11- БӨЛҮМ.

Той бутту. Биздин жумуш да аягына чыкты. Тикеден тик тура иштегенге, бутубузду суйрой чарчап уйлорубузго жонодук. Менин ааламым, куунак конулумдун себеби- апакем. Жол алыс сезиле тызылдап отуруп жетем. Босогодон аттаарым менен моюнуна асылам. Мен кандай бактылуумун? Жараткандан жалгыз суранганым ушул болчу. Демек баары жакшы болорууна ишенем.
Айтмакчы достор, менин апама окшоп жатынынан учунчу даражадагы рак болгондор болсо, суранам сабырдуу болунуздар. Ар кандай козу ачыктарга барбаныздар. Дарыгердин айтканындай кылсаныздар айыгып кетээрине болоорун ишендирип кетем. Баарынан да "Буйрук" деген нерсенин кылганына таасирленип бутподум. Ажал оозунда турган апакем мандайыбызда аман эсен ушул кунго чейин. Ал эми бул жашоого тоюп буто элек, келечегин ойлой, алдыга план коюп чуркап жургон Сабира азыр арабызда жок. Бул жашоонун сыноолору бизди турдуучо калчайт тура. Ар бир кыйынчылыкта достор, сынбагыла, сыналгыла. Чокпогуло, чыйралгыла. Мейли азап болсун, кайгы болсун, биз баары бир женебиз. Корсо, биз ушул кичинекей башыбызда акылы кобуроок адам экенбиз да.
Апам менен уйдо абдан конулдуу, убакыт кантип отуп кеткенин билбей каласын. Баарыбыздын мандайыбызда отурган карааны эле тоо. Баары жакшы корунгону менен атам тымызын ойлуу журду. Сыртынан жылмайганы менен ичинен эмне болуп жатканын толук билбесек да, сезип турдук. Балким белчебизден баткан карыздан кутулуунун жолун издеп журот же Сабираны жоктоп жаткан чыгаар. Медерди жанан Сабиранынн калган баласыбы? Биздин окуубузду таштап салганыбыздыбы? Жашы элуудон ашып, баягы кырчын курактан откондо, баарын нолдон баштоо оной эмес. Ошол учурда биздин эч нерсебиз жок калдык. Колубузда сокур тыйыныбыз, уй жайыбыз, карызыбыз кекиртектен. Атам жумушунан айрылды. Баарыбыз уйдобуз. Атам ушуларды ойлонот. Кунумдук ичип жегенибизге аран тыйын тапканыбыз менен ал да жетпейт. Колубуздан эмне келет? Башында апамдын аман-эсендигине суйунуп журдук. Бара-бара атамдын жини чукул боло турган адат тапты. Иш издеди, ылайыктуусун табууга мумкун болбой жатты. Бир кезде далысын таптап, артынан чуркап учурашкандар карабай кетти. Жашын отуп калганда ишке албайт экен. Мен Аймираны ээрчитип алып иштегеним эч нерсеге жетпейт. Кээде ошол бир тыйындын айынан ызылдаша тушобуз. Жетпеген жашоо жаман тура. Ары-чойсон, бери чойсон чак келбейт. Бул учурда апам озун ото куноолуу сезе, ойго чомулуп кетет. Апакем ай, сенин бар экенин чыныгы бакыт. ал эми маселелерди чечсе болчудай.
Атам кадимкидей стресске тушуп калды. Кабагын ачпайт. Тан эрте иш издеп кетип, кечинде бир аз акча менен келет. Жарыбаган тыйынга кара жумуш кылып, куруулушта иштеп баштады. Картайганда ал иш да оной эмес экен. Баарынан да, эмнеден баштайм деген баш ооруу. Атамдын кабагын карап, апам башын жерге салат. Семейный кризис башталды. апам озун жемелеп жатканын угуп калдым бир куну. Озунчо балкондо отуруп алып суйлонуп жатат. "Уй-буломо мынчалык азап тарттырып, аман калганымдын кереги бар беле? Менин ажалым адашып Сабираны алып кетти окшойт." деген создорун угуп денем дуркурой тушту. Эми оорудан жаны айыгып келе жаткан апамды аядым. Ал эмне ооруну тилеп алыптырбы? Же атайын барып жугузуптурбу? Атамдын бурколгон кабагы акыркы кундору баарыбызды сестентчу болду. Ал кайгырса баарыбыз мунканабыз. Атамды мин ирээт тушунгонго аракет кылсак да, куноо кимде? А жок созсуз бироо куноолуу болушу шарт эмес.
