Gecikmiş Bahar
32 BÖLÜM
Eyer yadınızdadırsa ,Ulduz Baharı tuvalete qoyub çıxandan sonra Ulduzun uşaqları barede sadece uşaqlarını uşaq evine qoyulduğunu yazmışdım . Size demişdim ki , bu 18 ilde Baharın mene yazdıqlarının içinde ufaq tefek yazılar vardı ki , onları zamanı geldikce size danışacağıma söz vermişdim . Belke de yazdıqlarımdan Ulduzu daş ürek bir ana kimi tanıyırsız . Sual ede bilersiniz ki , bu nece insandır ki, 6 uşaqdan birini itirib axtarmayıb. Deyeceksiniz ki , insan ne qeder ruhi - pisxoloji müalice olsa da , ere getmeyi bilir, amma uşaqlarını tanımır ? Bu hefte içinde Baharın notların inceledikce bezi meqamlar gözüme sataşdı . Onları sizlere de çatdırmağın esil meqamı olduğunu hiss edirem .
Sizi çox gözletmeden 18 il evvele dönürem .
Ulduz uşaqlarını uşaq evine verdikden sonra , Balaqardaşa Moskvaya köçmeklerini teklif etse de Balaqardaş heç zaman onunla bu meseleni razılaşmırdı . Arada bir uşaqlarının ziyaretine geden ana , sonralar sehettiyle bağlı bu ziyaretlere ara vermişdi . Artıq 3 il idi ki , Ulduz uşaqları ile görüşmürdü . Meleykeyle Habilden üreyi arxayın idi . Bilirdi ki, qardaşları onlar üşün her şey edecekler . Ama geri qalan Aynuru , Qabili , Mobili ... onlardan cox nigaran idi . Hele tuvalete qoyub çıxdığı qızını düşündükce vicdanı sızıldayırdı . Belke de hemin an hirsliydi , gözü qaralmışdı . Ağlı başında deyildi . Amma iller eseblerine su çiledikce içi yanırdı . Özünü heç zaman bağışlaya bilmirdi . Hele bir heyatının geleceyini düşündükce xeste halıyla 5 - 6 uşaqdan biri yanında olmamasını düşündükce ...
Heyat hevesi sönmüşdü . Müqevva kimi yaşayırdı . Balaqardaş da Ulduzun keçirdiyi stresi görür ona teselli etmeye calışırdısa da Ulduzu heç cür ovuda bilmirdi .
Balaqardaşın lap coxdan, hele Ulduzdan önce bir evliliyi olmuşdu . Onların dünyasında resmi nigah olmadığından Balaqardaş anasının aldığı dayısının qızıyla kebin kesdirmiş ve onunla evlenmişdi . Günü qürbetde ve türmelerde keçen Balaqardaşın onun yanına gelib gelmemeyi onu maraqlandırmırdı . Bezi qohum evliliyi eden qızlar kimi er evinde oturub her şeye dözmeyi özüne borc bilirdi . Camaat , qohum qardaş içine çıxanda özünü tox gösterir . Meclislere gedende qır- qızılyla , bahalı geyimleri ile , evinin " importnu" malları ile göz qamaşdırır , iç dünyasında ise göz yaşı tökürdü . Hele de o qadın Balaqardaşın anasının evinde bir gün Balaqardaş geri dönecek deye yolunu gözlemekde idi . Bu evlilikden iki oğlu var idi . Balaqardaş onları ehtiyyacda buraxmazdı . Onlar üçün her şey edirdi . Arvadı getmezdi , amma uşaqları arada Astarxana Balaqardaşın yanına gelende Ulduz havalanırdı . Balaqardaşı onlara qısqanırdı . Demek olar ki, onların üzünden Balaqardaşla aralarında sevgi , mehebbet adında bir şey qalmamışdı . Balaqardaşın dünyasında arvad boşamaq , onu sahibsiz buraxmaq söhbeti olmadığı üçün heç zaman Ulduzu boş buraxmırdı . Aylarla küsülü olsalar da Ulduz ya ehtiyyacdan onunla barışardı , ya da Balaqardaş onun ayağına gederdi .
Ulduzun uşaqlarını görmediyi üç il idi . Uşaqlarına hediyye hazırlayıb Moskvaya yola düşdü .Uşaq evine gelib uşaqları ile görüşmek isterken uşaqlar bu görüşden imtina etdiler . Dünyası başına yıxıldı . Ana üçün bundan ağır ne ola bilerdi ki ?
Uşaqları dünyaya öz pencerelerinden baxırdılar. Böyüdükce analarını qeddar ve laqeyid bir ana kimi görürdüler .3 illik ayrılıq övladları ile ana arasında bir uçurum yaratmışdı . Ulduz ne qeder ağlayıb sızla sa da , yalvarıb , yaxarsa da , bu 3 ilde onları unutmadığını dese de , xeste olduğunu bu üç ilde xesteliyiyle mübarize etmeyini söylese de uşaqları ona inanmırdı .
Artıq uşaqlar böyümüş , Aynur 9 da , Qabil 6 da , Mobil ise 4 cü sinifde oxuyurdu. Mobil heyatı hele derk edib başa düşmese de bacı qardaşının qorxusundan anasına yaxın durmurdu. Çaresiz qalan ana mektebin direktoruyla görüşdü. Mektebin direktoru orta yaşlı bir xanım idi. Adı Dilara olan bu xanım milliyyetce özbek idi . Ulduz oturub bütün derdini ağlayaraq ona danışdı . Onun uşaqları ile onun arasında körpü olmaq üçün yalvardı .
- Baxın , Dilara müellime, men uşaqlarımı atmamışam . Veziyyetimle elaqeder uşaqlarımı müveqqeti olaraq buraya qoymuşam , indi gelmişem . Ev tutacam balalarımı başıma yığacam - deye söze başlaydraq , büuün başona gelenleri ona danışdı .
- Xahiş edirem bu barede mene kömeklik edin - eline ayağına düşerek Dilare xanıma yalvardı . Özü de internat mektebinde böyüyüb erseye çatan bu necib xanım onu ürek ağrısıyla dinledi .
- Sizi başa düşürem , Gülüzar xanım ( yadınızdadırsa Ulduzun ikinci resmi adının Gülüzar oldugunu size demişdim ) amma size bu vaziyyetde uşaq vere bilmerik . Buna qanuni olaraq ixtiyarımız yoxdur .
- Yalvarıram , söz verirem , onlara yaxşı baxacam .
- Men buna inanıram ! Siz anasız , analar fedakar olur .
