Азамат Коржовов 2-китоб

МУСОФИР ГУДАК КИСМАТИ 20-кисм
7
Жахонгирнинг чет элларда сарсон-саргардонликда кечган кунларининг охири бор эди, лекин кандай хотима топишини хали хеч ким билмасди. МУСОФИРЛИК кисмати охир-окибат не булди? Ёруг кунлари кандай келди? Ёки барчаси...
Ушанда Тэгирнинг махфий квартирасидан Виталий етакловида чикиб кетган болакайни бошка бир уйда сепкилли киз очик чехра билан каршилади. Кулига бирданига иккита шоколад тутказди. Сал утмай шоколадларни олиб куйди-да, юз-кулини ювиб, кийимчаларини алмаштириб, суратга туширди.
-Уйингга борадиган булдинг, - Жахонгирга кулимсиради Виталий аллакаёкдан кайтгач. - Хужжатларинг тахт, огайни. Ургатганларим эсингдан чикмадими?
-Чикмади, - деди болакай. - Онам мени сурадими?
-Суради. Шу билан савол-жавоб тухтатилсин! Биз келишганмиз.
-Жодугар дарров рози булдими? - деди сепкилли киз.
-Ха, лекин угли олти ёшда, - пальтосини илгичга илди Виталий. - Бу бола нари борса турт яримда. Ухшатармиканман?
-Мендан сураяпсанми? Узингсан-ку профессионал.
Виталий Жахонгирни вокзалга келтириб, тулачадан келган жингалаксоч хотинга топширди.
-Мана шу холангнинг айтганини килсанг, онангнинг ёнига борасан, - деди Виталий болани телпагини сийпаб куяркан. - Онангни роса согингандирсан-а?.. Кара лекин! Факат аклли бола бул! Мен нариги вагонга чикаман. Поезд юрганда, сени ахтариб топаман. Кутасанми?
Жахонгир бош силкиди. Поезд жойидан жилганида, у ухлаб колганди. Асли Севастополдан булган Роза исмли аёлнинг олти ёшли угли сифатида чегарани кесиб утган ёш мусофирни Одессада хеч ким кутмаётган эди. Сабаби уша - полиция Тэгирни камокка олган, у Одесса-Истанбул паромида Туркияга катнайдиган Рифат билан телефонда богланишга улгурмаган.
-Овсар купга бормаслиги аник эди, - деди Виталий Новосибирскдан Радик кунгирок килганида. - Лекин бунча тез махв булади, деб уйламагандим... Майли, рахмат сенга. Интернетдан янги кушик кучиргандим, маза килиб тинглаяпман. Хозирча хайр.
Одесса вокзалидан атиги икки чакирим наридаги куп каватли уйда Виталийга таниш, кайсидир маънода шерик хисобланмиш Дуга чол деган кимса яшарди. Бу одам кирк ёшигача уйланмаган эди. Киркка кирганида, кичик базм уюштириб, бир кизга эр булди. Ёш оила ярим йил хам яшамади. Эсини танибдики, хотин - душман, рузгор - машаккат, кайнона - аждахо кабилидаги гаплар билан мияси тулган одам оила бахтини кандай хис этиши мумкин? "Ажрашаман! Кайтиб умрбод уйланмайман! Энг яхши йул узимники экан!" - деди у. То кариб-чириб, хеч кимга кераксиз одамга айлангунча гам нималигини билмади хисоб. Кейин ёлгизликка махкум махбусникидан-да кора кунлари бошланди. Англадики, кераксиз одамга эрмак керак. Хар тугул уйимга кимдир келади-ку, деб дастлаб хонадонини ошик-маъшуклар учун ижара хонага айлантирди. Кейин ит асраб олди. Итга шунчалик урганиб колдики, одамлар неча асрлардан буён нега оила-оила булиб яшашини фахмлагандек булди. Хаёт шафкатсиз эди, чолдан аввал итнинг жонини олди. Виталий эшик кокканида, у итига аза тутиб, каравотида чузилиб ётарди. "Мен Россия ва Украина уртасида катнаб бизнес киламан, - деди Виталий. - Агар уйингизни ижарага берсангиз, ойлик хакини тулайман, лекин хар доим безовта килмайман". Дуга чол кунди
Жахонгирни Одессада Тэгирнинг одамига топшириш режаси барбод булгач, Виталий Дуга чолникига борди.
