თქვენი საბუთები ქალბატონო, ბევრს ნუ საურობთ,
--ო ღმერთო, შესანიშნავად დაიწყო პირველი დღე, ჩაილაპარაკა და ის იყო უნდა ამოეღო საბუთი რომ, მილიციასთან მივიდა კარგად გამოწყობილი შუა ხნის ქალი, რომელიც ამ სცენარს შორიდან უყურებდა:
--გაუშვით ბატონო ეს მე მელოდება , წამოდი ელისა.
-მოკიდა ჩემოდანს ხელი და გაიყვანა.
--თქვეენ საიდან ჩემი სახელი, ვინ ბრძანდებით?
--არავინ შემთხვევით მოგკარი თვალი და მოვისმინე თუ, როგორ თქვით სახელი და გამოგიყვანე მდგომარეობიდან, გატყობთ აქ არსად გაქვთ წასავლელი,
წამოდით ჩემთან , დაისვენეთ მოწესრიგდით და შეიძლება დაგასაქმოთ კიდეც.
ელისას უნდოდა ქალისთვისაც უარი ეთქვა, მაგრამ რომ დაფიქრდა, წასასვლელი მართლაც არ ქონდა დასთანხნდა,
ქალმა, ლამაზი ქალი , კარგ მოწყობილ სახლში მიიყვანა, ის დღე კარგად გაუმასპინძლდა და დაასვენა, მეორე დღეს კი გამოკითხა ყველაფერი, ელისა რადგან ქალმა კარგად მიიღო და მის კეთილშობილ მოპყრობას შეხედა, ზოგადად უამბო მისი გასაჭირი,
ქალს ელისა ძალიან მოეწონა, მაგრამ მისი ნაამბობიდან დასკვნა გამოიტანა რომ მას ელისა რა საქმისთვის სჭირდებოდა, არ გამოადგებოდა. არც ასეთი ლუკმის დაკარგვაც უნდოდა, .
ელისამ ქალბატონს სამსახურის მოძებნაში თხოვა დახმარება,
--რათქმა უნდა ჩემო ლამაზო, რათქმა უნდა, ისეთ სამსახურს გიშოვი რომ, შენც კმაყოფილი იქნები და მეც. ოღონდ შენი პასპორტი დამჭირდება რომ გაგაფორმოთ.
--ეს რა სამსახურია? მე რომ არ ვიცი ისე გამაფორმოთ?
--რისი გეშინიათ საყვარელო, სამსახური ხომ გინდა? ჰოდა მომეცი საბუთი აბა უსაბუთოდ როვორ?
---ელისა შეყონდა, თავი შეიკავა, გაახსენდა უცხო მგზავრის სიტყვა; ,,ფრთხილად შეეცდებიან შენს სილამაზის გამოყენებასო..
--ღმერთო ახლა რა ვქნა, აქედან როგორმე უნდა გავაღწიო,შემდეგ ყური მოკრა, როგორ ესაუბრებოდა ვიღაცას კარგი ტავარია, მომგებიანი იქნებაო,
---ელისა ვაის გაეყარე უის შეეყარეო შენზეა ნათქვამი. დაჯდა ზალაში და ვითომც არაფერი ისე მოიქცა, ფიქრობს აქიდან როგორმე უნდა გავიდეს და გააღწიოს,
--ძალიან დიდი მადლობა მასპინძლობისთვის და მოსვენებისთვის, ჯობია წავიდე, მყავს ახლობელი მეგობარი, მილიციაში მუშაობს და მას დავურეკავ,
--და ვინ არის შენი მეგობარი მითხარი მე დავურეკავ, მე ყველას ვიცნობ მათ.
არა კარგი იყოს, არმინდა გამიბრაზდეს, კი იფიქრა ბატონი გიორგის ნომრის მიცემა მაგრამ , რით იყო დარწმუნებული მის უკანაც რა იმალებოდა, ღმერთო დამეხმარე, ესეიგი ეს ქალი შეკრულია სადგურის მილიციასთან და ასეთ მდგომარეობაში მყოფნი, მიყავს ვითომ დახმარებას უწევს, და ტრეფიგინგის მსხვრეპლი ხდებიან? ღმერთო ეს რა ჯოჯოხეთია.
ნაირა დანელია შანდელი.
გაგრძელება იქნება,