Bu gece yazma diyor yüregim yazma!

Yoksa kalemim yay
Kelimelerim ok,
Fikrim zehir saçacak..
En zoruda; yanaklarından süzülürken gözyaşları
Düğüm düğüm ken boğazın
Nefes almakta zorlaniyorken
O bir kere doyasiya içime çeke bilseydim dediğin
Nefesten daha çok sevdiğin okur üzülür diye
Yazma yazma diyor yüreğim Gelincik
Çünkü bilmiyorsun
Geçmek bilmeyen gecelerim
Güneşi doğmak bilmeyen sabahlarım var benim...
Yenemediğim korkular
Bir nefese hasret olduğum geceler
Yarınlarıma dair endişelerim var bu aralar
Gelincik çiçeğim
Sevmeye doyamayan yüregim,
Sevilmenin tadını bilmeyen ruhum var benim...
Yanlızlıkda boğulmuş benliğim var benim...
Sonunu bilemedigim uzun bir yolum
Tek bildigim sey;
Bu gece safak yine karanlık,
Gelincik
Bu gün de sabah olur mu?
Geceyi bütünüyle hüzün sardı...
Özlem yansıyor duvarlarımda...
Fikrim isyanda...
Yüreğim çığlık çığlığa
Olmaz ki;
Böyle bir sevgiye kayıtsız kalmak
Yok yok olmaz;
Bu gece sabah la vuslat yaşamaz....
Kanında korona zehiri
Bedeninde anarşik yalnızlık...
Dilinde hasretliğin narası
Sis bağlar sokakları
Ağlar yalnız yüreğim...
Bağrımda yangın
Özlem vurur ruhumu....
Olmaz diyorum olmaz...
Bu gece sabaha
Sabaha doymaz, Gelincik çiçeğim doymaz...