- O zaman problem nedir ?
- Sizin pisikoloji xeste olmağınız , işsiz olmağınız . Sizin bu cür xestelikle size kimse iş vermiyeceyini de menden yaxşı bilirsiz .
- Meşğulluğa müraciet edecem , küçe süpürecem ,
- Bele edek , siz önce işleyin , evinizi qurun , ona qeder de uşaqlarınız biraz böyüyer belke sizi anlayarlar . Sizi bağışlayarlar . Ondan sonra qanuna esasen uşaqlarınıza sahiblene bilersinız . Eks teqdirde , işsiz evsiz, veziyyeti yaxşı olmayan anaya qanunlar övlad vermez .
- Men müharibe veterenıyam , ali savadlı hekimem , bu boyda devlet o qeder veteni mene etibar etdi , xestelerini etibar etdi indi uşaqlarımı mene etibar etmeyecekmi deyirsiz ?
- Terslik etmeyin , men ana olmamışam , amma burdakı uşaqların her biri menim övladımdır . Men sizi de başa düşürem , uşaqlarınızı da . Men de yetimxanada böyümüşem . Müellimemiz mene analıq edib ,kareyamı ele internatda qurmuşam . Bezen düşünürem ki , belke de ailem gelib meni uşaq evinden aparıb mene sahiblenseydiler , allah bilir başıma neler gelecekdi . Yaxşı ki ele burda qalmışam . Men özümü burda tapmışam . Dövletimiz biz yetimlere sahib çıxdı , yedirtdi , eyin başımızı verdi . Oxutdu her birimizi bir mesleye yöneltdi . Düzdür aramızda yollarını azanlar da oldu . Mence bu onların günahı idi . Devlet kimseni bağrına basıb kimseni çırtmalamırdı . Her kes öz heyatının yolunu seçir . Biz de öz yolumuzu seçdik - Eliyle , Eli menim yoldaşımdır . Eslen azerbaycanlıdır . Atası represiya qurbanı oldu . Onu uşaq evine yerleşdirdiler . Eh neyse bunlar siyasi mövzulardır . Qarışmayaq . Amma şükür edirem ki , ne yaxşı ikimiz de yetim qalmışıq - gülümsedi - Bu siyaset - zad hamısı behaneymiş , allah qısmet yazanda yazıbmış ki , siz harda nece görüşeceksiniz . Eliyle artıq 28 ildir xoşbext evliliyimiz var . Uşaqlarımız yoxdur . Bu engel bizim sevgimizi heç zaman yıxmadı . Eksine bizi bir birimize bağladı . Menim uşaqlara olan mehebbetim meni İnternat mektebine dartıb getirdi . Bu saat öhtemde 278 uşaq var hamısı menim övladlarımdı . Men onlara yetim kimi baxmıram . Onları qismet bura atıb .
Dilara xanım uzaqlara dalmış fikirlerini cemleyib . Ayağa qalxdı . Müdür xanımın ayağa qalxdığını gören Ulduz da ayağa galxdı .
- Men size kömek edecem ! Size destek olacam . Ama çox xahiş edirem uşaqlarınızı burdan ayırıb , çöldeki bataqlığa soxmayın . Aynur maşallah , boy buxunlu gözel hem de istedadlı qızdır . Alman dilini öz ana dili kimi , rus dili kimi serbest bilir . Deyir ki , böyüyende tercumeçi olacam. Sence sen onu burdan ayırsan , onu bele mükemmel yetişdirmeye gücün çatarmı ? Balaca oğlun Mobil de bütün günü nese keşf etmeye çalışır .Tez tez biliyiyle uşaqlarla mübahise edir . Öz sözünü yeritmeye çalışır . Bilirsenmi bele uşaqlar böyüyende rehber olurlar ?
Uşaqları haqqında ürek açan sözler eşitdikce hem onlar üçün darıxıb kövrelir , hem de qürur duyaraq ağlayırdı . İçinde bir ümüd yanırdı . Balalarının xoşbext geleceyini görürdü .
Dilara xanım ellerini onun çiynine qoyub silkeledi . Sen fexr etmelisen ki , senin bele övladların var .
- Bes Qabil ?
- Onun haqqında heç ne deye bilmerem . Fikirleri çox qarışıqdır . Her kesden uzaq gezer , kimseye yovuşmaz , ireli gedenlere qarşı içinde qısqanclıq daşıyar . Fikir verirem hemişe kimese zerbe vurmaqdan lezzet alar . Keçen günlerde dersden qaçıb , dükandan oğurluq elemişdi
- Oğurluq ? - Ulduz heyecanlandı .
- Yeniyetmelik dövrüne qedem basan uşaqlarda olur bele şeyler . Bayaq dedim axı . Her kes özü öz yolunu seçir . Burda her kese dövlet eyni gözle baxar . Ama yolun azan azır .
- Ne oğurlayıb ki , sen allah, bir şeyden ehtiyyacı olursa yazın menim nömremi . Zeng edin . Ne lazımsa yollayaram ama bele şeylere el qoymasına izin vermeyin . Xahiş edirem .
- Sakit olun telaşlanmayın . Onun oğurladığı şeyi , ümumiyyetle devlet uşaq evine vermir . Siqaret ve içki oğurlayıb . Tek olmayıb , mektebde bir iki bele uşaqlar var onlara qoşulub . Biz meseleden xeber tutan kimi , lazımı tedbirler gördük . Onları telim - terbiye mütexesisleri ile görüşdürdük . Mektebin pisxoloğu onlarla danışdı . Olur bele şeyler . Narahat qalmayın . Ne qeder ki , onlar burdadılar . Bele şeylere esla yol verilmeyecek . Bele uşaqları idmana , hansısa peşe derneklerine yönlendiririk , boş qalmasınlar deye . İnşallah 8 - bitiren kimi Peşe mektebine vereceyik . Onnan sonra özleri heyata atılacaqlar .
- Mene iş tapmaqda kömek edin . Ele burda işleyerem , özüm hekimem ama uşaqlarımı her gün görüm deye lap süpürgeçiliye de razıyam xahiş edirem .
Dilara xanım ona söz vermişdi , ki onu metbuatda redaktor işleyen heyat yoldaşı ile tanış edecek . Etdi de . Ele Elinin kömekliyiyle işe girdi . Oğlu Qabil peşe mektebine gedende onunla görüşdü . Qabil peşe mektebinin yataqxanasında qalsa da arada bir anasının qaldığı evde de qalırdı . Qabil doğru yolda deyildi .
