Аллақачон тўзиб кетардим, балки,

Ва ё ғамлар мени этарди адо.
Кимнингдир кўнглини олгандирманки,
Юрагимни асраб келяпти Худо.
Ўзи яқин олди мени Ўзига,
Кунда Қуёш бўлиб йўқлаб турибди.
Мен айтган тоза бир Сўз эвазига
Қилдай ҳаётимни сақлаб турибди.
Нимага кўзимда юлдуз кам – Ишқ кам,
Мен ношуд умримни кимларга бердим?
Кўксим нурга тўлиб битта гул эксам,
Орқасидан ўнта ниҳол синдирдим...
Барибир, кўнглимга келаверди У,
Кечирилиб кетди ҳар қандай хато.
Ахир, мен севишни ўрганяпман-ку.
Севгини севганни севади Худо