˙·٠• ♥ Ðűყʍ∂cɨк ♥ •٠·˙

Gozler yagisla dolsa demek
ozeldir.Muellif: Afa
Gozler yagiwla dolsa demek ozeldi
- 3 bolum
Bele bir anlamsiz ders gununden
sonra eve qayitdim. Bow menzil
mene oz qucaqlarini achdi.
Hundurdaban ayaqqabilarimi
chixarib “cennet hezzidir”
duwuncesi ile gozlerimi yumdum.
Bu an ezabla kechen gunun
sonundaki hediyye kimi idi, qizlar
meni bawa duwer. Metbexde
yemek uchun bir wey axtardiqdan
sonra duw qebul etmek uchun
vanna otagina getdim. Yol boyunca
chixardiqlarimin heresini bir terefe
atirdim. Qulluqchunun sabah
gormeye bir iwi olsun. Belke de bu
menasiz gece bir daha
xatirlamayacagim adi bir gece
olardi, amma… telefonum zeng
chaldi. Gozucu ekrana baxdim. Hech
kimle daniwmaq istemirdim, amma
bu…
Fi: Papawaaa! – telefonu qulagima
aparan kimi qiwqirdim.
Ata: Salam,qizim! – atamin
guluwunu ewitdim.
Fi: Papawa, ele darixmiwam, ne
vaxt gelirsen?
Ata: Seni chox da umidlendirmek
istemirem, amma deyesen ad
gununu birlikde kechireceyik. –
otaqda balaca uwaqlar kimi qachib
qiwqirdigim muddetde papawam
sebrle telefonda meni gozleyirdi.
Ata: Senin uchun chox darixmiwam,
balacam. Seni chox sevirem!
Fi: Exxx artiq choxdan balaca
deyilem, xususile de hundurdaban
ayaqqabilar uzerinde. Gelende
goreceksen. – Atamla daniwdiqdan
sonra tam xowbext wekilde
yatmaga getdim. Bu gun ele de pis
deyilmiw…
Novbeti seher universitet meni adi
canlanma ile qarwiladi.
Avtodayanacaga chatanda bawa
duwdum ki, Audikim uchun
tapdigim yer abirsiz cip terefinden
– Ilyasin mawini - zebt edilib.
Esebimden ayaqlarimi doyeclemeye
bawladim. Mecbur olub qonwu
kuchedeki dayanacaqda Audikime
yer tapdim. Ordan hundurdaban
ayaqqabilarimla universitete dogru
geldikde ise her weyi lenetlemeye
vaxtim olmuw oldu. Nehayet
universitetein divarlari! Hele hech
vaxt mene bele dogma
gorunmemiwdiler. Cipin yanindan
kecherken eseblerimi cilovlamaga
chaliwirdim… stop! Chantamdan
kichik bichagimi chixartdim –
atamin telebi ile onu ozumle
gezdirirdim, heqiqeten bir-iki defe
istifadeye yararli ewya olub,
qizlarla portagal temizlemek uchun
istifade etmiwik meselen. Etrafa
goz gezdirdim. Hech kim
gorunmurdu, dersler artiq
bawlamiwdi. Mawina yaxinlawdim
ve arxa tekerini dewdim, amma bu
az idi. Teker ailesinin butun
numayendeleri uzerinde
soyqirimimi tamamladiqdan sonra
taaaam rahat bir wekilde
universitete dogru addimladim.
Tebii ki, meni derse buraxdilar.
Refiqelerimin yaninda eylewdim ve
birlikde esnemeye bawladiq. Bawa
duwmurem, ictimai felsefe dersi
neye lazimdir, onsuz da kechen il
adi felsefeni gucle yola vermiwik.
Amma professor butun enerjisi ile
muhazireye davam edirdi. Nehayet
bu iwgencenin sonlanmasinin
xeberchisi olaraq professorun “bu
gunluk bu qeder” sozunden sonra
azadliga buraxilmiw mehbuslar
kimi hami zaldan chixdi. Azadliq
mene de chox yaxin idi, amma
birden…
Professor: Zeynalova Fidan! –
ziqzaq yeriw sindromundan eziyyet
cheken professor meni getmeye
qoymadi. Axmaqca tebessumle
onun yanina yaxinlawdim.