Атама жолок болуу учун иштегенимди уланттым. Оюумда окуумду улантсамбы дегем. Окунучтуусу ошол учурда сырттан окуу болумуно которулууну ойлогонум менен акча маселесине такалып токтоп калды. Окуумду таштап салганыма окундум. Бирок башка айла жок болчу. Атам ар кандай иштерде иштегени менен тапканы жетпейт. А бирок тырмышып журуп, Аймираны ээрчитип иштеп, учоолоп кредитти тогуп алдык. Охх... кандай керемет? Насыя жебе этинди, тешип чыгат тошунду деген кептин таамай айтылганын карачы. Эми айылга кетели дегенибиз менен уйубуз жок. Эптеп жер тилкесин алып, эки болмолуу уй салып, беш эчки кылып алсак, атам менен апама Медерди, Нурмираны кошуп берип, жашоону бир калыпка тушуруп алсак дегенге эки козубуз торт. Жашырганда эмне кээде кредитке токчу акча же кварплатага акча жетпей калганда Канаттан сурасам дароо берет. ))) Бир далай акча алдым. Буюрса кайтарып берем. Кредиттин акыркы суммасын токкондогу ырахатты, соз менен жеткирип бере албайм, бирок коптор тушунсо керек. Ошону менен эми насыя албайбыз дегендей болгонбуз. Ойлогон ойду, кыстаган турмуш женет демекчи, кайра чон суммадагы акчаны атам банктан которуп келди. Себеби айылга уй салбасак тапканыбыз кунумдук тирликтен ашпады. Анын устуно уйдун ээси ижара акысын жогорулатканы аз келгенсип, "Бир болмолуу уйдо алтоонор жашайсынар! " деп жаман коруп, чыгып кетуубузду отунду. Мына, темселеп шаар аралап квартира издемей. Канат машинасы менен бир топ жардам берди. Рахмат айтканыма, жолугууну сунуштайт. Кээде шылтоо таап калсам, кээде сейилдеп келууго туура келпт. Антпесе ото коп жардамы тийди. Мамилебиз жакындап келе жаткан. Козумду карап турган Канатка конуп бараткам. Бирок аны эч ойлобойм, сагынбайм, кутпойм, жардам керек болгондо гана эстеп калбасам. Ооба, бул кылганым туура эмес, билем. А мен чын эле жардамга муктаж болчумун. Атам акыркы кундору чарчадыбы же кыйынчылыкка моюн сунуп бараттыбы билбейм, кээде буркурап ичимдик ичип келгени байкалат. Балким озун алаксытып жаткандыр дегенибиз менен кун санап кобойуудо. Жаз келээри менен уй салабыз деген акчабыз четинен азайып баратты. Жаны жылдын алды болчу. Эс алуу кунум эле Канат мени уйдон алып кетем, сюрприз бар деп тан эрте чалды. Он кундон бери жаны жылдык кечелер менен жакшы иштедик. 30-декабрь ушул кун эсимден кетпейт. Эл шанга болонгон. Жаны жыл керемет эмеспи. Администратор эс алууда жургонумо карабай кайра жумушка чакырды. Ресторандын ээси конок чакырат имиш. Канатка жолугам деп убада берип койгом. А жумушка барбасам болбойт, антпесе ачка калабыз. Канатка чалсам алган жок. Жумушка жонодум. Кечке маал бир коллектив жаны жылдык кече откорду. Байкашымча курулуш фирма ( атын жазбай эле коеюнчу) кобунчосу жаштар. Арасынан баягы Дастан дароо козумо тушту. Жылуу учурайт тим эле эски тааныштай болуп. Ал мени байкаган да жок. Баары козун карап, далыга таптап куттуктап жатышты. Кечке маал Канат ресторандын алдында турганын айтып чалды. Сыртка чыксам кутуп туруптур. Кечирим сурап, бошобой калганымды айтсам баягы кок беттигин карматып:
-Мен бугунку кечеге коптон бери даярдангам. Бугункудон калса болбойт. Суранып чыкчы администратордон. - дейт.
