შენ ხარ მიზეზი ყველა ომის შენ ხარ ევა შენ ხარ მაწილდა და თუ გადაღლილ შენს თვალებზე ისევ გაწვიმდა ეს ტკივილია სიყვარულის და სიმარტოვის ეს ტკივილია რაც ცრემლებათ შენს გულს დასცვივდა და ხარ სათავე ყველა ნგრევის და ყველა კვდომის და ხარ სათავე ყველა ცრემლის და ყველა გლოვის შენ ხარ მიზეზი კაცთა მოდგმის შენ ხარ ცდუნება და სიცოცხლესთან ხელ მეორედ ხარ დაბრუნება სწორედ ამიტომ დაგემონე ჩემსავე ნებით სწორეთ ამიტომ აღვსილი ვარ ლტოლვით და ვნებით სწორედ ამიტომ ავაფეთქე ლექსის თარეში სწორედ ამიტომ დაგეძებდი უცხო მხარეში გამოგედევნე ქარის ფრთებით მე დღემდე გეძებ წამი რა არის?!

წამითაც კი უშენოთ ვერ ვძლებ რომ არმინდოდა მარტოდ მყოფელს, სევდას მოვეცვი მე გული მქონდა და ეს გულიც შენ ერთს მოგეცი ..რომ ვერ ჩავატევ ვერც სიტყვებში გრძნობის გამხელას რომ ახლა ვხვდები ნაკლი არ გაქვს უფლის ნახელავს რომ უხსოვარი ცოდვის დღიდან ნათელი მოგდგამს რომ შენში სუნთქავს შენში იბრძვის ეს ჩემი მოდგმა რომ ტანზე დაგდის ზღვის ტალღების მლაშე სურნელი წყევლად მაქვს შენგან სიყვარული განუკურნელი და როცა მტოვებ, საოცრების ტოვებ ქვესკნელებს სიკვდილს შევიგრძნობ თუ ვერასდროს ვიგრძნობ შენს ხელებს რომ ხარ მიზეზი ყველა ომის რომ ხარ ევა რომ ხარ მაწილდა რომ ხარ მიზეზი სულის კრთომის და ჰა, გაწვიმდა ..ეს ტკივილია რაც ცრემლებათ თვალებს გისველებს გადმოვეშვები შენს სხეულზე და დავისვენებ..გადმოვეშვები ქარის ფრთებით მე დღემდე გეძებ.. წამი რა არის ?!წამითაც კი უშენოდ ვერ ვძლებ შენ ხარ მიზეზი ყველა ომის