ვისთვის ვწერ, ნეტა ვის რად სჭირდება,

ჩემი უფერო ემოციები, გრძნობები სულის
კალმით შევმოსე, არც ტაშით მინდა
ოვაციები. მაგრამ ვაი,რომ მე ვინც
მტკიოდა, იმან წაიღო ყველა ფერები. ცას
მონაცრისფროს შემომატოვა, ლექსით
მყავს
ახლა მოსაფერები. მოვეფერები
თვალებზე,
ყელში, თმებზე, ტუჩებზე, ხელებზე
ლექსში.
როცა შემოკრავს ტაძარს ზარები, ლოცვით
მის სულსაც მივეპარები.