-Салом, кария, - дегач, у Жахонгирга имо килди. - Сизга мехмон олиб келдим.
Кетиш олдидан Виталий Жахонгирга бирор хафта караб туришни чолдан илтимос килди.
-Умримда бола бокмаганман, - киртайган кузларини Виталийга тикди мезбон.
-У катта булиб колган, - уйлаб хам утирмади Виталий. - Нима есангиз ейди, нима ичсангиз ичади. Ухлашдан аввал кийимларини ечасиз, уйгонганида кийдирасиз. Куркманг, Ринат дайдиликда пишиб кетган, йигламайди. Шарт шуки, зинхор-базинхор кучага чикармайсиз, телефондан фойдаланишни ургатмайсиз.
-Телефон ургатиб жинниманми?
-Сиз эмас, у жиннилик килиши мумкин. Тили бийрон болага ишониб булмайди, кария...
Телевизорда бокс томоша килаётган Жахонгир уларнинг сухбатини эшитди. Келган куниёк ялтирок яшил телефонга кизиксиниб караб куйганди. "Нега телефонга тегинишимни хохлашмаяпти? - уйлади у. - Бобо дуконга чикканида гушакни оламан-да, гилдиракларини айлантираман..."
Виталий кетгач, Жахонгир бир хилдаги зерикарли хаётдан азоб чека бошлади. Уйин-кулги, уйинчок, суратли китоблар йук эди бу уйда. Болапакир кайси мамлакатда эканини хам тушуниб етмаганди. Хар доимгидек бегона одамлар, сохта муносабат, нотаниш хид босган хонадон. Жамшер А. Б. Англагани шуки, кимнинг уйида яшаса хам, бошкалардан хавфсирашади, гуё ташкаридаги хар бир одам Жахонгирнинг душмани, уни угирлаб кетиши хакикатдек, Жахонгир шунисига хайрон эди. Нега у эркин уйнаб юролмайди? Агар куйиб юборишса, кетаверади, кетаверади ва бир куни онасини топади. Эхтимол, деразадан куриниб турган баланд иморатлар ортидадир жонажон уйи? Эхтимол, кечалари кулокка чалинадиган поезд гудоклари тугилиб-усган шахридаги вокзалдан келаётгандир?
Жахонгир хархаша килишни кунглига тутди. Кечки овкатни емай йигламсираганча утираверди.
-Нима истайсан? - ковок уйди Дуга чол.
-Буяйман.
-Нимани буяйсан? - беихтиёр уй деворларига аланглади чол.
-Раскраска, - тунгиллади болакай.
-Канака раскраска?
-Буяйдиган нарса.
-Расм дафтарми?
-Ха, - яногига думалаб тушган ёш томчисини артди Жахонгир.
-Кимнинг суратини чизмокчисан? - чол илжайишга тиришди. - Онангними? Отангними?
-Раскраскада тайёр суратлар булади, мен факат буяйман, - жавоб берди Жахонгир аччикланиб. Отангга борасан, онангга борасан кабилидаги ёлгонлар жонига теккан эди, яна денг, бу гап шу чолнинг хам огзидан чикди. "Хаммалари алдамчи!"
Айни дамда лакма чолга нисбатан куркув хисси урнини шухлик эгаллаб борарди. Озарбайжон пойтахтидаги сунгги кунда Абдулин мехмонхонани тулдириб хуррак отганди. Бу чол хам, мана, неча кундирки кечалари хурракни канда килмайди. Бунинг устига гохо инкиллаб, кандайдир дарддан нолиб чикади. Жахонгир унинг тусатдан улиб колишига акли етмаса-да, кари одам тобора кучсизланиб, охир-окибат тушакка михланишини уйлади. Киноларда курган: бундай кишилар хассага суяниб юришади-да, бир куни вафот этишади, ёгоч к,утига солиб, кабристонга олиб боришади, кора кийган кизлари, хотини румолча билан куз ёшларини артиб, роса хафа булишади...