Негедир баргым келген жок. Мумкун эместигин айтсам:
-Анда озум кирип сурайм. Сен мени менен иштеп жургондо суранып эле журчу эмес белен?-жиндене кабагын буркойт.
-Канат ал учур башка болчу.
-Мен азыр озум суйлошом! - Мени турто ресторанга жоноду. Артынан утурлай, корс мунозун билем да, администратор менен уруша кетпесин деп жонодум. Кабинетке кирип кеткен. Бир убакта атырыла чыгып, эшиктин оозунда турган мени билектен кармай суйроп жоноду. Эч нерсе тушунбой калдым. Дыркыратып суйроп баратат.
-Канат, кое бер. Сага эмне болду?- энтиге сураганыма.
-Сен бул жерле иштебейсин, уктунбу?- ой-боюма койбой эшиктин оозуна чейин суйроп чыкты. Дагы жакшы арткы эшик, антпесе элдин баары кормок. Алым жетчудой эмес. Чыркырап кетип баратам. Ангыча артыбыздан:
-Дос, кызды кое бер.- деген октом ундон токтоп калды.
Кекирейе артты караган Канат:
-Братан, жолтоо болбо. Ишинди кыл.- дегенинен мен да бурула карасам Дастан туруптур. Ишенимдуу басып келип:
-Мен кое бер дедим.- Салмактуу суйлой Канаттын козуно карады. Мындайды кутпогон Канат:
-Эээ.. братишка мага приказ бергидей сен кимсин?- менин колумду кое берип, Дастанга атырылды чаап жиберчудой боло.
-Стоп, стоп братан. Ачууланба, мен ушул ресторандын ээсимин. Ушул турган ордундан жолго чейин менин оздук менчигим, демек коноктор торумдо. Сыртка чыгып суйлошолу.
Экоо ээрчише сыртка жоношту. Журогум тушо, алайып кала бердим. Демек ресторандын ээси Дастандын атасы экен да. Артыбыздан келген администратор мени ээрчите кабинетине кирип, суу ичип демимди баса кайра ишке кирдим. Кече буткон сон мени Дастан озунун кабинетине чакырып жатканын айтышты.
Дастандын кабинетине жеткиче эмнелерди гана ойлободум. "Мени точно кетирет жумуштан, эми кайдан жумуш табам? Бул жака конуп калганла. Коллектив анан администратор эже мени абдан тушунот. Кыштын чилдесинде иш да табылбайт. Канаттын текебер, менменсиген мунозу бир балээ кылды. Негедир ушул Канатты коргондо журогум муздап кетет, тап-такыр жолобош керек болчу. Карачы анча- мынча берген акчасына карап журуп эмне болду? "
Эшигин черткилеп ичкээри кирдим. Кетууго камынып пальтосун кийип, кузгуго каранып жатыптыр. Дароо козумо айрылып калган жакасы байкалды. Демек Канат кылды. Мени отур дегендей ишарат кылып, компьютерин очуруп жатып:
-Таак... Аида сен бул жака иштейм келгенден кийин жеке мамиледеги маселелерди уйдон же сырттан чечип келууну билет белен?
-Кечириниз, мен анын бул жака келээрин кутпогом.- Жер тиктей.
-Жигитинби?
-Жок...жок... жигитим эмес. Менин тап-такыр жигитим жок. Ал озу эле мага...- андан ары айта албай калдым. Мени карап, ойлонуп алып:
-Демек поклонник дечи?- Башын чайкай оор ушкуруно- Аида байкасам жакшы эле кыздай коруносун. Билбесен керек. Айтып коюу милдетим. Эн башкысы сенин коопсуздугун учун. Ал жигит адашкандардан экен.- Эч нерсе тушунгон жокмун. Суроолу тиктеген калыбыма:
-Тушунбой калдын окшойт. Ал наркоман экен. Сайынат экен.- чыканагын корсото. Ал эмне кылганын да билбей калат. Ото кооптуу. Кордунбу мобуну?- жакасын корсото:
-Канча болду таанышканынарга?
-Бир жылдан ашып калды. Мен чын эле билген эмесмин.- Куноолуудой жер карадым. Корктум. Анын жоосунсуз кылыктарынын себебин эми тушундум. Козум алая оозумдан созум тушуп, нес абалда калдым.
