საოცარი ლექსია

დღეს სინდის-ნამუს დაცლილი
სიკვდილი გალაღებულა,
ქართული სცენის არწივი
ზეცაში ამაღლებულა.
ზღაპარი დასრულებულა,
იყო და არა იყო-რა,
დღეს სიმწრით აზმუვლებულან
შენი ნიშა და ნიკორა
.
რად არ გაჰყევი ქართულ სულს
რატომ არ დახვდი მთვრალია,
სიკვდილს კარებთან ატუზულს
რატომ გაუღე კარია.
თმა-წვერი გადაითოვე
გაავლე მადლის ხნულია,
წახვედი, აქ დაგვიტოვე
უბერებელი გულია.
შენი სიცოცხლეც გაჭენდა,
უკვე სევდა და დარდი ხარ,
დღეს დედამიწა გაჩერდა,
გაჩერდა და შენც ჩადიხარ.
სული იქ გადასახლდება,
სადაც ვერ ხარობს ავსული,
იქ ანგელოზი დაგხვდება
შენგან უდროოდ წასული.
ვაგლახ, მჭექარე ხმიანი
ცოცხლად ვეღარა მღერიო,
არწივო! თვალცრემლიანი
გემშვიდობება ერიო!
/ა. მიქაბერიძე/