-Эртага дукондан сенга бир талай дафтар келтираман, - тунгиллади чол.
-Бугун нимадир килишим керак.
-Вой зумраша-ей! - кулди уй сохиби. - Нима килишинг керак? Айта кол.
-Телефон... - деди Жахонгир.
-Э, телефонни бошингга урасанми?
-Виталий йук, куркманг, бобо, - ужарлигини куймади Жахонгир.
-Сен айёр тулкичасан, - яна ковок солди чол. - Мен болаларни яхши курмайман, каттик сукиб берсам, эрталабгача йиглаб чикасан.
-Телефон...
-Кимга кунгирок килмокчисан? Севган кизинг борми?
-Телефо-о-он... - кулини чузди Жахонгир.
Дуга чол бир аёлдан эшитган гапни айтди:
-Овкатингни есанг, истаганча телефонни уйнайвер.
Жахонгир кошикни косага ботирди.
-Шартим битта, - деди чол, - телефонни узим улаб бераман, каердан келганингни, хозир меникида яшаётганингни хеч кимга гуллаб куймайсан. Бу шахарда ёмон одамлар шунчалик купки, сен ким булибсан, хатто улар итимни улдиришган. Итим тирик булганида сенга бир кун хам энагалик килмасдим!.. Лакаби Танцор эди. Дунёдаги энг яхши ит эди у... Россиядаги дахшатли вокеани эшитганмисан? Курксанг хам сузлаб бераман. Шифокор эр-хотинларнинг худди меникидек севимли ити булган экан. Пастки каватда яшайдиган кушниси машинасида босиб кетибди. Ит улибди! Эр-хотин жониворга шунака урганиб колишган эканки!.. Биринчи каватдаги кушнининг сен билан тенгдош кизчаси итнинг фожеасидан кейин изсиз йуколибди. Милиция бутун шахарни тит-пит килса хам, кизчани тополмабди. Кунларнинг бирида эр-хотин шифокорлар командировкага кетишибди. Анча вактдан бери уларнинг уйидан кучукваччанинг вангиллаши эшитилармиш. "Яна ит олишибди-да", деб уйлашибди кушнилар. Пастга сув тошгач, "жек" ходимлари шифокор эр-хотиннинг эшигини бузиб, сувни тухтатишга карор килишибди. Сантехник ваннахонага кирибди-ю шу захоти кузлари ёшга тулиб кайтиб чикибди. Бошкалар хам ваннахонага бош сук,иб, эс-хушларидан айрилаёзибди. Карашса, йуколган кизчанинг тилини кесиб, буйнига тасма боглаб, кувурга боглаб куйишган экан. Бечора кизча ота-онасини ёрдамга чакириб зорланганида кучукнинг вангиллашига ухшаш овоз эшитилаётган экан... Лекин сенинг тилингни кесишни, буйнингдан ип боглаб юришни хаёлимга хам келтирмаяпман, Ринат. Нега? Чунки Танцорни сенинг ота-онанг улдирмаган... Менимча, ота-онанг йук, улар аллакачон улиб кетишган булса керак... Бунча тумшаясан? Дуга хакикатни гапиришни ёктирарди.
Жахонгир Дуга чолга кошикни улоктиришни хаёлидан утказди, аммо чол телефонда гаплашишга ижозат этиб, кулига печенье хам тутказди. "Хозирча кечираман уни", - деди болакай ичида.
Дуга чол эртаклардаги айёр кимсалар сингари кузларини бахузур кисиб, лабини ялади-да хихилаб кулганча аллакимларнинг ракамларини терди. Гушакка узи хам кулогини тутиб, болакайга одамлар кандай жавоб беришларини тинглади.
-Исминг нима? - суради бир одам украин тилида.
-Унга русча гапиринг, - деди Дуга чол гушакка тумшугини тутиб. - Неварам Россияда яшайди, украин тилини билмайди.