Professor: Fidan, kechen il “niye
kiwiler gucludur” movzusundaki
esseni siz yazmisiz? – ozumu
xatirlamaga chaliwirammiw kimi
gosterdim, eslinde ise
sakitlewmeye chaliwirdim.
Lenetegelmiw esse! Niye
yazmiwdim axi? Evezinde problem
qazandim!
Fi: Deyesen men yazmiwam.
Professor: Teessuf ki, bu fikirlerin
sizde formalawdirmaqda zehmet
olani wexsen tanimiram, amma
chox isteyerdim ki, ona
tewekkurumu bildirim. – bu
sozlerden sonra oz pencesini mene
dogru uzatdi, men de mecburen
onun elini tutdum. Indi her ikimiz
axmaq tebessumle gulurduk.
Professor: Siz chox istedadlisiniz!
Bu iwi bowlamayin. Sizin esseniz
respublika uzre musabiqede qalib
chixib, indi ise umumdunya
musabiqesine gonderilecek. Sizi
tebrik edirem!!! – bu anda onun
gozlerinde iwarti gorundu ve men
bawa duwdum ki, mehz bu anda
sevindiyimi gostemeliyem.
Axmagam! Birden kimse bildi?
Biabirchiliq!!! Qizlar bunu bawa
duwmezler.
Fi: Mene sadece demiwdiler ki,
yazmaq lazimdir. Imtahanlarda
komeyi deyecek… Belke hech hara
gondermek lazim deyil, nese
narahat oldum… - mizildanmaga
bawladim amma hech bir faydasi
yox idi. Hele de heyranliqla mene
baxirdi.
Professor: Fidan! Qizim, sendeki
istedaddi. Almaz kimi nadir tapinti!
Ele bu gun kafedrada senin
haqqinda daniwacam.
Fi: Yoxxx!!! – bir az emosional
alindi deyesen. Teeccubden
professorun qawlari eyneklerinin
cherchivesinden yuxari qalxdi.
Fi: Gelin onlara surpriz edek.
Evvelce essem musabiqeye
duwsun, sonra onlara deyek.
Professor: Ela fikirdir! – deyesen
iwe yaradi. Mene bir daha tewekkur
etdikden sonra getmeyime icaze
verdi. Bu muhazireden bele agir
iwgence idi! Qizlar onun ne
istediyini soruwdular, men ise iwi
zarafata salib movzunu bagladim.
Teneffus vaxti bir az hava almaq
uchun heyete chixdiq. Uzumu
gunewe tutub ordan-burdan
daniwirdiq. Bu sakitliyimizi Sevincin
ciyiltisi alt-ust etdi. Gozlerimi
achdiqda gordum ki, refiqem onu
sulayan qrup yoldawimizdan
qachir. Aman Allah! Uwaq
bagchasidir! Ele bu anda menim de
ustume su chilendi – Nurlan idi.
Inana bimirem! Mene? Ikisaatliq
sach duzlewdirmemden sonra???
Nurlanin sifetine uzun-uzun
baxdim, sonra ise chantami ona
tulladim. Ve bawladi… hamimiz bir-
birimize qariwmiwdiq. Bir-birimizi
sulayirdiq. Belke de bu uzun
chekerdi, amma Nurlan Ayseli
sulamaq isteyende, Rewad – bele
gorunur ki, superqehremanlarla
bagli filmlere chox baxib – onu oz
arxasinda gizlederek qorudu.
Ni: Ayyy chox ince hereketdir… -
yanimda dayanan Nigar artiq
eriyirdi. Bununla da kefime sogan
dogradilar. Chantami axtardim.
