Sevaman men moviy ko’zlarni, Tillari bol shirin so’zlarni.
Atlas ko’ylak kiygan qizlarni, Parilarga aslo hushim yo’q. Suyganlarim Kumushbibilar, Farishtadek sochlari uzun. Momomeros yuzdagi ibo, Guldek doim chehrasi mahzun. Pari paykar o’zbek qizlari, Ayting qaysi farishtadan kam. Soxta emas shirin so’zlari, Yuvsa ketmas qosh qarosi ham. Faqat andek qalb og’rig’im bor, Taqlid qilmang o’zga yurtlarga. Orzu erur PARANJI kiymoq, Zamonaviy xorij qizlarga. MARJON MARJON KO’ZLARIMGA YOSHLAR TO’LDI Marjon marjon ko’zlarimga yoshlar to’ldi. Uni asrab astagina ko’zim yumdim, Sevgimizning yodgorligi ko’z yoshini, Jonim sizni to’yingizga asrab qo’ydim. Men yig’layman siz oq libos kiygan kuni, Yonar yurak o’shlal kuni armonlardan. Ollohimdan yakka yolg’iz o’tinchim bor, Avaylasin gulim sizni yomonlardan. Kumushbibi begingizga chin yor bo’ling, Bu kunlar ham bulutdayin o’tar ketar. Vaslingizga yetolmagan Quvonchbek ham Axir bir kun yodingizdan o’char ketar. SEN KIMSAN? Bilmadim sen kimsan? Armon bekasi, Qo’liim yetmas oils, yarqiroq yulduz. Tongi shabnam yanglig’ omonat husn Oppoq kapalakday beozor bir qiz. O’zim kim bo’libman seni suygani? Bir bandi insonman tubsiz xayolga, Ermak bo’layotgan bir xazon yanglig’ Kulgi bo’layotgan unsiz shamolga. Aldovga konikkan gumroh insonman, Armonga aylangan mangu orzusi Qalbimda o’chgan u, umid atalmish Yolg’onchi ro’yoning so’ngi yog’dusi. Faqat yuragimda yakka tuyg’u bor, Nima deb atashar rashkmi, qizg’onish Sevgi otlig’ ma’vo nimadir o’zi, Manguga yonishmi abadiy yonish? Shunday yonyapmanki? Seni hattoki, Dunyodan qizg’onib vujudim halak Kamon qoshlaringni ko?rmoqlik uchun Go’zal, Zuhrosidan kechsinda falak.
I MisS YoU
Sevaman men moviy ko’zlarni, Tillari bol shirin so’zlarni.
Atlas ko’ylak kiygan qizlarni, Parilarga aslo hushim yo’q. Suyganlarim Kumushbibilar, Farishtadek sochlari uzun. Momomeros yuzdagi ibo, Guldek doim chehrasi mahzun. Pari paykar o’zbek qizlari, Ayting qaysi farishtadan kam. Soxta emas shirin so’zlari, Yuvsa ketmas qosh qarosi ham. Faqat andek qalb og’rig’im bor, Taqlid qilmang o’zga yurtlarga. Orzu erur PARANJI kiymoq, Zamonaviy xorij qizlarga. MARJON MARJON KO’ZLARIMGA YOSHLAR TO’LDI Marjon marjon ko’zlarimga yoshlar to’ldi. Uni asrab astagina ko’zim yumdim, Sevgimizning yodgorligi ko’z yoshini, Jonim sizni to’yingizga asrab qo’ydim. Men yig’layman siz oq libos kiygan kuni, Yonar yurak o’shlal kuni armonlardan. Ollohimdan yakka yolg’iz o’tinchim bor, Avaylasin gulim sizni yomonlardan. Kumushbibi begingizga chin yor bo’ling, Bu kunlar ham bulutdayin o’tar ketar. Vaslingizga yetolmagan Quvonchbek ham Axir bir kun yodingizdan o’char ketar. SEN KIMSAN? Bilmadim sen kimsan? Armon bekasi, Qo’liim yetmas oils, yarqiroq yulduz. Tongi shabnam yanglig’ omonat husn Oppoq kapalakday beozor bir qiz. O’zim kim bo’libman seni suygani? Bir bandi insonman tubsiz xayolga, Ermak bo’layotgan bir xazon yanglig’ Kulgi bo’layotgan unsiz shamolga. Aldovga konikkan gumroh insonman, Armonga aylangan mangu orzusi Qalbimda o’chgan u, umid atalmish Yolg’onchi ro’yoning so’ngi yog’dusi. Faqat yuragimda yakka tuyg’u bor, Nima deb atashar rashkmi, qizg’onish Sevgi otlig’ ma’vo nimadir o’zi, Manguga yonishmi abadiy yonish? Shunday yonyapmanki? Seni hattoki, Dunyodan qizg’onib vujudim halak Kamon qoshlaringni ko?rmoqlik uchun Go’zal, Zuhrosidan kechsinda falak.