-Хар кандай украиналикнинг зурриёти украин тилини билиши шарт! - газабланди эркак.
Дуга чол телефонни шараклатиб учирди. Кейин бир аёлга улаб берди.
-Исминг нима, болажоним? - майин овоз эшитилди гушакдан.
-Жахон.
-Бу канака исм?
-Яна бир исмим бор... Ринат.
-Онанг каерда, Ринат? Телефон уйнашингга рухсат бермагани аник.
-Онам йуколиб колган.
-Ё Худованди карим! Каерда йуколган?
-Каерда йуколган? - Жахонгир Дуга чолга каради. - Биласизми?
-Антарктидада, - деб мезбон гушакни олиб куйди.
-Яна гаплашаман, - ялинди Жахонгир.
Улар турли хонадонларга сим кокиб, чарчадилар.
-Виталийга телефон хакида гапириб юрма, - деди чол телефон уйинига якун ясаб. - Тугрисини айтсам, кучугимдан яхши экансан. - Жахонгирнинг бошини силади у. - Мен тентакман. Агар улиб колсам, "Тез ёрдам"га кунгирок киласан, хупми? Кайси ракамларни теришингни бирор кун ургатаман.
Эртасига чол дукондан бир талай буяш дафтарлари, расм дафтарлар, рангли каламлар, фломастер, акварель, пластилин билан кайтди. Елкасидан тог агдарилган каби Жахонгирга мамнун киёфада жилмайди. Барчасини стол устига ёйиб куйгач, болани таклиф этди. Кейин телефон симини улаб, кулини иягига тираган куйи гудаккинага бир соатча тикилиб утирди. У япон маколида айтилганидек, болаларни Худонинг газаби деб уйларди. Умри бино булиб бундай ёкимтой болакайни курмаган эди. Ё тавба, жужукнинг корни тук булса, уйнчокларсиз ёки ёзадиган-чизадиган эрмагисиз колмаса, худди катталардек банд, мулохазакор ва уйчан одамчага айланар экан-да. Нега ит бокди? Бола асраб олиш хаёлига келмагани ижтимоий касаллиги эдими? Балки уйланган чоглари фарзанд куришни истамагани ДУНЁНИ АНГЛАШ саройининг пойдевори булгани учун хам хаёлига келмагандир?
-Сени узимга угил киламан, - деди чол.
Орадан хафталар утиб, Виталий гавго мукаддимасига хозирланиб кунгирок килганида, Дуга чол хаммаси жойида эканини айтди. Контрабанда устаси тушунди: карияга овунчок топилибди. Бирок хар кандай овунчок жиноят оламида бошга етгувчи унсурга айланиши бирпаслик ходиса эди. Виталий узи бекинган боткокнинг каерига жойлашиб олганини билдириб бир пуфакча пуфлашдан чучимасди, кулга тушишига асос йук эди, гуё. Жамшер А. Б. Шунда хам болани уйдан чикармасликни бот-бот тайинлади.
-Хой, - деди гапни орасида, - тагин болакайни касаллантириб куйманг. Бошка худуддаги поликлиникада ора-сира текширувдан утказдиринг. Мен фашист эмас, бор-йуги майда жиноятчиман!
Бир ойдан сунг Виталийнинг Россия Федерацияси Краснодар улкаси билан боглик ишлари шунчалик авжга миндики, дам Туапседа, дам Краснодар шахрида пайдо булгувчи йигитнинг кунглига Украина сигмай колди. Факат бир гал Туапседа ****-ичиб утирганида, гурухдаги йигитлардан бири Одессага яхтада жунаётганини мактанди. Виталий чунтагини кавлаб, икки юз АКШ долларини узатди.
-Буни бир одамга бериб куя, огайни, - деди у. - Кунгирок киламан, манзилингдан олиб кетади. Унга ишларим зур эканини, Украинага борсам, бошидан доллар сочишимни айт. Харкалай, телефонда гапирганимдан кура юзига айтганинг анча таъсирли.