Skameykanin ustunde idi. Evvelce
buna fikir vermedim. Chantamin
ichinde qatlanmiw vereq var idi. Bu
ne zibildi? Achdim. Adi A4 vereqi –
uzerinde qirmizi markerle seliqe ile
yazilmiw bu sozler: “Olmek
isteyirsen?” Az qalsin yerimden dik
atilacaqdim. Elbette! Axi nece oldu
ki, bunu men duwunmedim! Bu
mohtewemdir – Ayselin de
chantasina bele bir vereq atib,
Rewadin onunla nece
mezelendiyini yazmaliyam. Bu
mohtewem fikrin xirda detallarini
duwunerken Sevinc yanimda
eylewdi.
Se: Bu nedi? Novbeti
perestiwkarin? – elimdeki vereqe
baxdi ve ucadan qiwqirdi.
Se: Seni hedeleyirler? – Stop! Meni
hedeleyirler? Elimdeki vereqi bir
daha oxudum. Bawqa veziyyetde
belke de gulerdim, amma idi
bundan istifade ede bilerem.
Kederlenmiw kimi mimika yaradib
suni qorxunu canlandirirdim.
Etrafima bir suru insan yigiwdi –
onlarin arasinda sanki Ilyasi da
gordum amma… Xeber butun
universitete iwiq sureti ile yayildi.
Qarwilawdigim her kesin mene
yazigi gelirdi. Budur diqqet
merkezinde idim – amma menim
insanlarda yaratmali oldugum
duygu bu olmamalidir!!! Yalniz
Aysele vereqi nece vere bileceyimi
duwunurdum. Demek olar ki, bizim
desteden hami onunla az-chox
daniwirdi – menden bawqa hami.
Menim ulduzlarim onunla
bariwmaq istemirdi. Bilmirem bu
hiss hardan yarandi. Evveller ona
hech fikir de vermezdim. Indi ise
her wey deyiwdi. Novbeti ders
bawlamaqla yeni ezablarimiza yol
achdi. Axi neye gore muhazireleri
yatmazdan once oxumurlar? Ele
wirin yatardim ki… Muhazirenin
yarisinda professor psixologun
sozunu kobud wekilde agzinda
qoydular. Bunu kimin etdiyini
gormeseydim, belke de
teeccublenerdim. Professor
Ehmedovun agir xasiyyeti hamiya
yaxwi melum idi. Amma bu Ilyas
idi. Professor eyneyin ustunden
gozlerini berelderek universitetin
en xodgeden qaqawina aciqla
baxdi.
Il: Professor, Fidani olar?
Professor: Kimi? – professorun
qawlari artiq hendesi fiqura
benzeyirdi. Suala cavab olaraq Ilyas
barmagini mene dogru uzatdi.
Professor cavab uzerinde
fikirlewerken Ilyas – sebrle hech
arasi olmadigindan – mene teref
addimlamaga bawladi. Partanin
altinda hundurdaban
ayaqqabilardan dincelen ayaqlarim
artiq beynime yegane bir siqnal
otururdu “Qach!”. Mene xeyanet
eden ayaqqabilar oldu. Onlari
geyinmeden Ilyas meni yerimden
qaldirdi. Qrup yoldawlarimin
teeccubden donmuw baxiwlari
altinda meni – Fidani – chox guman
ki kiseyle sehv salib chiynine awirdi
ve chixiwa dogru ireliledi.
Ayaqqabilarimla ayriliga hesr
olunmuw qiwqiriqlarim diqqetden
kenar qaldi. Ilk once ondan xilas
olmaga chaliwsam da, kureyini
cirmaqlasam da, – bu yolda sevimli
dirnagimin qirilmasi bahasina –
dizlerimle onu doyeclesem de, son
2 mertebeni tam sakitlik ichinde
duwduk. Yolda bir-iki taniwimi
gordum, onlarla daniwmaga
chaliwsam da, nese dilleri soz
tutmurdu, ele hey Ilyasin kureyine
baxirdilar. Ilyas meni meqsedyonlu
wekilde mawinina dogru aparirdi.
