Սիրտ իմ ինչո՞ւ ես դառնորեն լալիս,

Ու խառնում իրար ափսոսանք,զղջում
Արդյոք ո՞ւմ ես դու հրաժեշտ տալիս
Եվ ում կրկնում խոստում ու երդում:
Սիրտ իմ ինչո՞ւ ես զարկում մոլեգին
Շտապում անվերջ շտապել առաջ,
Ո՞վ է քեզ համար այնքան թանկ, անգին,
Որ արձակում ես հուսահատ հառաչ:
Գուցե մտերիմ մեկին ե՞ս թողնում,
Քեզ շատ հարազատ մտերիմ մեկին,
Բայց ո՞վ է քեզնից անջատված մնում,
Միթե թողնում ես քո միակ կեսին,
ՈՒ հեռանում ես ու նաև սիրում...