-Жононми?
-Ха, лекин хомтаъма булма, у одатда етмиш ёшли отахонни элчи килиб юборади.
Виталий кайфи таркагач, берган пулига хам, ваъдасига хам аза тутди. Нега энди бола учун икки юз доллар сарфлади? "Мол"нинг Одессада сакланиб туриши кандай фойда келтиради узи? Кун келиб фарзандталаб кас учраса, пуллаб юборадими? Одамфурушликни орзу килмаган эди-ку...
-Икки юз учун рахмат, - икки кундан сунг телефонда миннатдорчилик билдирди Дуга чол.
-Кария, - деди Виталий, - бугундан бошлаб уйингизнинг ижарасини хам, бола хакини хам беролмайман. Одессага боргунимча (бир неча ой боролмасам керак), кичик мехмонни нафакангиздан бокишингизга тугри келади. Бирок охирида яхши хак тулайман. Даромад килсам, албатта!
-Хеч нарсадан ташвишланма, - чол шундай охангда сузладики, бир кулида кадах бордек эди. - Сенга узок умр, соглик ва омад тилайман! Муаммо тугилмаслиги учун канча кам келсанг, шунча яхши, бутам.
Куп утмай Кора денгизда туфон кутарилиб, Туапсе кучаларида сел окди, машиналар хароб булди, дарахтлар ер упди. Жарохатланган Виталийни шифохонага келтиришганида, чунтагидан полиэтилен халтачага солинган опий топилди. Анча вактдан бери контрабандачининг изидан кишанлар куланка каби эргашиб юрганди, опий сабаб эгизак халкалар билаклар васлига етди.
Шу-шу Виталий ярим йил дом-дараксиз йуколди. Дуга чол у хакда деярли хеч вако билмасди. "Виталий" - лакаб эканига фахми етарди. Бир жихатдан чол хурсанд эди. Бола билан кечган кунлари мобайнида Дуга чолнинг мияси анча-мунча тозаланди. Эндиликда Жахонгир иккаласи бобо ва неваралардек эди. Одам зотига дилдан урганган чол умрини бог колиб, чулга алмашганини англаб етганди. Жахонгирга озодлик берди, хурлик берди. Истаганча уйнаб-кулсин, хохлаганича кийиму, уйинчок совга килади. Чол бутун умр пулларини ёмонларга сарфлаб юрган булса-да, яхшиларга хам бор-будини бера олишни курсатмокка уринди. Шарти, уз уйини, онасини эсламаса, бас. Бунинг учун Дугаси курмагур бола онгини бетиним захарлаб яшади: "Сенинг хеч киминг йук, якининг менман, она шахринг хам шу ер", "Дунёдаги энг гузал маконида яшаяпсан, бошка жойларида сени хорлик ва уруш-жанжаллар кутади", "Машина, уй, кема олмокчимисан? Шу ерда яша!", "Тугри, сени она туккан, лекин у денгизда чукиб улган, агар шу уйда улгайсанг, сенга келин олиб бераман, келин онангдек мехрибон булади..."
