Шиъа ва хатари он дар чомеъаи имрузаи Точикистон!

Дуруд ва сипоси бех,исоб ба Худованди офаридгор, ва саломи бешумору беканор ба сарвари коинот Расули акрам Мух,аммади Мустафо (с.а.в.)! Ассалому алайкум ва рахматуллох бародарону хохарони Исломи! Чои таассуф аст ки чомеъаи Исломии Точикистон ин якчанд сол «хатари Салафиён», хатари ХНИТ ва дигару дигар гуфта аз дигар хатар ки он хам ба мардуми сунимазхаби мо хатари зиёд дорад бепарво мондем- ки ин хам «Шиъа» аст. Аммо таи ин дахсолахо пинхониву ошкоро шиъахо дар тамоми сохахои зиндагии Точикистони азизи мо намояндагони худро ворид кардаанд, акидахои аз Ислом дури худро пахн кардаанд ва мардуми моро бо пулу мол ва ч,оху мансаб ба ин мазхаби «ботили» худ чалб доранд. Пас оё танхо хатар хатари «салафизм» аст ва ё аз «шиизм» хам мо бояд эхтиёт кунем? Оё чомеъае ки худро дар мазхаби бехтарин сохибмазхаб Нуъмон ибни Собит ки уро дар чахон Абуханифа гуфта мешиносанд ба ин пахншавии шиизм бепарво шавад? Магар рузе намешавад ки боз хукумату рухониёни точик вакте ин «шиъахо» решаи мустахкам ки партофтанд мачбур шаванд то барои пешгирии пахншавии ин ба гуфти чахониён «секта» конуну чорабинихо рох андозанд? Сабаби навиштани ин хатхо дар чист? Сабаби асоси ин аст ки бовар кунед хамаруза нафаре чи домуллое ва ё чи хамон «салафиён»-у мардуми одди бахс мекунанд ки: ««Фалон домло «шиъа» шудаст, фалон вазоратда якчанд «шиъахои» ирони худро чой карда мардумро ба шиизм даъват мекунанд, фалон махалла зиёди мардумаш «шиъа» шудааст, фалон вазифада «шиъа»-шудара монданд!» Худо кунад ки ин дуруг бошад – аммо афсус ки кисми зиёди ин хабархо рост аст. Нафароне ки дар мадрасахои Ирон тахсил кардаанд якчанд нафаре ки партофта омадаанд накл мекарданд ки: - якум соли тахсил ба ту кор намегиранд ки чи тавр намоз мехони ва чи акида дори. Аммо соли дуввум шарт мегузоранд ки албатта ту «шиъа» мешави пас тахсил мекуни. Пас ин якчанд муддат мо мешунавем ки ба «вазифахои» намоён тахсилкардахои Ирон гузошта шудаанд. Оё онхо хамин якчанд соли тахсил дар мазхаби худ монда буданд ва ё шиъа шуда омадаанд? Ч,авоб худ маълум аст!! Бовар кунед хамон нафароне ки тахсилкардаи Иронанд факат хавфу хатари «салафиён» мегуфтанд ки албатта хуб аст, аммо боре оё шумо шунидаед ки хавфи «шиъа» шудани точиконро пеш оварда бошанд. Пас оё танхо «салафиён» мардуми моро ба сафи худ медароранд ва ё «шиъахо» хам? Магар акидаи «ахли суннат валь чамоъат» акидахои «ботили» Шиъахоро кабул дорад? Аз руи таърих ташкилкунандаи Шиъа яхудии Ямани бо номи Абдуллох ибн Сабо аст. Ин яхуди дар дили мардуми мусалмон акидаи ба Аллох,(ч.ч) наздик будани хазрати Али(р.а) ро чой дод. У буд ки мегуфт ки хазрати Али(р.а) хатто баъди марг ки «чаннати ва ки дузахист» медонад, ки чи умр мебинад ва бадбахт ё некбахт мешавад медонад ва г. Инхо Рофизиён номида шудаанд ки кариб 90%-и шиъахои имруза худро рофизи медонанд. Агар дар акидаи ахли суннат «тавофи» гайри Хонаи Каъба «куфр» бошад рофизиён бепарво кабри хазрати Хусейн(р.а)-ро тавоф мекунанд ва баъзе хатто ин тавофро аз Хаччи Каъба боло мехисобанд ки ин хам аз Ислом нест! Дар Ислом бадтарин ва нобахшидатарин гунох «Щирк» аст- аммо шиъахо аз ин парвое надоранд: Шиъахо мегуянд ки Эмомони мо хатто дар гур медонанд ки ту кай таваллуд мешави, чи кадр умр мебини, некбахт мешави ё бадбахт ва г. Хатто ки зиёди хамин шиъахо сифатхои Илохиро чи чон додан, чи ризк додан, чи шифо додан ва гайраро ба хазрати Али (р.