-Болуптур. Бирок ал эми бул жака кайра келет. Балким ушул тегеректе журот азыр да. Экообуз жон эле суйлошолу деп чыккам. Мындайын билгенде СБларга салып бермекмин. Мен дагы биринчи жолу туш болуп атам, тагыраагы атам ресторанын мага бир эле жума болду откоруп бергенине. Азырынча кимге кандай мамиле кылышты да жакшы бмлбейм. Бир аз пикир келишпестик болду ортобузда. Анын дагы келээрин билем. Сенин коопсуздугун учун сени жумуштан кетирейин десем, администратор болбой койду. Бирок баары бир азырынча бизден алысташын керек. Тиги поклоннигин тынчтык берчудой эмес. Сураштырсам агасынын казинолорунун бирин иштетет экен. Бизге го баары бир, сени эч нерсе болбосун дегеним. Кыскасы бир- эки ай бул жака келбей тур. Чынында мен да ашыкча маселени каалабайм. Антпесе соз кобойуп кетчудой. Билет чыгаарсын жогору жакта разборка кандай болоорун.
Суйлоого оозум барбай калды. Мейли жумуштан изимди жашырып кеткеним менен, мен Канат менен чогуу батир издеп, жашаган жеримди да билет. Эми кандай кылсам? Ангыча телефонума чалуу келди. Тунку саат 2де Канат экен. Коркуп дароо калтырап кеттим. Козум алая Дастанды карап:
-Канат чалып жатат, эмне кылам? Кантем? - Ыйлап жибере жаздадым окшойт. Тан калычтуу тиктеген Дастан:
-Кантмек элен, жумушта эмесмин деп айт. Меня уволили дебейсинби?
Айтканындай кылдым. Канат билет менин канчада жумуштан чыгаарымды. Коркуп жатканымды билди окшойт Дастан.
-Журу, керектуулорунду ал мен жеткирип коеюн уйуно. Тундо кооптуу, такси чакырбай эле кой. Мен да уйго кеткени жатам. Ал эми айлык акынды эртен эсепчиге айтам, эсептеп берет. Кабатыр болбо, эки айдан кийин келип иштей берсен болот. Тез чык, мен арткы стоянкада болом.
Шаабайым сууп залга жонодум. Коллектив мени телмире тиктеп кала берди. Бекем кучактай коштошкон администратор эже " Кайгырба, кел кайра, мен кутом." деген бойдон калды. Ыйлагым келсе да озумду кармай сыртка жонодум. Эшикте аппак кар тим эле балпалактап жаап жатыптыр. Ай жарык. Оор ушкуруно кадам таштай, курулдоп мени кутуп турган Дастандын машинасынын арикы орундугуна отурдум. Оюумдун баары "Эми кайдан жумуш таап, Канаттан кутулуу учун жаны батирди кайдан издейм? Кышында кочконун да азап тура. Апама эое оор. Озу аран айыгып келатканда. Апам...апам.. айтмакчы, апам мени бир дарысын ала кел дебеди беле. Кундуз дарыканадан. Тууй... ата эстен чыгып кеткен турбайбы! Эми тундо кайдан тапмак элем, эртен кундуз карайын. Балким жол боюнда 24 саат иштеген аптекалардан сурап корсом кантет? Дастан деле каршы болбосо керек." Айткандай каршы болгон жок. Бирок бир эмес эки аптекадан сураштырсак жок дешти. Учунчусундо колумдагы дарынын аты чет тилде жазылган кагазды сурап копко карап турду да:
-Аида, бул дары кимге?-деди.
-Апама керек.
-Бул дарыны азыр таппайсын. Онкологиянын аптекасынан же атайын заказ менен алдырасын. Баасы да кымбат. Мурун кайдан алды эле?
- Билбейм, Израилден алган го. Баасын сурабаптырмын.
-Апан ал жактан дарыландыбы? - Мандайындагы кузгудон мени карап:
-Ооба, бир жылдан ашык журуп келди.
-Канчанчы даража менен?- Мен да аны аябай карадым. Жакындарынын бироосу ооруган го деген ойго келип:
-Учунчу даража болчу.
-Анан азыр жакшыбы? Жылыш болдубу?-Козун албай суроолорун жаадырып жатты.
-Буюрса жакшы.