Деразадан ёлгиз муралаб утирганида, Жахонгир барибир онасини эсларди. Неча-неча хафталар, ойлар ортида олислаб бораётган ОНА сиймосининг илохий ришталаридан бир толаси хам жажжи юракчадан узилмаган эди. Шахарлар, хонадонлар алмашди, одамлар, транспортлар узгарди, ойлар, фасллар урин бушатди, аммо она суратининг бир чизиги хам узга тусга кирмади. "Аяжон... аяжоним менинг..." дейиши билан Истанбулдаги камокхонада хаёрлашаётган чехра гавдаланарди. Она вафотидан бир йил утиб уч-турт ёшдаги боланинг хотирасидаги сурат хира тортса тортар, илло Жахонгирда бундай булмади. Унинг онаси улмаган эди. "Сангород" деб аталмиш махбуслар шифохонаси реанимациясида ётган кунлари онаизорнинг хам юраги "болам" деб уриб турди. Бир-биридан айрилиб кетган она-болани такдирнинг узи яна учраштиришни режалаштирганга ухшарди. Холбуки, куплаб кариндошлар "Жахонгир чет элларда йук булиб кетди, унинг улиги ё тириги топилиши даргумон", дейишарди. Бошини мехр-ла силаб, бошка она келтиргувчи кариндошлари мусофирчиликда йуклигиданми, видолашиш маросимисиз ногахон айролик тушганиданми, Жамшер А. Б. Жахонгир онасини уйларди, уйлашда давом этарди, тушларида, хушларида курарди. Она хакикий хаётдами, хаёлотдами, умрбокий яшашда давом этарди. Баъзан кулгиси эшитилгандек туюлиб, атрофга аланг-жаланг бокарди. Ахир, онаси билан кечагина хайрлашган, юраклар бир-бирига илхак ва интизорлигича колган эди-да. Дуга чол сувга гарк булган, дейди, денгизни курсатди. Жахонгир ишонгандек махзун энтикиб куяди, чол эса узидан коникади, кулумсирайди. Аммо бир нарсани тушунмайди: болакай унга ишонадими, йукми, она сиймоси учмайди. Онасини хаёлотига жойлаб куйибдими, хакикий хаётдаги тирик суратми, бола тушунтириб беролмайди. Бола мухаббати енгилмаслигини чол каёкдан хам англасин.
-Ким булишни хохлайсан? - сураб колди Дуга чол бокс томоша килаётган Жахонгирдан. - Анча вактдан бери шохидман, сен шу ёшингда бокс жиннисисан!
-Полициячи буламан.
-Тавба, полициячи дейди-я!.. Нима учун полициячи?
-Мени Тэгир деган одам урган. Кейин бир таксичи Тэгирни урган. Полициячи булсам, мен хам ёмонларни ураман, камокка оламан... Туппонча беришади-я, бобо?
-Тэгир деяпсанми, Тигрми?
-Чакмок Маквин зур! - деди бир оздан сунг Жахонгир.
-Саволга жавоб берсанг-чи, шумтака!
-Машинам Чакмок Маквиндай булади, - узиникини куймасди Жахонгир.
Бошка куни иккиси мультфильм кураётган эди, кизил машина Чакмок Маквин эканини билган Дуга чол:
-Э-э, жин ургур, Маквин деганинг машинами? - деб хитоб килди.
-Булмаса, улган итингизми? - газабланди Жахонгир.
-Нима дединг? - анграйди чол. - Менинг табаррук итимга тил теккизишга хаккинг йуклигини биласанми, тирранча?!
-Кечирасиз...
-Кечирим сурашни хам билади бу!
-Онам улмаган. Сиз доим мени алдайсиз.
-Онангнинг бу мавзуга нима алокаси бор? - фигони фалакка урлади чолнинг. - Мархумларни хадеб эслаш куркинчли... Пряник ейсанми?
-Пряник еганимда, тишим огриса, сиз айбдорсиз! - уриндикка ястланиб утирди Жахонгир. - Онамнинг исми "Аяжон"...
Вакт утган сайин болани кушнилардан сир тутишнинг иложи колмади. "Дуга амаки, неварангиз волейбол уйнашни бошладими?" - нолийди пастдагилар. "Кизингиз боласининг олдига качон келиб-кетади? Курмайман-ку", - илмокли савол отади ён кушни. "Неварангиз рус хам, украин хам эмас, таажжуб", дейди таниш газчи.
Дуга чол дастлаб уларга эхтиёткорлик билан жавоб бериб юрди. Курсаки, юрак ховучлаб яшаб булмайди. Аста-секин чол ошкора хаёт тарзига утиб олди. Бирор кор-хол юз берса, туридан гури якин касалманд чолни ким хам умрбод камок жазосига хукм этарди? Айби Виталийнинг ёлгонларига учганими? Ха, хаммасига Виталий айбдор. Угил олиб кел, деганмидим унга?
