У гэты дзень, 28 красавіка 1915 года, нарадзіўся Сямён (Саламон) Савельевіч Казіміроўскі (2015-2011), заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1973), галоўны рэжысёр тэатра імя Якуба Коласа з 1967 па 1975 года.

Нарадзіўся ён у Бабруйску. У 16 год прыехаў у Мінск і паступіў у студыю пры Дзяржаўным яўрэйскім тэатры БССР пад кіраўніцтвам Міхаіла Рафальскага. Вучыўся ў Маскоўскім педагагічным інстытуце і адначасова ў Маскоўскім тэатральным вучылішчы на курсе Саламона Міхоэлса. Закончыў рэжысёрскі факультэт Дзяржаўнага інстытута тэатральнага мастацтва (ГІТІС) у Маскве (кіраўнік курса - Барыс Захава).
У тэатры імя Якуба Коласа ён паставіў 21 спектакль, сярод якіх – «Шостае ліпеня» М.Шатрова (Дзяржаўная прэмія БССР), «Трыбунал» А.Макаёнка, «Многа шуму з нічога» У.Шэкспіра, «Доктар філасофіі» Б.Нушыча, «Начная аповесць» К.Хаінскага, «Зыкавы» М.Горкага, «Багна» А.Астроўскага, «Снежныя зімы» І.Шамякіна, «Заставайцеся сонцам» А.Папаяна, «Багна» А.Астроўскага, «Прыніжаныя і зняважаныя» паводле Ф.Дастаеўскага, «Матухна Кураж і яе дзеці» Б.Брэхта.
Сямён Казіміроўскі пакінуў значны след у гісторыі беларускага сцэнічнага мастацтва. Ён адкрыва артыстаў Коласаўскага тэатра ў новых амплуа. Яго ўзгадваюць як глыбокага рэжысёра, моцнага педагога, чулага і душэўна шчодрага чалавека.
Пра жыццё і творчасць Саламона Казіміроўскага можна прачытаць у аўтабіяграфічнай кнізе «Не так это просто, когда за девяносто».