а) ва Эмомони худ вобаста медонанд. Оё ин щирк нест? Оё чунин щирк бахшиданист? Гар дар акидаи ахли суннат мусалмон гар хочате дорад худ бояд дар намозу дуъо ру ба Аллох,(ч.ч) оварда хочат бипурсад(ин таъкидшуда аст) аммо дар рофизиён барои ин ъамал миёнарав(посредник) дар симои Имомону азизоне ки дар кабранд таъкид шудааст. Рофизиён бовари доранд ки танхо ин Имомон хочати онхоро ба Худованд мерасонд. Оё ин «кабрпарасти» нест? Дар Куръону Аходиси Набави оё ин хаст ва ё катъиян манъ аст? Гар ахли суннат Ё Аллох, гуяд ахли рофизи Ё Аллох,, ё Мух,аммад ё Али гуфта дуъо мекунанд. Хатто дар байраки «рофизиён» навишта шудааст ки: «Ё Хусейн» ва ё « Ё Абу Абдуллох,» ки ин хам аз «тавхид» дур мондани онхост. Гуиё ки шиъаёни рофизи «Ахли Байти» Расулуллох(с.а.в.с)-ро дуст медоранду пайрави мекунанд аммо худ бубинед ки на хаммашонро. Чун модари муъминон Оиша(р) хазрати Абубакру Умару Усмон(р.а) ва дигаронро онхо хатто бад мебинанду дашном хам медиханд. Харчанд баъзеяшон инро инкор хам кунанд аммо ин чунин аст. Хадисхои аль Бухориву Муслим ва дигаронро кисми зиёдашро кабул надоранд. Он хадисхое ки ба онхо ки форид кабул доранд ва агар маъкул нест кабул надоранд. !Дар Тавхиди АсмоуСсифот худ бубинед ки шиъахо чи мегуянд: -«Аль Мачлиси хадисе аз Чаъфар ас Садиг чунин меорад ки гуфтааст: -Касам ба Аллох,(ч.ч) ки ба мо ъилми аль-аввалу валь охир дода шудааст! яке аз пайравонаш пурсидаст ки: ё хазрат оё дар шумо ъилми гайб хаст? дар чавоб Чаъфар ас Садиг гуфтааст: -Хайфи ту! Ман хатто медонам ки чи дар пушти мард ва дар рахми зан мешавад! !Дар китоби аль Кофи аз аль Кулайни хабар аз Абдуллох ибн Бишра омадааст ки АбуАбдуллох гуфт: - «Касам мехурам ки ман медонам ки чи дар осмонхост ва чи дар заминхо, кист дар Бихишту дар Дузах, ва чи буду чи мешавад»! Албатта баъзеи хадисхоро ин рофизиён худ бофтаанд. Ва аммо кисми зиёди хадису акидахои онхо ба он далолат мекунад ки баъзе аз Сифатхои Илохиро хазрати Аливу Имомони онхо хам доро будаанд. Пас оё ин аз Ислом аст? Оё ин «щирк» нест ва зидди Куръону суннат нест? Аллох,и Мех,рубон дар Куръон мефармояд: «Масчидхо хонаи Худост! Пас гайри Аллох, аз касе ёри наталабед!»(сураи 72 ояи 18)! Аммо рофизиён мегуянд ки ба худ миёнарав(посредник) гиред ва бе миёнаравон Худованд шуморо намешунавад. Хатто намозхое доранд ки ру ба кубури имом Хусайну дигарон мисли имом Ризо мехонанд ва ёрдам мехоханд то хочатхои онхоро ба Аллох, (ч.ч) расонанд. Оё ин он Щирки «нобахшидани» нест? Бубинед ки дар ахли суннат «тавофи» масчиду кубури олимону азизон «Куфр» хисобида мешавад ба гайр аз тавофи Хонаи Каъба! Магар рофизиён «тавофи» кабри имом Хусайнро намекунанд? Хатто хабар зиёд аст ки тавофи кубури Абулулуи Мачуси ЪалайхиЛаънаро инхо аз дин медонанд ва дар хар дуъохояшон дар хаки ин «палид» дуъои нек мекунанд! Ё ки онхо мегуянд ки тамоми Имомони мо на аз «рахми» модар балки аз пои рости модар ба дунё омадаанд! Ё ки имоми хозира Оятуллох вакте ба дунё омад хамон замон «Ё Али» гуфтааст. Тавбаааа! Хатто пешвоёни ин рофизиёни имруза як хадисе бофтаанд: -« Гуиё он шаби «Мехроч» Паёмбар (с.