O yerde menim gozel ayaqlarim
avtodayanacagin asfalti ile
taniwmali oldular ve bu hech de
onlarin konlunce olmadi. Ilyas ise
meni teeccublendirdi.
Il: Bunu nece bawa duwmeliyem? –
beli, beli, iki kelmeden artiq cumle
qura bilmiwdi. Bowalmiw tekerlere
baxib teeccublenmiw mimika
yaratdim.
Fi: Xuliqanlar! Bir saniye gozunu
cheken kimi gor ne edibler! –
menim aktrisaliq bacarigimi uzun
kirpikleri altindan izleyen Ilyas razi
qalmamiwdi.
Il: 5 deqiqelik ichindeki axmaq qizi
sondur. – dedi ve baqaja
yaxinlawdi. Artiq butun var-
dovletimi gozumun onune getirib
xeyalen vesiyyetimi hazirlayirdim
ki, Ilyas baqajdan sadece 4ce teker
chixartdi. Onlari qarwima duzub
qururla dedi.
Il: Deyiw! – mene teref baxirdi,
etrafima baxdim. Qeribe oglandi,
burda hech kim yoxdu axi, kimle
daniwir? Yene mene baxmaga
davam edirdi, ele bu anda
anladim… Mene deyirmiw!!! Menim
chawginligim ona hezz verirdi.
Beynim nese duwunmek isteyirdi,
amma hech ne alinmirdi. Yatsam
yuxuma girmezdi ki, teker
deyiwerem. Amma 5 deqiqe sonra
artiq bu iwi gormeye
bawlamiwdim. Hech bilmezdim ki
soyuw ehtiyatim bu qeder
zengindir, duzdur hamisi
bogazimda duyunlenmiwdi. Heyif
ki, ozunumudafie fendlerini
unutmuwam. Amma ezablarim
chox da uzun chekmedi, Ilyasin
sebri 17 deqiqeye tab getirdi.
Heyatimin en aci 17 deqiqesi. Bir
wey rahatladirdi ki, bu 17 deqiqe
onun heyatinin da en pis deqiqeleri
idi. Menim ugursuz cehdlerimi
gordukden sonra derinden nefes
aldi ve hech ne demeden gozleri ile
ordan uzaqlawmagimi bawa saldi.
Men ise agilli qizam, bir weyi ikinci
defe dedirtmerem. Ilyas gozlerini
yummaga macal tapmamiw
chilpaq ayaqlarimin izi yox
olmuwdu artiq.
Gozler yagiwla dolsa demek ozeldi
- 4 bolum
Universitet binasinin kandarina
yalin ayaqlarimi basan kimi Nigar
ustume atildi.
Ni: Harda idin? – elinde
ayaqqabilarimi saxlamiwdi. Onlari
goturerek tewekkur etmeye vaxt
serf etmeden ayaqyoluna qachdim.
Her an dersler tamamlana bilerdi ve
hech kim Princessani ayaqyalin,
ustu-bawi qara mazut ichinde
gormemeli idi. Ayaqyolunun
qapisini Nigarin her yere soxmagi
sevdiyi burnunun onunde qapadim.
Ozumu qaydaya salmaga
chaliwdigim muddetde o,
dayanmadan daniwirdi.
Ni: Axi harda idin? Ne baw verir?
Niye Ilyas bele bir wey etdi?
Professor rektorun yanina getdi. –
onun dediklerini dinlemirdim,
sadece ustumdeki qara lekeleri
temizlemeye chaliwirdim. Hirsimi
bir weylerden chixmaq uchun
guzguye mohkem zerbe iliwdirdim,
amma filmlerdeki kimi gozel wuwe
qirintilari alinmadi – ehhhh bu
guzgu Allah bilir ne sifetler gorub,
menim bir yumrugumdan ne
olacaq ki? Universiteti celd terk
etmeli idim. Butun teneffusu
ayaqyolunda kechirdim. Nehayet ki,
Nigar bu veziyyetden bezib
menden el chekdi. Axmaq qizdi,
chantami da getire bilmezdi?
