Гуфт: «Парвардигори ман аз ҳар сухане дар осмону замин огоҳ аст ва ӯ шунавову доност».
Худованд дар ҳар лаҳза тавонои шунидани ҳамаи садоҳои олам аст, ки яке аз далелҳои бузургӣ ва қудрати беохири Ӯст. Худо дар як лаҳза шунавои ҳама дуову ибодатҳои ҳар як бандааш ҳаст, ва бар нидои ҳама ҷавоб медиҳад. Дар ояти дигаре ба ин маъни мефармояд:
محمد الله حصاری
______________________________ السميع ____________________________
Ас Самиъ
Ӯст ҳар садоро (овозро) дар олам (дунё) мешунавад. Ӯст Шунавои садои ҳар як сайёра ва ситора, ки бо суръати баланд дар чодари фазо дар ҳаракатанд, инчунин Шунавои садоҳои миллиардҳо махлуқот, ки баъзеаш ба чашми инсонҳо ноаёнанд, чун Офарандаи тамоми махлуқот Аллоҳ аст. Ин ҳақиқатест, ки Худованд дар Қуръони карим дар Сураи АНБИЁ (Паёмбарон) ояи 4 фармудааст:
قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
Гуфт: «Парвардигори ман аз ҳар сухане дар осмону замин огоҳ аст ва ӯ шунавову доност».
Худованд дар ҳар лаҳза тавонои шунидани ҳамаи садоҳои олам аст, ки яке аз далелҳои бузургӣ ва қудрати беохири Ӯст. Худо дар як лаҳза шунавои ҳама дуову ибодатҳои ҳар як бандааш ҳаст, ва бар нидои ҳама ҷавоб медиҳад. Дар ояти дигаре ба ин маъни мефармояд:
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ
186. Чун бандагони Ман дар бораи Ман аз ту бипурсанд, бигӯ, ки Ман наздикам ва ба нидои касе, ки Маро бихонад, посух медиҳам. Пас ба нидои Ман посух диҳанд ва ба Ман имон оваранд, то роҳи рост ёбанд!
Сураи БАҚАРА (гов)