а.в.с) болои Бурок аввал ба масчиди Аксо ва сониян ба Осмон парвоз карда назди Холики Осумонхо меравад. Чун хазрати Чабраил мегуяд ки он тараф рафтани ман манъ аст- Хазрат (с.а.в.с) худ танхо кадам мемонаду назди Худованд (ч.ч) хозир мешавад ва мебинад ки хазрати Али (р.а) назди У (ч.ч) аллакай нишастааст.» Хабиби Худо болои Бурок бо ёрии хазрати Чабраили Амин парвоз кунад ин шиъахо мегуянд ки хазрати Али (р.а) худ дорои сифатест ки танхо Худованд дорост- яъне худ бе ёрии нафаре парвоз карда омадааст! Магар ин щирк нест? Охир ин шиъахо хатто хазрати Алиро аз одами хам боло медонанд ва хатто аз Паёмбару Фариштахо! Баъзеи шиъахо танхо дар ру ба руи мардуми ахли суннат мегуянд ки мо тамоми ахли байтро дуст медорем. Аммо афсус ки дар асл ин баракс аст. Мисол: !!!! Яссир аль Х,абиб яке аз донишмандони муоссири хозираи Шиъа китобе навиштааст бо номи «Хиёнат-дигар суи зиндагии Оиша(р)( "Непристойность - Обратная сторона Аиши") ки онро ба хафт кисм чудо кардааст ва гуфтааст ки ин китоб аз хар гуна саволу чавобхо ва хиёнати кардаи Оиша(р) ва газаби Аллох,(ч.ч) ба у иборат аст! Хатто сураи Куръон ки ин хиёнатро инкор кардааст ба ин рофизиён басанда набудааст! Оё ин аз Ислом аст? Ин «ноМусалмонхо» хатто намедонанд ки занхои худашон кучоанд (мумкин хиёнат доранд ин соат) , бо чи кор банданду –мехоханд он чиро васф кунанд ки хазор сол пеш буд ва он хам дуруге беш нест! Ва ё сахобагону Хулафое ки хазрати Паёмбар(с.а.в) ба онхо башорати «чаннати» буданро додааст аз тарафи ин рофизиён тахкиру хакоратхо карда мешаванд. Онхо бовари доранд ки хазрати Умар(р.а) ки хатто домоди хазрати Али(р.а) буд ба уву ахлаш зулмхое кардааст. Бубинед ки онхо чи сифатхоеро ба хазрати Али(р.а) медиханд ки хоси Илохист ва боз мегуянд ки у ва ахлаш аз хазрати Умар(р.а) зулм дидааст ва хатто хазрати Фотимаи Зухроро мушт задааст. Оё хамин хазрати Али (р.а) бо ин кадар пахлавониаш мегузошт ки оилааш ки духтари дустдоштаи Паёмбар(с.а.в.с) буд аз тарафи кие ки набошад мушт хурад? Оё у боз ба хамин одам духтарашро хонадор мекунад? Харгиз на! Ин танхо фикру душмантарошии душманони Ислому муъминон буд.
Рофизиён бовари доранд ки Аломат ﺔﻣﻼﻋ ) ) дар намуди дасти кушода хамчун тумор «кафи Аббос» ва ё «Дасти Фотима»кодир аст ба нафаре ки ба у хайр намекунад балову факири орад. Аз ин сабаб хама рофизиён ба он пулу матоъ хамчун хадя мебаранд. Ин «дасти кушода» дар хама масчиду дар накшгорихои шиъахо вомехурад ва онхо бовари доранд ки он ба хама чиз кодир аст. Ин аст ширки дигаре аз онхо! Магар ин Ислом аст? Хамин «шиъа»хо аз никохи «мутъа» хифз менамоянд. Онхо хатто барои он «махр» хам баровардаанд. Аммо ин хамон фохишагиест ки зани фохиша ба ивази маблаг тани худро мефруршад. Як бародари Исломи соатхо ба имоме аз шиъахо чунин бахс кардааст дар мавзуъи «мутъа» ва «сига» ва чун шиъа дар акидааш устувори нишон додааст у пурсидааст: - Оё шумо худ духтари бешавхаре доред? - Ха дорам!- гуфтааст он Имом. - Пас ман дар ин чо мусофирам ва шумо он духтаратонро ба ман муваккати никох карда дихед!- гуфтааст он бародар! - Не ин мутъа ба духтарону наздикони мо мумкин нест. Он ба мардуми одди мумкин аст!- гуфтааст он рофизи. Хам хандаовару хам хузнангез. Чун хамон фохишагарие ки рофизиён «конуни» кардаанд!
