Bu gunler kederli anlari yawayiriq.

Hec uzumuz gulmur...
Lakin heyat davam edir...Xeyirle wer qardawdilar deyib ata- babalarimiz.
Bu gun menimcun xow gunlerden biridir.Hem qizim Leylanin,hem de heyatda belkede hamidan cox istediyim Lale xanimin dogum gunudur.
Duzdur Lale xanim resmi olaraq menim dostlarim arasinda olmasa da,her zaman onu xatirlayiram.
Cox uzun,debdebeli yazmayacagam.Sadece sene heyatda ne ki, yaxwi weyler varsa onu arzulayiram.
Ad gunun mubarek eziz "dostum"
Sənə nə söyləyim bu xoş günündə,
Bir ellini de qoy diz çöksün önündə.
Allah qismət etsin, qalan ömrün də
Görəsən yazını, yayını, dostum!
Bu gun ad gunundur eziz dost senin,
Deme ki,omrunu vermisen heder.
Bilirem,cox olub heyatda qemin,
Dunya hem sevincdir,hem de ki keder
Avropa dillərinin əksəriyyətində “tulipe”, “tulip”, “tulipan” və başqa bir neçə şəkildə mövcud olan və “lalə” mənasını verən sözlər “çalma” mənasını ifadə edən farş mənşəli “dülbənd” kəlməsinin əsasında yaranıb. Laləni Avropaya ilk tanıdan XVI əsrdə Osmanlı sultanının sarayında çalışmış avstriyalı səfir Oqye Busbek olub. Lalənin Avropa dillərinə niyə “dülbənd” kimi daxil olmasının səbəbi hələ də bilinmir. Bir ehtimala görə, lalə açılmazdan öncə çalmanı xatırlatdığından bəzən osmanlılar ona “dülbənd” deyirmişlər. Başqa bir ehtimal da belədir ki, o zamanlar osmanlılar çalmalarına lalə taxırdılar və görünür, Busbek tərcümədə xətaya yol verərək «lalə»ni «dülbənd» kimi başa düşüb...
Qara tellər al yanağa yan düşüb,
Zaman qaçıb,fürsətdən bir an düşüb,
Aramıza bir laləlik qan düşüb,
Nahaq dərdim bu laləni deyesen..
Göz yaşları şehə dönüb tökülür,
Əllərimdə ləçək-ləçək sökülür,
Onun boynu,menim boynum bükülür,
Nahaq dərdim bu laləni deyəsən..
Dərildimi,təzdən əkə bilmirəm,
Peşimanam,dərdi çəkə bilmirəm,
Nahaq dərdim bu laləni deyəsən..
Dərilməkçün boy atmışdı bu lalə,
Ozü boyda sevgi dolu piyalə,
Qulağımdan getməyəcək bu nalə,
Nahaq dərdim bu laləni deyəsən…
Ə