Bir zamanlar bir oğlan bir qızı sevir...

İllər kecir bu qızla ailə qurur... Bir gün bədbəxt hadisə nəticəsinde oğlan dünyasını dəyişir... Oğlan o biri dünyaya gəlib düşür burada o böyük bir gölə rast gəlir... Gölün yanından keçəndə orda nurani bir qoca kişini görür ona yaxınlaşır... Bu gölün adının ne olduğunu qocadan soruşur,qocasa cavabında bilmədiyini deyir... Oğlan düşürr yola baslayır gəzməyə... Illər keçir oğlanın həmin gölün yanından yolu bir daha düşür... Gölün suyunun azaldığını görür... Bu vaxtı həmin nurani qocanı yenə orda görür... Qocadan bir daha bu göl haqda soruşur,qoca cavabında bilmədiyini deyir... Oğlan yenə həmən ki öz yoluna davam edir... Bir neçə ildən sonra yenə gəlir,bu defe gölün suyunun 1 ovuc suyu qədər olduğunu görür... Yaxınlaşır qocaya,onu məcbur edir ki,bu göl haqda ona danışsın... Qoca başlayır ehvaləti oglana danışmağa... Deyir bir zamanlar sən dünyadan köçəndə sənin üçün yaş saxlayıb,göz yaşı axıdanlar çox idi... Onda bu gölündə suyu çoxuydu.Illər keçdi səni yad edib yaşıvı saxlayan,gözü yaşı axidanların azaldı... Bax o zaman bu gölündə suyu azalmışdı... Bir neçə il keçəndən sonra hətta sənin sevdiyin qızda səni unutdu,qohumlarında, dostlarında... Bu gördüyün bir ovuc su isə sənin Ananin göz yaşlarıdı... Bir tək O səni unutmadı,həmişə sənin yaşıvı saxladi,göz yaşı axıtdı..Ananizin qadirni bilin...