Qızı Aynur unversitetin Alman dili müellimeliyi faklutesine qebul olmuşdu . İnstitutun yataqxanasında qalırdı .anasıyla danışmırdı . Qabilnen heç yola getmirdiler . Aynur Qabili hemişe danlar , onu tutduğu avaraçılıq yolundan cekilib doğru dürüst bir yollla heyatına davam etmesini isteyirdi ne dese de faydası yox idi . Qabilin çevresi yaxşı deyildi .cevresindeki yeniyetme ve gecler onu bataqlığa sürüyürdü . Ulduz onu çevresinden uzaqlaşdırmağa çalışsa da bu mümkün olmurdu . Eksine anası Qabilin üstune getdikce Qabil onu düşmen kimi görürdi .
Balaca Mobil de böyümüşdü . Dilara xanım ve Eli müellim onu özlerine menevi evlad etmişdiler . Ona her cür destek olur , mektebler arası ve beynelxalq bilik yarışmalarına gönderir . Mobilin bu yarışmalardakı her dönüşü neinki aileye , bütün mektebe , Moskvaya sevinc getirirdi . Az yaşı olmasına baxmayaraq 5 qızıl medalı , 20 den cox gümüş ve bürünc medalları vardı . Bütün qezetler , o cümleden Eli müellimin metbeesi Mobilden yazırdı .
Ulduz Dilara xanıma ve onun erine nece teşekkür edeceyini bilmirdi . Onun evladları üçün bu qeder etdiyi yaxşılıqların evezini onlara nece verecekdi . Ulduz ne bileydi ki , Eli müellim xeyriyyeçi iş adamı olmaqla beraber vaxtı ile represiya qurbanı olmuş Cümüşüdün oğlu , eri İbrahimin dost doğma emisi oğludur . Belke de bu uşaqları ona bağlayan ele bir nesilden olmaları idi ki , qan çekirmiş ...
Ulduz Astarxana çox nadır hallarda gedirdi . O da Qabilnen tez tez dalaşanda , bir daha dönmemek şertiyle gedirdi . Yene oğlunun başı qalda olanda geri dönüb , neyi var neyi yox onun yolunda töküb , onu düşdüyü bataqlıqdan çıxartmağa çalışırdı . Ulduz da , Balaqardaş da bilirdi ki , onun düşdüyü bu bataqlıqdan çıxarmaq müşkül meseledir . En pisi de o idi ki , Qabil Balaqardaşın sevmediyi oğru dünyasındakı düşmenlerinden birinin destesine qoşulmuşdu .
Çox vaxt Balaqardaş Moskvaya gelib Ulduzu Astarxana getirmek isteyer , Ulduz ise cavabında :
- Sen uşaqlarını ata bilirsenmi men de atım ? Senin uşaqların seninle görüşür onlara baxırsan , bes men ? Keçmişde ne xatam olubsa olub izin ver bu xatalarımı düzeldim . Ömür boyu uşaqlarım menden nifret edecek ...
Ulduzun maddi veziyyeti xeyli yaxşılaşmışdı . Şeher doğum evlerinin birinde işleyirdi . Yaxşı geliri vardı . Çox kecmedi ki , Balaqardaşın da kömekliyiyle ev aldı , hele evinin keyfini çıxarmamaş , tekrar kiraye köçdü . Oğlunu qara dünyası onu pislikleri ile içeri atmışdı . Evini satıb oğlunu qurtardı . Qabil Balaqardaşın düşmenine işlediyi üçün Balaqardaşın da düşmeni sayılırdı . Lakin , onlar "mehriban" düşmen idiler . Başı belaya giren Qabili içeride öz adamlarına tapşırır , onu qaranlıq Dünyanın pisliklerinden qoruyurdu. Ele Ulduzla Balaqardaşı birleşdiren onun oğluna elediyi yaxşılıqlar idi . Balaqardaş qaranlıq dünyanın en qeddar üzvü olsa da Ulduzun gözünde o bir melek idi . Ele bir melek ki , hem Ulduzu , hem de onun oğlunu qoruyurdu . Qabil Üst üste bir il beş ay içeride yatmışdı . Her defesinde Balaqardaşın onun üçün tutduğu güclü vekiller onu qurtarmışdi . Balaqardaş Ulduz üçün Qabile ne qeder yaxın olsa da Qabil ona o qeder düşmen kesilmişdi . Ulduz iki sevgi arasında qalmışdı . Biri oğlu- can parcası , o biri sevdiyi , her çetinliyinde yanında olan desteyi ...
... Araz başını kitabdan qaldırmadan gözlüyünün altından gelen adama baxdı . Beli Habil idi . Dönüb ona baxmaq istedi . Yanında oturmuş qızın heyecanını hiss edib bu sevinc dolu heyecanı pozmaq istemedi . Ağarmış bığlarının altında gülümsedi . Üreyinde :
- Ahh bu cavanlıq , cavanlıq ... dedi .
Qız yerinde oturmurdu . Narahat olduğu belli idi . Sağa sola boylanır . Bir behaneyle özünü arxa cergelerde oturmuş Habile göstermek isteyirdi . Habil ise öz aleminde idi .
Teyyare havaya qalxmışdı artıq . Sütüardessa yolculara xidmete başlamışdı .
- Bağışlayın , xanım , ayaqyolu hansı terefdedir ?
- Buyurun ! - teyareci qız ona yolu gösterdi . Bahar sevincek ayağa qalxdı . Dar koridora çıxıb arxa oturacağa baxdı . Habil tam kenarda oturmuşdu . Elinde hansısa bir xarici jurnalı varaqlayırdı .
- Bele oğlan olar ? Nolub alə , qoca kişiler kimi burnun soxub jurnala. Bir başını qaldır daa- ureyinde deyine deyine onun çiynine toxunub keçdi . Habil gözünü jurnaldan ayırmadan sernişine mane olmamaq üçün özünü düzeltdi . Baharın keyfi qaçmışdı . Tuvalete girib Habilin diqqetini özüne çekmek üçün planlar cızdı .
Araz dünya görmüş adam idi . Baharın heyecanını görürdü . Bu qız dayısı oğluna aşiqdir . Ya Habil bu sevgini görmür , ya da bunlar sevgiliyken küsülüdürler .
- Xanım kız bi dakika olurmu ?
- Buyurun !
- Əcaba yerimi deyişmek şansım varmı ? Pencereden baxarken başım fırlanır .
- Size derman vere bilerem .
