მშობლიურო ჩემო მიწავ, ჩემო სუნთქვა, გულის ფეთქვა, სურვილი მინდა გაგანდო, ეს ნამდვილად უნდა მეთქვა,

უნდა მეთქვა, რომ მწყურიხარ, რომ არ მყოფნის აქ ჰაერი, შენი ფრთის ქვეშ შემაფარა, სხვა არ მინდა არაფერი ამ ცას ფერი ვერ გავუგე, და მზეც შენი უფრო მათბობს, ვინა სთქვა რომ პატარა ხარ, მე სამშობლო დიდი მახსოვს,
შენი მიწის სიყვარული, ჩემს გულშია წმინდა ხატად, ან რა სითბო გაქვს ასეთი, ყველას საგზლად თან რომ გვატან,
აქეთ რომ გამომატანე, შენი ერთი მუჭა მიწაც,, როცა გნატრობ გულში ვიკრავ როგორ მშველის, როგორ მიცავს,
დამიძახე, შემეშველე, სანამ კიდევ მიდგას სული, ხელი მომეც, მოვიტანო შენამდე, დაღლილი გული,
გულო ცოტაც უნდა გაძლო, არ ჩამიქრე ჯერ სანთელო, რომ ვეღირსო შემოვძახო, დაგიგრუნდი საქართველო