Xowbextlikden telefonum cibimde
idi. Universitetin qapisina taksi
chagirtdim. Novbeti dersin
bawlamasi ile dehlizin
bowalmasindan istifade edib
chixiwa dogru qachdim. Demek
olar meqsedime chatmiwdim ki,
kiminlese berk toqquwdum.
Zerbenin gucunden ikimiz de
muxtelif tereflere uchduq. Aysel!!!
Fi: Gozuvun qabagini gormursen? –
berkden qiwqirdim ve “en qorxunc
baxiwlar” kolleksiyama daxil olan
en oldurucu baxiwla Aysele
baxdim. O ise hech ne demeden
alnini ovuwdururdu. Ayaga qalxdim
ve Ayselin ustunden atlayaraq
taksiye teref getdim. Amma bu
gunluk bedbextliklerim bununla
tamamlanmadi. Surucu baxiwlari
ile meni suzdu ve mene –
Princessaya xidmetden boyun
qachirdi. Ne demek olar, iwinin
ustasidir. O deqiqe bawa duwdu ki,
ustumde pul yoxdur. Onunla
dalawmaga vaxtim yox idi, yoxsa
ona gununu gostererdim. Dunyada
var olan her weye, amma ilk
novbede bu gunku dehwetlerin
gunahkarina lenet oxuyaraq goze
girmemeye chaliwaraq diger
kuchede sessizce darixan Audikimin
yanina getdim. Amma “demir”
atimin qapisina elimi atan kimi
anladim ki, hetta o da mene
xeyanet edib. Acharlar…
chantamda, chantam ise professor
Ehmedovla tehlukeli yaxin
mesafedi idi. Artiq bu gunden daha
neler gozleyeceyimi bilmeden
ellerimi bawimla tutmuwdum ki,
xilas gozlenilmeden yetiwdi.
Yuxaridan taniw bir ses ewitdim.
Re: Ne baw verir? – Rewadik…
elinde menim chantam!!! Gorunur
ki taleh oz sehvini bawa duwub,
anlayib ki butun xowagelmezlikler
ehtiyatini menim qismetime
yuklemek olmaz. Sevincimden
hoppanaraq ellerimi bir birine
vurdum ve celd chantami
goturdum. Rewadik sualini yene
tekrar etdi, amma yene de cavabsiz
qaldi. Ona dilucu tewekkur edib
mawinima eylewdim. Arxamca
deyinmeye bawladi.
Re: Bu gun ikiniz de chox qeribesiz,
sen de, Aysel de. – Maraq guc geldi
ve pencereni awagi saldim.
Fi: Aysel?
Re: He, ele indi ders vaxti mene
zeng vurub dedi ki, sen bu kuchede
olacaqsan ve sene chantani
getirmeliyem. Bawqa hech ne bawa
salmadi. – onun bu sozlerinden
sonra bir az duwundum. Ilyas ve
Aysel – artiq eminem, bu ikisini
nese birlewdirir. Amma yene de, axi
niye mene komek etmek isteyib?
***
Aga artiq parkin yanina chatib
mawininda oturub qerarsiz
qalmiwdi. Onlari gormeyi ne qeder
chox arzulasa da indi etdiyinin
duzgun olmadigini duwunmeye
bashlamiwdi. Axi eger ortada ana
ve uwaqlar varsa demeli… bu
bawqa birinin ailesidir. Ne qeder
qeribe olsa da onlari ilk gorduyu
anda Aga bunu duwunmemiwdi.
Qeribe bir hiss ile onlara sahib
chixmiwdi.
Aga: Belke de tesadufen o parka
gelmiwdiler, - ozu-ozunu inandirib
parka daxil olur ve etrafa goz
gezdirerek gezmeye bawlayir.
Tanidigi hech kim yox idi. Ozu de
bilmeden yene de o wirin pambiq
satilan yere yaxinlawir.