Хулоса: Хамин Яхудиён буданд ки дар дини хазрати Исо(а) сеХудогиро дароварданд. Хамин Яхудие ки худро мусалмон эълон кард ва нийяташ «фитнаву» «тафрика» дар байни мусалмонон буд ва ба максадаш расид ва «Шиизм»ро ташкил кард ки аз ахли суннат валь чамоъат хело фарк дорад. Афсус ки солхоест ки ин акидахои зиёди шиъахо дар Точикистон хам пахн шуда истодааст. Аллох,(ч.ч) ва Паёмбар(с.а.в.с) агар барои «хочат» намоз хондану дуъо карданро танхо аз У(ч.ч) таъкид карда бошанд хам ёфт мешаванд нафароне ки мегуянд: - Тавассул ба «азизони Худо» дуруст аст. Яъне назди кабри хазрате зиёрат раведу дуъо кунед ки Худоё ба хурмати хамин «азизат» хочати маро бароварда гардон. Оё ин хамун акидаи «Шиъаги» нест! Чун Аллох,у Расулаш чунин тавассулро манъ кардаанду Шиъахо ва пайравонашон навиштаи фалони ибни фалониро ба мо чун шиъахо аз Куръону Аходис боло пешниход кардааанд. Аллох,(ч.ч) дар Куръон мефармояд: -« Ва майятаваккал ъалаЛлох,и фа хува х,асбух,»!- яъне «Ва бар Худо таваккул кун, зеро Худо корсозиро басанда аст. Ё ки: -« Ва бар Худо таваккал кун, ки Ӯст шунаво ва доно!» сураи Анфол ояи 61. Ва ё хадиси шакарвори РасулаЛлох, ки ба ибни Аббос руй оварда гуфтааст: -«гар хар чи ки хохи аз Аллох,(ч.ч) бихох»! Мисолхо зиёданд! Аммо чое оё омадааст ки миёнарав бигир? Не ку! Магар мо пайрави аз Куръону Суннат кунем ва ё аз суханони домлое ва ё «олиме» чи кадар бузург хам набошад. Куръону Суннат катъиян манъ кардаанду баъзехо мегуянд ки мумкин аст! « Хадисе хаст ки: Сахобагон дар як масъала бахсхое доштаанд. Вакте ки Ибни Аббос меояд мепурсад ки чи масъала аст? Мегуянд ки ин масъаларо хазрати Абубакри Сиддик чунин гуфтааст. Ибни Аббос мегуянд ки не ин чунин несту Хазрати Паёмбар(с.а.в.с) чунин гуфтаанд! Сахобагон як ду нафараш мегуянд ки хазрати Абубакр дигар гуфта буд ку? Ибни Аббос мегуяд ки: -Эй Мардум! Ман ба шумо Хадис аз Паёмбар(с.а.в.с) овардааму шумо бояд онро кабул кунед на гуфтаи хазрати Абубакри Сиддику дигару дигаррро.» Яъне хар чое ки сухан аз Ояхои Куръону Аходиси Набави ки омад дигар акидаву гуфтаи нафаре кабул нест чи кадар он олиму бузург хам набошад дар он масъала танхо гуфтахои Худованду Аходиси Набави кабул аст на акидаи домлое!! Як домлои пиронсоле накле карда буд ки: -Солхои 70-ум пас аз он ки хукумати Шурави каме дархояшро боз кард як ду масчидихои Точикистонро низ таъмир кард то мехмонони омада донанд ки дин дар мо озод аст. Хамин буд ки дар Душанбе як конфронсе мешаваду баъд аз он мехмонони мусалмонро ба масчиди Хазрати Мавлоно Яъкуби Чархи мебаранд. Чун нафароне ки аз Ирон омада будаанд мебинанд ки кабри «хазрат» зебу зиннат надорад даррав пешниход мекунанд ки: - Чаро ин «хазрата» ин кадар хор кардед. Мо барои хазратомон макбараву зиёратгоххои бехтарине кардаем. Биёед шумо хам чун мо кунед. Мо худамон инро маблаггузори мекунем. Хамон солхо онхо «козиву» якчанд домлоро ба Ирону Ирок бурда макбараву мавзолейхои олимони худро нишон медиханд. Пас аз бозгашт ончунон мавзолейхо дар якчанд навохии