- Yox , yox ... dermanlara qarşı alergiyam var . Yerimi deyişseniz yaxşı olar .
Teyyareci qız salondakılara baxdı . Araz tez dillendi .
- Mesela arxadakı cavan oğlanla yerimizi deyişsek . Menim üçün ora rahat olar .
-Bir deqiqe - sutüardessa qız Habile yaxınlaşıb - Cavan oğlan , bağışlayın , ön cergede yaşlı bir yolçumuz var . Pencere terefde halı pisleşir . Siz onunla yerinizi deyişe bilersinizmi ?
Habil cavab vermeden Araz onu qabaqladı :
- Gel , Habil oğlum ,sen burda otur men orda . Başım gicellenir .
- Aa Araz dayı ?
Dayı bacı oğlu yanlarında oturmuş qadının başı üzerinden öpüşüb görüşdüler . Qadın yerinde qurcalanıb , deyinmeye başladı .
- Samalyot deyil ee , ele bil banket salonudur , faytondu ele bil fayton , biri qalxır , diri oturur . Ele bil kolxoz bazarında kençisini görüb . Nece ağızların marçıldadıb öpüşüb görüşürlerse . Ele bil ... İnsanda bir etika deyilen şey olar !
- Pardon xanım ,
- Men pardon - mardon bilmirem . Eşi bele şey olar ? Belke biri yatıb , niye narahat edirsiz ?
Arazla Habil yerlerini telesik deyişib oturdular . Arvad hele de deyinirdi .
- Bir defe de xanım qız hezretleri gelende yol vermek mecburiyyetinde qalacağıq . Bele şey olar ? Baxırsan geyim kecime, danışığa deyirsen indi Parijden gelibler ama heç Alman medeniyyetinin nöqtesini bezi adamlarda göre bilmirsen ...
Arazla Habil bir birine vaxıb gülümsediler . Araz ona " sus "işaresi verib Habili sakitleşdirdi . Qadının deyinmesi Habili güldürürdü . Arvad onun gülüşünden hirsleneceyinden qorxub , elindeki jurnalı önce varaqladı sonra , açıq halda üzüne tutub özünü yuxululuğa qoydu .
Ele bu zaman Bahar geldi . Bilerekden yene kenarda oturmuş yolcuya toxundu ve anında da heç yolçuya baxmadan Habilin dediyi kimi "Pardon" deyib üzür isteyerek yerine keçende qadın tekrar deyinmeye başladı .
- Pah atonnan . Demişdim axı . Bir hovur çimir edemmirik - Bayaqdan dil , medeniyyet ölçüsü gözleyen qadın bu defe lehceye keçmişdi . Ne baş verdiyini anlamayan Bahar üzür isteyerek yerine kecdi . Salonda arvadın deyinmesine komik veziyyet yaranmışdı . Özünde günah gören Bahar qadından defelerce üzür ilteyerek etrafında bu gülüşen yolçulara baxdıqca utanırdı ele bilirdi ki , camaat ona gülür . Qıp qırmızı qızarmışdı :
- Ay balam , ay qızım - deye qadın salon memurunu çağırdı .
- Buyurun xanım ! Ne lazımdır ?
- Şikayyet defterini getir , şikayyet edecem .
Her şeyin günahın özünde gören Bahar heyecanladı . Elindeki kitabı götürüb özünü külekledi :
- Müellime , şikayyetneye lazımdır axı ?
- Sen sus ! - qadın ona çemkirince Bahar üzünü pencereye teref tutdu . Bayaqdan arvadın tenbehlerine başı qarışan Bahar yanındakı kişini unutmuşdu . Üzünde jurnal olan adam deyesen başqası idi . Üzündeki jurnal esirdi . Belli idi ki , jurnalın altında gülürdü bu adam . Canı darlandı . Yerinde büzüşüb yanındakı qadını susturmaq , ona mane olmamaq istedi . Oturacaqların arasından dönüb arxadakı oturacağa baxdı . Bayaq yanında oturan adamı orda görende teecüüble yanındakı adamı süzdü . Elleri cavan adamın elleri idi . Uzun toplanmış qıvırım saçları jurnalın altından görünürdü . Özünden asılı olmayaraq adamın üzündeki jurnalı qaldırdı. Jurnalın altında oğlanın gözü yumulmuş dodaqları , yanaqları gülürdü .
- Sen ? - deyib jurnalı onun üzüne ve üstüne çırpdı .
- Bahoov heeyy !!!- qadının sesi yükseldi - ikisi az idi üçünçü de geldi ...
Artıq ne Habil , ne de Bahar özünü tuta bilmirdi . İçerini şen qehqehe sesi götürmüşdü . Arazla beraber yolçular da gulmekden uğunub gedirdiler .
Bu gülüşler qadının odunu daha da körükleyirdi .
33 BÖLÜM .
Aeroportda Mahmut müellim Baharı qarşılayıb beraber eve geldiler . Mahmut müellim , yol boyu gülmeli yolçulğu xeyalından kecdikce dodaqları qaçan qızına baxıb gülümseyerek soruşdu :
- Nolub qızım?Yaman gülürsen ?
- He ata,desem heç inanmazsan, bilirsen kiminle yol yoldaşı oldum ? Bir alimle . Habil Elesgerzadeyle. Men hec alimleri bele genc - cavan tesevvur etmezdim - atasına döndü . Atası bığlarının altından gülümsünürdü . Onun anlış anlayacağını düşünüb tez özünü yığışdıraraq elave etdi :
- Maşallah , demek Azerbaycanda hele de genc nesillerin içerisinde savadlı bilikli adamlar varmış . Nen ele bilirdim bele nesiller artıq tükenib . Bravo ...
Baharın gözlerin qabağınıda teyaredeki sehne canlanır , jurnalla Habilin üzüne , çiynine vurmağı gözünün qarşısına geldikce uğunub gedirdi .
- Ay qızım, de men de gülüm neye gülürsen ?
- Hee ee ,onu deyirdim axı ... Yanımızda bir arvad vardı bütün samalyoyu deyinmeyi ile özüne celb etmişdi ... - deye başlarına gelen yol ehvalatını atasına danışdıqca atası da ona qoşulub gülürdü .
