Көзге урман,күрәм-яфракларың

Ирексездән җиргә коела.
Сиңа килсәм җанымдагы шомнар,
Таралырлар кебек тоела.
Бала кайгылары бигрәк ачы,
Йотып булмый аның ачысын.
Әйтерсеңлә ярты йөрәгемне,
Уеп алды язмыш камчысы.
Каеннарга сарылып тынып калам,
Күз яшьләрем ага туктаусыз.
Битарафлык биләп алды мине,
Табалмыйм да сыман әйтер сүз.
Көзге көннәр шулай үтеп бара,
Балам,алар синсез үтә бит.
Ә үземне бер нишләтеп булмый,
Бар булмышым сине көтә бит,
Күңелем һаман сине көтә бит...