Ортодо жымжырттык пайда болду. Мен оз ойлорум менен алышып келе бердим. Бир убакта Дастанга:
-А сиз бул дары тууралуу кайдан билесиз?-Суроомо жылмайып алып:
-Мен озум дарыгермин. Уролог- андролог.
-Ааа.. кандай сонун. Мен да медик болгум келчу. Мед. академияга отпой калып башка кесипке тапшыргам.- Башымды жерге сала окунуп алдым.
- Азыр каякта окуйсун?
- Азыр да окубайм. Эл аралык мамилелер факультетинде окучумун. Шартка байлашыштуу таштоого туура келди. Бюджетте болчумун. Сырттан окуу болумуно которулуу учун контракт толоо керек экен. Азырынча...
Калганын айта албадым. Ансыз да окубай калганыма арданып жургон жаным ыйлап жиберчудоймун. Уйго келдик. Сылык коштошуп тушуп калдым. Апам ашканада кутуп отуруптур. Кирип эле моюнуна асылдым. Баары унутула тушот. Атам дагы ичип келген окшойт. Уйдун ичи перегар жыттанат. Чай ичтик. Канттын жайын айтып бердим. Жакасын кармаган апам чочуп алды. Жумуштан отпуск алганымды божурап отуруп, кезек дарыга жеткенде, дарынын аты жазылган врачтын кол тамгасы менен моору коюлган кагаз Дастанга кетип калганын эстедим. Карап отуруп ошону менен алып кетип калган тура. Эртен айлыка барганда алып алам деп уйкуга кирдим. Жашоодо ар бир кадамдын себеби бар экен. Дастан экообуздун тагдырыбызга ошол Израилден келген алкандай кагаз себеп болду.
Чачымдан сылап ойготкон апамдын мээримдуу жузун коруп жашоодогу мындан откон чыныгы бакыт жок экенин сезем. Тан эрте атам да туруп чай устуно отурдук. Медердин таттуу тили баарыбыздын маанайыбызды которот. Негедир узулуп тушуп жакшы кором. Инимди карап отуруп "Аттин, арабызда Сабира болгондо кана?" деп ойлоп алам. Тобоо, карачы качандыр бир кезде жеп жиберчудой болуп, жек коргон адамды качандыр бир кезде жоктоп калам деп ойлобоптурмун. Жашоо ушундай ары тан калычтуу тура. Кээде Сабираны кадимкидей сагынганымды кантейин? Кудурети кучтуу кудайдын барды жок кылып, жокту бар кылып, жек корууну суйууго айлантаарына ынандым.
Атама жумуштан чыгып кеткенимди айттым. Бизге билгизбесе да кабагы чытыла тушконун байкадым. Анан кантсин атакем, жалгыз жетишпей жатса. Эч нерсе эмес. Мен созсуз башка жумуш табам.
Туштон кийин айлыгымды алуу учун жумушка жонодум. Эртен жаны жылды тособуз. Жолдон онкология болумуно барып, апамдын дарысын сурадым. Баасын угуп оозумду бир ачсам, врачтын корсотмосу жок сатылбашын айтты. Маанайым томондоп айлыкка жонодум. Жаркылдап администратор эже тосуп алды. Коллективке да конуп калыптырмын. Кетким келбейт. Айла жок. эмгек акыма кошуп премия чыгарып берди. Бир топ эле акча болду. Суммасын угаарым менен акчамды колума кармай элек жатып кулака тынч эки айдын кварплатасын тогуп салайын же, апамдын дарысын алсамбы? Атам айлык алат болду бекен? Аймира иштеп жаткан соода борбору деле айлык берсе керек. Мээм автоматтык турдо иштейт го чиркин. Дарынын кагазын суроо учун Дастанды сурасам келбегенин айтышты. Администратордон телефон номерин алдым. Баары менен коштошуп, сыртка чыгып номерин тердим. Чоочун номерлерди албайт ондуу же бошобой жатабы билбейм, айтор жооп берген жок. Телефон номерин дароо жаттап калдым. Баардык сандары окшош крутой номер экен. Кагазымды сурап СМС жазууга туура келди.
Кочо бойлой бир топ жоо бастым. Жаны жылдын урматына супермаркеттен бир далай азык тулук алдым. Кантсе да жаны жыл келе жатат. Озгочо майрам э? Элдин баары кундун суугуна карабай жыргап журот. Мейли кундо жебегенибизди жок дегенде жылда жейли деп эки баштыкты толтуруп алдым.
