Ишенбеймин тагдыр жолун тайкысына.

Ишенбеймин келечектин жарчысына.
Бакыт кыяс, бал аарыдан чогулган бал.
Мен ишенем, оз жашоомдун балчысына.
Мен ишенбейм келечектин жарчысына,
Жалганчы бир козу ачык, бакшысына.
Шайтан урган жаман молдо же жакшы сына.
Бакыт деген момолуу жаш бактай болот.
Мен ишенем мээнетимдин актыгына.
Ишенбеймин, коркута албайт каардуу окум.
Менин жашоом, убакытым, оз омурум.
Каалагандай башкарамын акыл менен.
Бакыт ширин болбосо да оз акылым.
_____________
XI-кылым философу Амар Хайом озу жаштыгында ото берилип суйгон кызына жазган катында, томонку создорду жазган экен.
- Эгер биз, адамдар, кылган ишибизден уном тапсак.
Бул ишти мен кылдым, бул ишти оз акылым менен кылдым, акылдуумун деп мактанабыз.
Эгер зыяндуу жумуш кылсак, тушумсуз болсо. Анда куноону пешене-тагдырга, келечекке, кудайга жуктоп, жоопкерчиликтен озубузду айыктырабыз.
Жакшыны да жаманды да оз акылыбыз менен жаратабыз.
Бакытка жетуу, ар бир адамдын оз колунда, оз мойнунда. Мойнунда которуп жургон башында.
Колунда кармап турган эмгегинде.
Тагдыр, келечек, Бакыт бул чогуу журчуу термин.
Кудайды тынч койунуздар. Ал зат бизди акылдуу кылып жаратып койгон.
Так что, работайте лодарьи!!! 🤣😂🤣😉