Баъзан Жахонгирни уй олдида невараларини уйнатиб утирган кушни аёлга топшириб, дуконга лукилларди. Бола узи хакида бошкаларга аник маълумотлар айтишига чол ишонмай куйганди. Куп утмай чолнинг бу дунёда улимдан бошка куркуви колмади. Жахонгирга "Тез ёрдам" ракамини теришни ургатди. Хар кеч дори ерди-да, кайтиб куз очишдан умидвор холда уйкуга кетарди. Бу вактда Жахонгирнинг йуколганига бир йилдан ошганди. Таваллуд айёми якинлашиб келмокда эди. Хадемай беш ёшга тулади. Тугилган кунининг биттаси мусофирчиликда утиб кетганини Жахонгир билмасди. Халкаро ва давлатлараро кидирув Тэгир туфайли лангар ташлаб колганди.
Дархакикат, гарчи рухий хасталар шифохонасида даволанаётган булса-да, Тэгир бир неча марта каттик терговга тортилди. Жамшер А. Б. У Абдулинга кунгирок килганида, болакайни Украинага юборишини, таниши Одесса-Истанбул паромида Туркияга утказиб куйишини гапирганди. Дастлабки терговда эса Жахонгирни Москва-Боку-Тбилиси-Карс-Истанбул йуналишлари оркали келган изидан кайтаришга ахд килганини айтди. Полиция Абдулинга купрок ишонди. Ушанда Тэгирнинг Одессадаги таниши Рифат деган йигит экани хам аникланди ва тижоратчи портда ушланди. Бирок Рифат узининг айбсиз эканини исботлади. Хакикатан, Тэгир унинг кулига хеч кандай болакайни етказиб бермаган эди-да.
Тэгирга юзлаб суратлар курсатилди, натижа чикмади. "Радикни ким оркали топган эдинг?" деб калтаклашди хам Бор-будидан жудо булишга Жахонгирни айбли санаётган телбани хузурлантирадиган ягона вокелик, бу - болакайнинг топилмаслиги эди.
Ёз кунларининг бирида дарахт барглари орасида куриниб-куринмай колаётган майнани томоша килиб утирганида, ок халатли буйдор йигит якинлашди.
-Сизни сураб келишди, - деди у.
-Бир огиз хам гапирмайман, - тумшайди Тэгир. - Менга ухшаганларни жиннихона тугул, камокхона тугул... бир вактлар хочга мих билан кокиб кийнашган! Полиция, прокуратура, ФХХ ким булибди?! Кулимни синдириб, нимага эришди? Эришолдими? Ха, иблисваччани Туркияга жунатиб юбордим, йук килдим мен! Халиям уша болани ахтариб юришибдими? Уни барибир топиша олмайди! Чунки мен гапирмайман! Гапирмайман! - Тэгир асабий кичкирди: - Га-а!.. Пир-р!.. Майман!
Ок халатли жим караб турди-да:
-Шуми гапирмаганингиз? - деди. - Юринг, органдан сурашгани йук. Руслан деган тогаваччангиз келибди.
-Бу канакаси? - Тэгирнинг лаб-лунжи титради. - Ростданми?
-Рост, - дея ок халатли култигидан тутди. - У хозир учрашув хонасида кутаяпти. Бу дунёда бировларни хам тинглаб туриш керак, огайни.
-Бировларни дейсанми? Ахир... сен уни кандай тингладинг? У... у умуман гапирмайди-ку! Ха, ха, гапиролмайди... Русланни уз кузинг билан курдингми?
-Ок халатли огзини бошка кимирлатишни жоиз топмади. Тэгирнинг юраги оркага тортиб кетганининг боиси тогасининг угли Руслан уч йил бурун вафот этганди. Асаблари толиккан Тэгир узини янада касал курсатишга тиришиб яшамокда эди, не тонгки, уйланиб колди: "Туш кураяпманми ёки ростан жинни булдимми? Кандай килиб мархум мени куришга келди?.. Йук, бунда бир сир бор... Мен согман! Соппа-согман!"
Jamsher...
Yo'qliklarga singib ketaman...

Азамат Коржовов 2-китоб - 597918232291

Комментарии

Комментариев нет.