Эй ишқ, ҳар куҷоӣ - дил побанди орзуст, Ранҷе, ки ҷонрабо бувад пайванди орзуст! Ту пири пир гаштаӣ ман бо ту бемадор, Инъоми зиндагонӣ бас лабханди орзуст! Бозори хору зориҳо умрест бардавом, Савдогарии солу маҳ савганди орзуст! Мижгони мо ҳанӯз ҳам то дида хушк не, Ин оби чашму рӯи мо фарзанди орзуст! Фориғ нашуд дилу ҷигар аз сӯзи мунтазам, В-ин рафтуомади нафас гулқанди орзуст! То бонги ҳастӣ масттар хоҳад кунад маро, Дуде, ки хезад аз ҷигар исфанди орзуст! Воҷид фироқ кардааст охир туро заъиф, Имрӯз ин асирият аз фанди орзуст! Vojidi Ashti 14.01.2025 فندِ آرزو ای عشق، هر کجایی دل -پابندِ آرزوست، رنجی، که جان ربا بود پیوندِ آرزوست! تو پیری پیر گشته ی، من با تو بی مدار، انعامِ زندَگانی بس، لبخندِ آرزوست! بازارِ خار و زاری ها عمریست بردوام، سوداگرئِ صال و ماّه صوگندِ آرزوست! مژگانِ ما هنوز هم تا دیدهخشک نی، اِ آبی چشم و رویی ما فرزندِ آرزوست! فارِغ نشد دل و جگر از سوزی منتظم، و-این رفت وآمدی نفس گلقندِ آرزوست! تا روزی هستی مستّر خواهد کند مرا، دودی، که خیزد از جگر اِسفندِ آرزوست! واجید ، فراق کرده است آخر تورا ضعیف، امروز این عسیری یت از فندِ آرزوست! (واجیدِ اشتی)
Вожиди Аштӣ (поэт) автор 7- книг
ФАНДИ ОРЗӮ
Эй ишқ, ҳар куҷоӣ - дил побанди орзуст,
Ранҷе, ки ҷонрабо бувад пайванди орзуст!
Ту пири пир гаштаӣ ман бо ту бемадор,
Инъоми зиндагонӣ бас лабханди орзуст!
Бозори хору зориҳо умрест бардавом,
Савдогарии солу маҳ савганди орзуст!
Мижгони мо ҳанӯз ҳам то дида хушк не,
Ин оби чашму рӯи мо фарзанди орзуст!
Фориғ нашуд дилу ҷигар аз сӯзи мунтазам,
В-ин рафтуомади нафас гулқанди орзуст!
То бонги ҳастӣ масттар хоҳад кунад маро,
Дуде, ки хезад аз ҷигар исфанди орзуст!
Воҷид фироқ кардааст охир туро заъиф,
Имрӯз ин асирият аз фанди орзуст!
Vojidi Ashti
14.01.2025
فندِ آرزو
ای عشق، هر کجایی دل -پابندِ آرزوست،
رنجی، که جان ربا بود پیوندِ آرزوست!
تو پیری پیر گشته ی، من با تو بی مدار،
انعامِ زندَگانی بس، لبخندِ آرزوست!
بازارِ خار و زاری ها عمریست بردوام،
سوداگرئِ صال و ماّه صوگندِ آرزوست!
مژگانِ ما هنوز هم تا دیدهخشک نی،
اِ آبی چشم و رویی ما فرزندِ آرزوست!
فارِغ نشد دل و جگر از سوزی منتظم،
و-این رفت وآمدی نفس گلقندِ آرزوست!
تا روزی هستی مستّر خواهد کند مرا،
دودی، که خیزد از جگر اِسفندِ آرزوست!
واجید ، فراق کرده است آخر تورا ضعیف،
امروز این عسیری یت از فندِ آرزوست!
(واجیدِ اشتی)