Հարկավոր չէ ինձ ո՛չ ծաղիկ, ո՛չ սուգ. Հանկարծ կզարթնի ջերմ լալու փափագ, Սիրտս չի գտնի ոչ մի արտասուք։ Իմ գերեզմանը թող լինի հեռվում, Ուր մահացել են շշուկ, երգ ու ձայն. Թող շուրջս փռվի անանց լռություն, Թող ինձ չհիշեն, թող ինձ մոռանան։ Իմ գերեզմանին դուք չմոտենաք, Թողեք, որ հանգչի իմ սիրտը հոգնած, Թողեք, որ լինեմ հեռավոր, մենակ,— Չզգամ, որ կա սե՛ր, և ցնորք, և լա՛ց…
ARO MALOYAN
Իմ գերեզմանին դուք չմոտենաք,
Հարկավոր չէ ինձ ո՛չ ծաղիկ, ո՛չ սուգ.
Հանկարծ կզարթնի ջերմ լալու փափագ,
Սիրտս չի գտնի ոչ մի արտասուք։
Իմ գերեզմանը թող լինի հեռվում,
Ուր մահացել են շշուկ, երգ ու ձայն.
Թող շուրջս փռվի անանց լռություն,
Թող ինձ չհիշեն, թող ինձ մոռանան։
Իմ գերեզմանին դուք չմոտենաք,
Թողեք, որ հանգչի իմ սիրտը հոգնած,
Թողեք, որ լինեմ հեռավոր, մենակ,—
Չզգամ, որ կա սե՛ր, և ցնորք, և լա՛ց…