Baharı toy bayramla qarşıladılar . Bütün qohum- eqraba , qonşular Baharı gözleyirdi . Yemek içmekden sonra kişiler evin önundeki artırmaya , qadınlar ve cavanlar zala keçdiler . Gelen qonaqların arasında Sevdanın da ailesi var idi . Ekiz qardaşlarından biri de onlarla gelmişdi . Meclisde orta yaş nümayendesi olsa da gencler meydanı emelli başlı qızışdırmışdılar . Onlar bir otağa toplanıb oxuyub , eylenirdiler . Bağ evinin düvarlarını şen qeh- qeheler , musiqi sedaları götürmüşdü . Çox keçmedi ki , qardaşının dostlarıyla hazırladığı musiqi desestgahı başladı . Bahar pianosunu arxasına keçidi . Qardaşının dostları özleri ile getirdiyi gitara , zerb ve qarmon evde tam bir ansambıl yaratmışdı . Bahar piyanosunu çala çala ifa etdiyi mahnılar gelen qonaqların zövqünü oxşayırdı .
Geceden xeyli keçmiş qonaqlar yavaş yavaş dağılışmağa başladılar . Sevdanın ailesi Sumqayıtda olduqları için Mahmud müellim onlara getmeye izin vermedi .
- Gecenin bu saatında hara gedirsin . Yıxılın yatın , gen bol ev eşikdir . Seher qalxıb arxayın gedersiz . Şeherde veziyyet yaxşı deyil . Komendant saatına düşeceksiz .
Belelikle qonaqlar geceni onlarla qaldılar . Ele ne baş verdiyse o gece baş verdi ...
Kişiler salonda , qadınlar yataq otağında , Qardaşı Valehle İlkin , Valehin otağında , Sevdayla da Bahar Baharın yatağını beraber paylaşmışdılar .
Uşaqlığından tek ve rahat yatmağa alşmış Bahar bu qızla heç cür yata bilmirdi . Valehin otağına keçib yükden yorğan döşek almaq istedi . Ama oğlanların otağına girmek ayıb olardı . Anasının otağına geldi .
- Ana , içeri nece keçim ? Yükden yorğan döşek alım , yata bilmirem . Oğlanlar da yatıb indi ses olacaq .
- Yaxşı, men indi götürüb vererem - deye anası ayağa qalxdı .Bahar asılqandan gödekcesini götürüb evin qabağındakı artırmaya çıxdı . Zeif külek vardı .Göyün üzü ter temiz idi . Havada şaxta olsa da göyün üzündeki ulduzlar aydın görünür , sayrışırdı . Ayın zerif işığı bağcanı aydınlatmışdı . Balkonun altında cergeyle ekilmiş nar ağaclarını üstınde hele de narlar derilmemişdi . Uşaq vaxtından hemişe meyveleri ağacından derib yemeyi severdi . Odur ki , Mahmud müellim Baharın bu hevesini nezere alıb narları dekabırın sonlarına qeder ağacdan dermezdi . Nar o qeder yetişerdi ki ağızların açardı . Ele narın lezzetlisi de bu idi . Tam deymiş güleyşe nar ...
Gözü yaxın mesafede pardaxlanmış nara sataşdı . Qıp qırmızı deneleri sanki " gel meni ye ! " deyirdi. Eyilib balkon daşlarının arasından elini uzadıb narı qoparmaq istedi . Eli çatmadı . Biraz da eyildi . Yene eli catmadı . Geri çekilib biraz aralıdan nara baxdı . Ağlna uşaq vaxdı oxuduğu tülkü ve qarğa temsili geldi . Özünü bu veziyyetde tülkü yerinde hiss edirdi. Ağzı sulanmışdı . Nece olur olsun o narı qoparmalıydı . Qapı açıdı . Ele bildi anasıdır :
- Ay ana , bilirsen neye oxşadım? - güldü - qarğanın ağzındakı pendire baxan tülküye , deyirem ne bir olaydı bir qarğa geleydi o narı pendir evezine tutaydı . Mende qarğanı alladıb narı alaydım - qehqeheyle güldü - Yox vallah , men o narı bu gece yemesem çatlayaram . Görüm aşağıdan qopara bilerem ? - deye bir gözü narda pilekenlere doğru addımladı . Pilekenin başına çatmışdı ki, arxadan gelen ses onu dayandırdı :
- Getme, gel ! Men qopartdım .
- Aa sen idin ? - Bahar teccüble elinde nar dayanmış İlkine baxdı .
- Men de ele bilirem anamdı gelen ee!!!
İkisi de güldüler . Yaxınlaşıb narı İlkinden almaq istedi . İlkin elini geri çekdi . Bahar teccüble ilkine baxdı . İlkin ona baxıb gülürdü .
- Ver de ?
- Yoo , ele şey yoxdu !
- Ne deyirsen ? Ver narı !
- Hec ele şey yoxdu !
- Di oyun oynama gece - gece ! Fason verme ver !
- Oyunu sen oynamaq isteyirsen yoxsa men ?
- Deyesen yuxulsan bala , ver narı yeri get yat ! - Bahar ciddileşdi .
- Özün demedinmi bir qarğa olaydı , narı pendir yerine alaydı , men de tülkü kimi qarğanı aldadıb narı ondan alardım ?
Baharın yanaqları qızardı . Gece gece bu ne oyun idi bele ?
- Sen qarğa deyilsen , men qarğa demişdim İlkin yox .
- Sen de tülkü deyilsen , Baharsan . İndi gel al görüm narı nece alırsan ?
İlkin narı ona sarı uzatdı . Bahar almaq isteyince İlkin elini geri cekdi .
- Yoo ele şey yoxdur . Nece demişdin ? Tülkü kimi alacaqsan hiyleyle .
- Aa ayıb olsun , men tülküyem ?
- Men demedim ki , tülkü olmağı sen istemişdin . Bir görüm meharetini ? - İlkin narı ona uzadaraq güldü .
- Vallah day sene sözüm yoxdur . Eşq olsun ! - deyib incik halda qapıya doğru yöneldi . Baharın gedeceyinden arxayaınlaşan İlkinin barmaqları boşaldı . Narı ovcunda eli ona sarı uzalı qalmışdı . Ele bu vaxt , Bahar qefil donüb qartal kimi ilkinin üstüne şığıyıb narı qapdı . Aniden baş veren bu herketi gözlemeyen İlkin qızın bileyinden tutub narı elinden almaq istedi . Qız narı geri dartdıqca İlkin ona sarı eyilib qızla nefes nefese qalmışdı . Meğlub olmamaq üçün özlerinin hansı veziyyetde olmasından xeberleri bele yox idi . Ele bu vaxt qapı açıldı . İlkinin atası bayra çıxdı . Onlara çaşqın çaşqın baxdı, gülümseyib ve tekrar içeri keçdi .