Текчеде тизилген таттуулардын бирин кармап, баасын карап, чонтогумо чактап алып кайра коюп тандап жатсам Дастандан чалуу келди.
-Алоо кандайсыз Дастан.... байке... мен...
-Кандай Аида, смс келди. Мен азыр жарым сааттын ичинде жумушка барам, куто аласынбы?
- Кечириниз мен жумушка жаны эле барып келдим. Азыр анча алыс эмес жерде журом.
-Мейли анда дарегинди айт, ошол жерге барып таштап кетем.
Жарым саат соода борборунда журдум. Ал ортодо менеджерден иш орун сурап жибердим. Бош орун жок экен. Бир убакта келип калды окшойт, чалуу тушту. Эки баштык толо азык тулугумду которуп сыртка чыктым. Мени коруп машинасынан тушту. Кундуз жанынан ото жакын корбоптурмун. Абдан жылдыздуу жигит экен. Коздору жайнайт. Жылмайганда аппак тиштери кашкая жаныма келди. Биринчи жолу адамды суктана карашым. Колун сунуп учурашты. колумдагы баштыктарымды жерге коюп мен да колумду бердим.
- Келе жаткан жаны жылын менен.- деди кулумсурой.
-Рахмат сиздики менен дагы.
Мындай учурда башка кыздар кандай билбейм, балким уялып жер карайт чыгаар, а менде чынында тартынуу, наздануу деген нерсе жок. Тескеринче кошо жарыша тиктеп тура бердим. Менин караганыма ынгайсыз болду окшойт:
-Аида эмне болду сага?-деди.
-Ааа... да, так белизна зубов зашкаливает. ... тиштериниз ото эле аппак экен.- Башымды чайкай , суктанып алдым. Менин мынтип коз артып жибергениме чочуп кеттиби же танкалдыбы билбейм, балким кыз кишиден мындай комплиментти кутпогон чыгаар, тиштерин коргозо жылмайып жаткан Дастан оозун жаап, мени тушунбогондой тиктеп калды. Дароо жузу озгорулуп кеткенине кулуп жибердим. Ооба, башыма биринчи эмне келсе ошону ойлонбой суйлоп коймоюм бар, мойнума алам. Кызыктай боло тиктеп турган Дастанга карап:
- Кечириниз, мен чын эле айттым. Абдан жакшынакай тиштериниз бар экен. Чон апам айтчу, "Тишинди сакта, тишин озун менен бейишке чыгат." деп. Тиштен коп нерсе коз каранды деп.... тиги тишиниз... неме... мен эмне эле сиздин тишинизге асылып жатам?офф.. кечириниз... бирок тишиниз... мен тишинизди коруп эле... тиштериниз абдан..... уфф... кыскасы тиштериниз. .. мен ... тиги...тиштериниз чын эле иттей сонун тиш...экен менин да...
Эми чындап чанжырап баштадым, оюум чачырап кетти. Как будто психикалык оорукчан адамды карап тургандай мени оозун ача карап тура берди. Балким суйлоп бутсун деген чыгаар. А мен ан сайын айтайын деген оюумду тушундуро албайм. Оло жаман го, туура эмес суйлоп алып, кайра ондосон, анын окшошпой долдуроп атсан. Жинди немече озумдун создорумо озум кулкум келет. Бул эмне болуп атат деди го. Баарыныздарда эле болсо керек, озгочо шайтан кармаган учур. Эптеп кулкумду тыйып:
-Кечириниз, мен озумчо эле. Кагазды берип коесузбу? А то эртерээк кетип калбасам дагы бир нерселерди суйлоп жиберем.
Дастан башын ийкей машинасына жоноду. Катарлаш, кабагын буркой баратканын коруп:
- Неге оозунузду кымтып, дароо тиштеринизди беките салдыныз, бир жакшынакай эле кашкайып келатпадыныз беле?Коз тиет деп чочуп кеттиниз го ээээ.....? хихихи...
-Жок.. андай эмес.- Ынгайсыздана тушту.
-Тамаша, байке...- дагы орунсуз тамашаладым, ичимден шайтан кытыгылап.
Таарынып калган немече, машинасынын бардачогун ачып, бир кутуну которуп чыкты.
Уландысы бар..