Олтурамын, колдо калем, ырлар жазам,

Окшошпойт, чием кайра ондоп жатам.
Ошол эле сени кутуу темасы,
Ооруп башым, кенен уйго батпай жатам.
Терезеден термилемин кочо жака,
Сени эстеп жаштар келет кайра-кайра, Термилишет жылдыздар баары мага.
Теректер да шыбырайт кулагыма,
Термелишип онго солго кайра-кайра.
Тамекимди тамызып тартып жатам,
Токтоосуз кере-кере, кайра тартам.
Сени элестеткен суротунду, Тиктеп турам , козум албай улам улам.
Сезбей менин кыйналганымды жылмаясын,
Суротундо мени шылдын кылгандайсын.
Сезими жок, суйуумдон бей кабарсыз,
Сен озун айтчы сулуу кандай жансын?!
Журогумду оорутуп жаралайсын, Ширенкени жинденип колго алдым.
Шилтедим бир даанасын от жандырып,
Суротуно жакындаттым, орттоп салдым! Токто!
Куйгузбо!-деп жаткансыдын,
Тутунго буланып куйуп жаттын.
А мен болсо оксуп оксуп ыйлап жаттым, Сени эстеткен мендеги суротунду,
Аргасыздан мен бугун орттоп салдым.
Жаны жашоо баштагым эми келди,
Бул сап менен ДЕЛОнду,
Бир омурго жапкым келди!
автор. Куштарбек У!