Baharla İlkin bir birlerine baxdılar . Ele bu vaxt ikisi hansı veziyyetde olduqlarına diqqet etdiler . İlkin Baharın beline sarılmış , Baharın eli de onun çiyninde tutub dartır , narı ona vermemek üçün özünü qoruyurdu . İlkin onu balkonun meheccerine sıxışdırıb narı ondan almağa çalışırdı . Ele bir veziyyetde idiler ki , kenardan baxan bu sehneni iki sevişen gencin sehnesi sanardı . İkisi de düşdükleri veziyyeti ele indice hiss edib bir birlerine baxdılar . İlkinin gözlerinden sevgi, Baharın gözlerinden telaş yağırdı .
- Bax gordünmü etdiklerini ? Yaramaz ! - İlkinin sinesinden iteledi - biyabır olduq , Allah seni biyabır elesin !
- Aaa meni niye ? Nar yemek isteyen sensen ya men?
- Çekil ! Avara ... - Baharonun sinesinden iteleyib ondan qurtulmaq istedi . İlkin süzgün baxışlarla Bahara baxıb yana çekildi .
- Sabah kişinin üzüne nece baxacam , vallah bırçılıqdee biabırçılıq . Öldüm yere keçdim Allah seni yere soxsun - deyib narı ilkine tullayıb içeri kecdi .
- Ne qeşey arvad, arvad qarğış eliyir ee, heç nenem de bele qarğış bilmir . Sen canı hardan öyrenmisen bu qarğışları ? Şifahi xalq edebiyyatında varmı bu qarğışlar ? - ilkin söz altda qalmırdı . Elin ağzına tutub gülürdü .
- Ee cehennemol başımdan ... Salonun aralı qapısından içeri baxdı . Kişi pencereni aralayb siqaret çekirdi .
- Yazıx kişi çöle çıxmağına peşiman oldu ee... bedbaxt oğlu guyaçöle siqaret çekmeye çıxırmış bextever oldu . Bizi de bextever eledi . Külbaş oğluyla , seydereş Baharı oyun oynuyarken gördü . Neter deyerler ee ... Deyir ayının yüz oyunu var bir armudun başında . Bizim de oyunumuz bir narın başında oldu . Allah meni biabır elesin , bu ne iş idi düşdüm ? - ağlamsınıb otağına girmek isteyende İlkin qapıda göründü . Baharın üzünde eseb , İlkinin üzünde ise nigarançılıq höküm sürürdü .
Sabah her kes süfre başında , lakin Bahar yox idi . Mahmud müellim qapıya baxıb Baharı sesledi . İlkinin atası Müzeffer kişi sözlü sözlü İlkine baxıb :
- Ay Mahmud qardaş , bizim tereflerde bir adet var , belke eşitmiş olarsan .
- Ne adet ay Müzeffer ?
- Bizim Naxçıvanda qıza alma atarlar . Qız kimin almasını tutsa qızı ona vererler .
Mahmud sözlü adama oxşayan Müzefferin üzüne baxmadan boğazını ayırtlayıb , cayından bir qurtum aldı . Söhbeti yayındırmaq istedi .
- Heyf o adetlerden . Eşi indi ne alma atan var , ne de alma tutan . Ay Bahar , ay qızım . Çay çörek soyyur . Gel çıx da ...
- Bizim bu efel oğlan , gecenin qaranlığında alma ile narı qarışıq salb deyesen .
Hamı dönüb Müzefferele İlkine baxdı . İlkin başın aşağı salıb çayını esebi halda qarışdırdi . Sankı " ata , ne açıb ağardırsan " deyirdi .Mahmud kişinin qaşları çatıldı .
- Bizim oğlan da dünen meclisde qız beyenib .Alma yerine nar qoparıb ...
Masada hamı gülüşdü . İlkin ayağa qalxıb otaqdan çıxdı .
- Aa , doğurdan, ata ? Hansı qız idi , kim idi ? - Sevda söhbete qarışdı - Senin de gözünden bir şey qaçmaz haa, öz aramızdı . Gözlerin , maşallah qırğı kimidir .
- He bala , heyle olmasaydı Sarayın en gözel qızı sizin ananız olmazdı . Düz demirem arvad ?
Xuraman güle güle başıyla erinin sözünü tesdiq etdi .
İçeride her kes deyib gülerken qonuşu otaqda Bahar bu danışıqları eşidir , esebinden otaqda var gel edirdi .
İlkin heyetde ağacların altında gezir , belke de bu vaxta qeder heç diqqet etnediyi ,sevmediyi ağaçlara , seki kenarında ekilmiş çiçeklere heyranlıqla baxırdı ...
Artıq getmek vaxtı idi . Bahar hele de otağından çöle çıxmamışdı . Özünü xesteliye vurub yatağına girmişdi . Qonaqlar gedende Sevdayla anası onun otağına gelib onunla öpüşüb görüşdüler .
- Vayy , vay deyesen gözel qızımız nezere gelib ,nol b niye yatırsan bele ?
- Üstünüze sağlıq deyesen üşütmüşem .
- dünen çox atılıb düşdüz , terlediz - tessüfle Sevile baxıb başın buladı - indikilere söz deyende eşitmirler ki , özletini qorumurlar ...
Sevil qızının qonaqları yola salmasını istese de Bahar yerinden terpenmedi . Ev camaatı qonaqları darvazaya qeder yola salarken Bahar otağından sıxıb qapıya geldi . Qapıdan asılmış tül perdenin arxasından gözleri ile qonaqları uğurladı . İlkinin gözü evin pencerelerinde ,qapılarında idi . Getmek istememesi ya da gederken Baharı görmek istemesi belli idi .
Müzefferin " Jiqulusi " terpenende Bahar da herekete kecdi geri dönüb otağına çekilmek isteyende ev telefonunun yanında axşam İlkinin derdiyi narı gördü . İlkin narı getirib oraya qoyubmuş . Narı eline alanda ilk gözüne deyen narın partlayıb aralanmış hissesindeki boşluqda balaca kağız oldu . Kagızı çıxarıb açdı : " Bu defe evinize gelende bey kimi girecem seni sevirem " - kelimeleri yazılmışdı . Heyatında ilk heyecanını yaşayırdı . Gözleri süzüldü , dodaqları gülümsedi . Geceki "nar" oyunu yadına düşdü . O qeder dalmışdı ki , içeri giren Valehden xeberi de olmadı . Kağız parcası elinde ele dalıb getmişdi ki ,Valehin bu yazıları elinde oxumasından xeberi bele olmadı .