Aga: Tesadufen gelmiwdiler, -
tekrarlayaraq mawinina dogru
gedir. Bu anda ureyi suretle
doyunmeye bashlayir. Budur
ureyinin gormek istedikleri yolu
kecherek oradan uzaqlawirdilar.
Aga hech ne fikirlewmeden celd
qacharaq ozunu onlara chatdirir.
Aga: Salam. - Nermin ewitdiyi
kobud sesden, ya da kiminse ona
salam vermesinden qorxmuw
olacaqki urkekce bawini arxaya
chevirir ve qarwisinda dunen
ogluna pambiq alan oglani gorur.
Ne: Sssalam, - hech ne anlamayaraq
tereddud ichinde qarwiliq verir.
Aga: Burdan kechirdim tesadufen
sizi gordum, balaca dostumla
danishmaq istedim bir az. - Bu
sozleri ewiden balaca Samirin
uzune tebessum qonur.
Sa: Mama goodun, o menim
dostumdu, demeli mene wiiin
pambiq ala biley. He?
Ne: Yox Samir bu sohbeti senle
daniwmiwdiq, sen agilli oglansan
duzdu? - Samir kederlenerek
bawini awagi salir. Aga Samirin
qarwisina chomelib onun bawini
qaldirir.
Aga: Wirin wey almaq olmaz,
amma eylenmek ki olar, duzdu?, -
deyerek Nermine baxir. Nermin bu
baxiwlardan utanir.
Ne: Yox duz deyil, - deyir, - biz artiq
bu gunluk eylencemizi
tamamlamiwiq. Artiq eve
getmeliyik. Sag olun, - Samirin
elinden tutaraq ordan uzaqlawmaq
isteyir.
Aga: Men mehz bu gunu nezerde
tutmurdum. Siz Samire icaze
verdiyiniz her hansi gun ola biler.
Ne: Sizce men tanimadigim insana
oglumu emanet ede bilerem? Hech
vaxt!
Aga: Demeli bele chixir ki, evvelce
yaxindan taniw olmaliyiq. Menim
adim Aga…
Ne: Ne curet! Kimden bu cesareti
alirsiz, sizi anlamiram. Unutmayin
qarwinizda bir aile var, - bu sozleri
deyib celd ordan uzaqlashir. Aga
yerindece donub qalmiwdi, eslinde
ozu de bilirdi ki duzgun deyil
etdikleri. Ozunu Nermine
chatdiraraq
Aga: Siz meni yanliw anladiniz,
xahiw edirem mene qulaq asin.
Menim hech bir pis niyyetim yoxdu.
Heqiqeten balaca ile vaxt
kechirmek istedim. Ve bacarsam
size komek etmek isterdim.
Ne: Komeye ehtiyacimiz oldugu
hardan agliniza geldi?
Aga: Gozleriniz. Onlar sizin yerinize
daniwir. Meni bagiwlayin. Sizi
incitmek istemirdim.
Ne: Xahiw edirem bizi rahat
buraxin, - Nermin bawini awagi
salaraq sadece bu sozleri deye bildi.
Sesindeki keder Aganin ichini
parchaladi. Hech ne demeden ordan
uzaqlawdi.
Sa: Mamaaaa niye qoymusan onnan
oynuyum? O hech neden qoxmuy
ki… Bizi qoyuya biley eeee. -
Nermin oglunun sachlarina sigal
chekerek
Ne: Yanimizda sen varsan, hech
kimin bizi qorumasina ehtiyac
yoxdu, - deyerek gulumsemeye
chalishir.
Sa: Men hele balacayam axi. Qoy o
indi qoyusun men boyuyum sonna
men qoyuyacammm.
Ne: Olmaz Samir, olmaz, - deyir ve
gozunden axan yawi eli ile silir.
Aga mawini chox yuksek suretle
idare edirdi. Beynindeki fikirlerden
azad olmaq isteyirdi. Ozune
esebilewirdi. Axi niye bawqa bir
aileni ozunukilewdirmeye
chaliwirdi, anlaya bilmirdi. Bu istek
her weyden guclu idi. Heyatinda
hemiwe kimise qorumaga borclu
bilirdi ozunu.