Точикистон аз хисоби Иронихо ташкил шуд. Гуиё ки хамон «хазратое» ки «хочатбароранд» мухточи пулу моли дуъогиронанд! Тавбааа! Аз он пас кат гузошта мешуд ва мардум пул партофта «хазратора» шод мекарданду хочату хохишонашонро мерасониданд. Ин буд «хизмати» Иронихо! Ин буд «бидъате» ки шиъахо ба мо оварданд. Ин ъамал ин рузхо давом дорад. Харчанд хастанд нафароне ки ба нийяти «зиёрат» мераванд ва ба рухи онхо дуъо мекунанд- аммо чунин нафарон камшуморанд. Кисми зиёди мардум хочате дорад ки гуиё ба воситаи он «хазратон» бароварда мешавад. Хакикатан хам рост аст ин гуфтахо он бобо. Раведу худ бубинед ки дар хама «зиёратгоххо» кат гузошта шудаги, домлое дуъо мехонаду маблаг чамъ мекунад. Онхо таъкид мекунанд ки «Албатта 3-4 чоршанбе паи хам биё. Мол биёр ба нийяти «хазрат» хун кун хочатат бароварда мешавад. Шифо меёби, фарзанддор мешави, пешгохат кушода мешавад ва г»». Хатто сандукхое монда шудаги ки мардум ба он пул мепартоянд. Гуиё он «хазратхо» ба ин маблагхо «мухточ» бошанд. Мардум гирди он «зиёрат»гоххо тавоф хам мекунанд ки ин хам «куфр» аст тибки акидаи «ахли суннат»- аммо он домлохоро ин дахл надорад чун максади онхо чамъоварии маблаг асту тамом!! Магар ки он домлохо аз Тавхид дур шуда бошанд! Ин ъамалхои аз дин дурро Шиъахо имруз дар Точикистон хам пахн карда истодаанд. Хулоса кисми зиёди он акидахои «шиъахо» аз Ислом нест ва мо кисми камеашро ба шумо пеш овардем. Албатта нафароне ки имрузхо хатари «салафийят» мегуфтанд ин хатари «шиъа»-хоро хам пешниход кунанд то ин «сектаро» хам дар Точикистон манъ кунанд!!! Мо пайравони «Ахли Суннат валь Чамоъат»ем ва пайрави аз Куръону Аходиси Набави мекунем ва ин ба Точикистониён басанда аст. Даркор нест ягон мазхабу равияи наве ки максадашон тафрикаву «фитна» аст ва ё хамон бозгашти ба даврони «чохилийят»! Дар ин хазор солахо олимони ахли суннат хатову камбудихое наёфтанд дар мазхаби Имом абуХанифа гайр аз он як ду нафар фитнаандозоне ки нав пайдо шудааанд. Гар хаст хатову камбуди онро мо худ дар дину мазхаб даровардаем на сохибмазхаби мо бо шогирдонаш. Пас бояд мо он чие ки аз акли худ бофтаем, аз дини дигар ба худ гирифтаем ва ба Ислом «зам» кардаем худи мо онро дар асоси Куръону Суннат ислох кунем. Фаромуш накунед ки аз нисф зиёди мусалмонони дунё пайравони дини Мух,аммад(с.а.в.с) дар мазхаби Абу Ханифаанд на шиъаву дигару дигар. Ин аст ки мо аз акли худу нафаре хукук надорем ин кадар мехнати сохибмазхаби худро инкор кунем. Мазхаби Имом АбуХанифа ин пайрави аз Куръону Аходиси Набавист - на пайрави аз он яхудие ки шиизмро ташкил кард. Имрузхо хар чи зудтар хам хукумату хам диндорони моро мебояд аз ин пахншавии «шиизм»-у «вахобизму» дигару дигар пешгири кунанд то фардо дер нашавад. Агар имруз мо бепарво шавем фардо ин чомеъа бозмегардад ба хамон даврони пеш аз Исломиву хамон даврони Ч,охилийят дар симои шиъашудагон! Боки дар Панохи Аллох (ч.ч) бошед!!!

Шиъа ва хатари он дар чомеъаи имрузаи Точикистон! - 803615488607

Комментарии

Комментариев нет.