- Bu nedi ? - qefil sesden yerinde diksindi . Tez kağızı arxasında gizletdi .
- Ver görüm bura ? Nedi bu kim yazıb bunu - yeniyetmelik dövrünü yaşayan gencler kimi o da bacısını tessübunu çekmeyi belece özüne borc bildi . Kişi kişi sesini uçaldıb :
- Kimdi az , o bizim eve bey kimi giren ? Belke qıcaların sındıraq , heç gelişi olmasın .
- Suus ... sus ...sen Allah , ata eşitmesin ayıbdı .
- Nece ayıbdı ee ? Utanmırsan evin içinde gedelerle mektublaşırsan ? Deyesen qudırmusan ? Bahar Valahden heç vaxt bele bir şeyin şişirdileceyini gözlemirdi . Odur ki , onun üstüne atılıb ağzını yummaq isteyince Valehin sesi daha da yükselirdi . Sese qapıdan içeri geren Mahmudla , Sevili görünce Bahar utanaraq içeri qaçdı .
- Gorürsen qızını ? İnistituta ders oxumağa getmir ee , mektublaşmağa gedir . Dirçelib gelib . O qeder qudurub ki , adam zad da saymı evin içinde oğlandan mektub alır . Utanıb ölmür ee deyirem . İnden sora ders adı qurtardı . Keçirdirsen onu qiyabiye . Eşidirsen papa ? Qiyabiye ... Meni qana salmayın durduğum yerde . Vallah qoymaram getsin bir de o xarabaya - deyib elindeki kağızı atasının üstüne atdı .
Sevil de Mahmud da kağızda yazılan yazılara baxıb gülümsediler .
- Hee demek Müzefferin efeli bizim qıza alma evezine nar atıbmış - deye Mahmud gözüyle telefon masasının üstündeki nara işaret etdi
- Hee arvad deyesen bağımızın meyvesi yetişib , ağacımıza salba atılmağa başlayıb artıq ... danışa danışa salona keçdi .
İlkin Ve Elçin Müzefferle Xuramanın ilki idi . Uzun müddet nişanlı qalan bu çütlüyün ele evliliklerinin birinci ilinde ekiz uşaqları oldu . O zamanlar Müzeffer Rusiyada işleyirdi . Evlendikden sonra da Xuramanı götürüb özüyle ora apardı . Hamileliyini şişkinlikle beraber ağır çetin keçiren Xuramanı bir müddet sonra tekrar Müzeffer Şahbuza getirdi . Böyük bir külfet içinde, hem de kend yerinde yaşamaq Xuraman üçün olduqca çetin idi . Evde el üste tutulurdu . Eri altı bacının bir qardaşı olduğundan baldızları da onun başına pervane kimi dolanırdılar . Amma Müzefferin orda olmamağı , kendin cansıxıcı sakit heyatı onu darıxdırırdı. Rusiyadan gelenden bir yere cıxmamışdı . Nece deyerler, medeni süretde icbarı hebsxana heyatı sürürdü .
Her gün demek olar ki , erine mektub yazır , onu kende çağırırdı . Müzeffer üçün kend yerinde yaşamaq meşeqqet idi . Esgerlikden sonra neçe iller Rusiyada yaşamış , oranın adetlerine uymuş , artıq demek olar ki, ruslaşmışdı . Odur ki , kende gelmeyi esla düşünmürdü de . Mektublarında Xuramana teselli vererek sebirli olmasını yazırdı :
- Gözümün nuru , seni ne qeder sevdiyimi bilirsen . Xumuşum , biraz sebr et . Gelim Bakıdan ya da Sumqayıtdan ev alacam . Men oraya gelsem kendde ne iş görecem ki ? Gerek kolxozda tütünçülere qoşulam . Elimde gül kimi mesleyim var . Biraz da maya qoysam şeherde zavodların birinde yaxşı bir işe girerem .
Müzefferin şehere köçmek istemesi ailesi terefinden xoş qarşılanmadı . Müzefferin 6 bacısı ve ana - atası Xuramanı sıxışdırmağa başladılar . Müzeffer şeher sevdasını Xuramandan yana bilirdiler .
- Çox nankor gelinsen . Sene burda gülden ağır söz deyen yox , inciden yox . Seni yağ içinde böyrek kimi besleyi ik . Sağolumuz budur ? Müzefferi bizden ayırmaq isteyirsen ?
Baldızlarının ve qaynanasının dır - dırlarına döze bilmeyen Xuraman Saraya atası evine gelir . Xuramanın arxasınca heç kim gelmir . Erine mektub yazsa da eri ona cavab yazmırdı . Sonralar , çox sonralar Xuraman öyrenmişdi ki , qaynanası ve baldızları Müzeffere mektub yazaraq , Xuramanın haqqında xoşagelmez sözler deyeren onların arasını pozub , guya Xuraman onlara "ölseniz de size gelin olmayacam , ölsem de oglunuzu elinizden alıb şehere aparacam" deyibmiş . Bu da genc ağlı başında olmayan Müzeffere acıq gelib . Axı valideyinlerinin Müzefferden başqa oğulları yox idi . Eger Xuraman onlara gelinlik etmese idi, Müzeffer camaat içinde hansı oğulluqdan danışacaqdı ki ? Müzeffer ananın- atanın , altı bacının ümüd yeri, penah qapısı idi .
Ekizleri olanda Müzeffer onları görmeye gelmiş , lakin , bu defe de Xuramanın atası onu eve buraxmamışdı . Çünkü aylarla atası evinde qalan hamile arvadıyla ne bayramlarda , ne de xüsusi günlerde bir defe arayıb sormamışdı . Bütün qohum eqraba Xuramanla , Müzefferi ayrıldı sanmışken indi uşaqlar olandan sonra Müzefferin meydana çıxması kişiye yer edirdi .
Uzun sözün qısası . Uzun iller sonra Müzefferle Xuramanın hesreti vüsala catdı. Uşaqlar olandan dörd il sonra Müzeffer özünü toparlayıb Sumqayıtdan ev aldı . Qaynatasının qapısına getdise de qaynatası da ters damarına salıb qızını ona etibar etmedi . Kişi ona şert qoydu :
- Ata - anan , bacıların gelib qızımdan üzür istemese qızımı vermeyecem .
- Başına dönüm , ay emi , etme , eyleme bilirsen ki , onlar Xuramanın ayağına gelmeyecek .