Aga: Bu iwin axirina chixmaliyam, -
qerarini vermiwdi. Onlar haqqinda
her weyi oyrenecekdi.
***
Eve chatanda nehayet ki, derinden
koks oturub sakitlewdim ve bir az
ozume geldim. Herchend ki, ilk
cehdden temizlenmek alinmadi.
Ayselin bu hereketini hech cur
anlaya bilmirdim. Refiqelerimden
hech kim menim veziyyetimle
maraqlanmadilar. Telefonum hele
de susurdu. O ise – meni tanimayan
biri olaraq – veziyyeti o deqiqe
bawa duwdu ve komek etdi.
Fikirlerimi telefonumun zengi
sonlandirdi. Bu gunluk sonuncu
xowagelmez xeberi ozu ile
getirmiwdi – papawam xeber verdi
ki, ad gunume chata bilmeyecek.
Chox kederlendim ve bunu achiq-
awkar papawama bildirdim.
Evezinde o mene icaze verdi ki,
dostlarimi eve devet edim ve
qonwularin esebleri ile oynayim.
Axi hardan bilsin ki, onsuzda
qonwularimi choxdan
bezdirmiwem. Sadece birce defe
mene heqiqeten deyerli olan
insanla birlikde dogum gunumu
qeyd etmek istemiwdim…
Telefonumu sondurdum ve Ayselle
bagli fikirlerime davam etdim. Bu
gunku hereketi bele onu menim
yawadacagim meyusluqdan xilas
ede bilmeyecek. Hem de ki, o da
Rewadi aldadir. Ilyasla onun
arasinda nese var. Yoxsa oglan bow
yere onu baxiwlari ile yandirib
yaxmir ki? Novbeti gun
hemiwekinden daha da gozel
olmali idim. Hamini susdurmaq
lazim idi. Ve tebii ki dunenki
maceralarimi ort-basdir edecek
inandirici behaneler uydurmali
idim. Universitete chatan kimi
refiqelerimin hamisi, bawda Nigar
ve Sevinc olmaqla ustume
cumdular. Tebii ki, dunenkilerle
bagli sual atewine tutulacagimi
gozleyirdim, amma ifritelerden
hech biri hech ne soruwmadilar.
Bunun evezine boyuk heyecanla
4cu kursdaki Webnemin dunen
nece qachirilmasindan daniwirdilar.
Sozun esl menasinda wokda idim,
yoxlugumu hech hiss
etmemiwdiler! Amma bu axmaqlar
menim reaksiyami anlamadilar.
Se: Webnem! Sen de teeccublendin,
he? Axi o hech qeweng de deyildi,
ozune de baxmirdi. Kimin ondan
xowu gele bilerdi axi??? Belke onu
kiminlese sehv saliblar???
Fi: Aha, senle! – kobud wekilde
sozunu kesdim. Cehennem olsunlar!
Guya men sevgi ve dostlugun var
olduguna inanan
axmaqlardanam???
Fi: Qizlar! Ad gunumu evde
kechirmeyi qerara aldim. Chox az
adam devet olunacaq, tebii ki en
wen olanlar. – sozumu deyib goz
vurdum. Her weyi duzgun etdim.
Sozumu bitiren kimi gozlerinde
sanki qigilcimlar parildadi. Elbette,
axi indiye kimi hech kimi evime
aparmamiwdim. Bu demek olar ki,
hamisinin isteyi idi. Duz iki hefte bir
suru qiz arxamca gezerek
devetname almaga chaliwirdilar. En
chox eziyyet cheken ise Nigar ve
Sevinc oldu. Bu xeyanetlerine cavab
olaraq intiqamimin kichik bir
hissesi idi… Belelikle ad gunum –
her weyin bitdiyi gun… ve ya her
weyin bawladigi gun…
Her birinizin fikirleri menim uchun
chox deyerlidir tewekkurler
ARDI VAR