,,- რამდენჯერ გიპატიებია ადამიანისთვის მხოლოდ იმიტომ, რომ არ დაგეკარგა?

სამაგიეროდ, შეხორცებულ იარებს კვლავ ეხსნებოდათ დროის მიერ დაკერებული ძაფები....რამდენჯერ დაგიხრია თავი და მოგიკუმავს ტუჩები, რომ შეგეკავებინა ყველა ის სიტყვა, რაც მისთვის გქონდა სათქმელი... დადუმებულხარ მაშინ, როდესაც ყველაზე მეტად იყო საჭირო შენი საუბარი... სამაგიეროდ, ბევრი ცრემლი დაუკარგავს თვალებს და ბევრი წამი მოკლებია შენი გულის სიცოცხლეს!..."