- Gelmirler gelmesinler . Size xoş , mene sizde de xoş . Uşağımın elinde qalmamışam ki? Ya gelsinler ya da vermeyecem - deye kişi de qerarını keskin vermişdi . İki il de Müzefferin ailesine yalvar yapışından , qızlarının dördünü köçrurub emelli başlı tenhalaşan ata anası nehayyet böyük bir hediyye ve qurbanla Xuramanın atasına minetçi düşmüş , sonra ise gedib onlarla barışaraq Xuramanı Sumqayıtdakı evine getirmişdiler . Müzeffer de o zamanlar kimya zavodlarının birinde yüksek vezifeye girmişdi . Ekizleri baba evinden, atası evine gelende artıq mektebin hazırlığına gedirdiler . Atalarının üzlerini çox az görmüşdüler . Xuraman atasının qorxusundan uşaqlarını ataları ile gizli gizli görüşdürürdü . Uşaqlar atalarını yad adam kimi qebul edirdier . Analarına atalarından cox düşkün idier .
Müzefferle Xuraman barışdıqdan sonra Sevda dünyaya geldi . Müzeffer vaxtında ekizlerine vere bilmediyi sevgi ve diqqeti qızına ayırdı . Ekizler baba evinde ciddi rejimde , qorxu içerisinde böyümüşken , Sevda ise eksine , ürekli , ehtiyyacsız , erköyün bir qaz kimi böyüyürdü . Bu aileni tanıyanlar hamı "Sevda oğlan olasıymış , İlkinle Elçin qız " deyerdiler .
Sevda dikbaş , her sözü üze vuran, kobud qız idi . Yersiz zarafatları , köntöy hereketleri onun erköyünlüyünden xeber verirdi .
Bahar Sevdayla refiqelik etse de qızın bu xasiyyetinden heç xoşlanmazdı . Onun bu oğlanfason xasiyyeti bir gün onun evini yıxacağını düşünürdü ve düşüncelerini çox ince bir şekilde ona bildirirdi . Bezen Sevdagilin ailesiyle ailevi dostluq eden anasına da bu barede fikirlerini bölüşdürürdü .
- Aa, adamda bir incelik olar da . Nolsun atan seni başında gezdirib . Atan sene demeyib ki , qız inceliyini burax . Qız uşagısan . Biraz ince ol , biraz kübar ol , biraz mehriban ol , qılığın - sülüyun olsun , bir nazın olsun ...
Gelenden hele çamadanını boşaltmamışdı . Paltarlarını yerbe yer edib dolabından asdı . Teyyarede yanına aldığı el çantasını açıb içindekileri yatağın üstüne boşaltdı . Eşyaların içinde " yad qızı" kitabı ve Habilin oxuduğu xarici jurnal da var idi . Jırnalı eline alıb vereqlemeye başladı . Vereqledikce onunla keçirtdii bütün sehneler gözlerinin qarşısından kecirdi . Onunla tanış olduğu gün boynundakı şerfinin onun zincirine ilişib çıxmaması , şerfini boynundan açıb ona vermesi , Sevdanın şerfi behane edib onunla avtobusdan düşmesi , Bahara acıq verirmiş kimi aşağıdan aftobusa baxaraq ona el sallaması , bufetde onlarla atmacalı danışması ... Her şey ele bil vereqledikce elindeki jurnalın vereqinde canlanırdı .
- Sevda niye avtobusdan onunla düşdü kü , başa düşmedim?Ona ne menim şerfimden getmişdise getmişdi de şerf menimdi men bilerem . Qoy men şerfimin dalıycan düşüm . Sen ne özünü soxmusan ortaya ?- deye düşündü . Düşündükce hele ağlında , heyatında , varlığında formasını rengini bele bilmediyı qısqanclıq hisleri baş qaldırmışdı . O Habili qısqanırdı , Sevdanı Habilin etrafında görmeye bele tehammül ede bilmirdi .
Telefonun desteyini eline aldı Sevdagile zeng eledi . Telefon uzun uzun çağırdı . Cavab gelmedi , tekrar nömreleri çevirdi . Barmaqları diyircekli telefonun deliklerine toxunduqca ele bil üreyini nese sıxırdı . Üreyi çırpınır , çırpındıqca gözlerinden yaşlar üzünde şırnaq açırdı . Cavab gelmeyince de eseblerine hakim ola bilmirdi . Eseble desteyi üstüne asır , tekrar nömreleri yığırdı . Koriordaki sese Sevil xanım metbexden boylandı :
- Nolub qızım ? Niye qırırsan o telefonu , yavaş ol !
Bu saat anasından yaxın , anasından eziz adam yox idi ona . Ele bil anaya indi ehtiyyac duyurdu . Balını bir ana çiynine qoyub hönkürtüyle sadece ağlamaq isteyirdi . Desteyi üstüne asıb anasına teref döndü . Qızının üzündeki yaşı görüb Sevil xanım teşvişle ona yaxınlaşdı .
- Bahar ? Qızım ? Nolub ? Niye ağlayırsan ?
- Bahar anasını qucaqlayıb hönkürdü . Çaşıb qalmış qadın ne deyeceyini bilmirdi . Onu öpür , saçlarını oxşayır . Onu sakitleşdimeye çalışırdı
- Axı nolub ? Kimle danışdın ? Ne dediler . Bir danış, biz de bilek de !
- Ana ...
- Hay can , anan qurban gözlerinin yaşına, ağlama görüm bir ...
- Ana ... men ... men ...
- Hee !!!
- Men aşiq olmuşam ana !!!...
Baharı yaxşı başa düşürdüm . Yeqin ki , gencliimizde ilk mehebbet heyecanın her birimiz yaşamışıq , onun keçirdiyi kisleri biz de keçigmişik . Gizli gizli birin sevmişik. Gah sevinib , gah da bulud kimi dolmuşuq .
Bir de tesevvür edin ki , bele bir saf duyğuları biz yaşayırıq . Gelin özümüzü Baharın yerine qoyaq . Baharın sevgisini biz yaşayırıq . Biri gelib bir gün bize sevdiyimiz oğlanın bizim qardaşımız olduğunu desin ...
Bele bir veziyyetde söz tapmıram yazmağa . Bu kelmeleri yazdıqca bele tükenirem , qaldı kı bunları yaşamaq. Şexsen men bunları yaşaramsa demek zaman durub , dünya öz fealiyyetini dayandırıb . Ele bilerem ki , sözün bitdiyi yerdeyem ...
ARDI VAR
#duymecik_hekaye
- Davut Guloglu - Yalan mi
31 bölüm https://ok.ru/group/50949019730075/topic/151293439241627