Азизи дил, ту гунахкор нести, шояд такдир

гунахкор аст. Ман хамон инсонам, ки саропо
дустат медорам. То он даме, ки чон дар
танам хаст, фаромушат намекунам. Аммо
дилам реш- реш, чигарам хуншор гаштааст.
Дунё дар назарам торик менамояд. Акнун ман
чун мургаки паршикаставу гарибам. Ту на
танхо ишки аввалину охирин, балки нури
чашмонам буди. Азизам, хаёлан дар хобу
бедори бо ту мулокот мекардам, бе ту
зиндаги чи бемаънист. Азизи дили ман, умеди
ягонаам. Мани дилшикастаро дар кунчи
танхои гузошта, дилбардори дигаре шуди. Аз
рашк тамоми хастиям месузад, аммо чи
кунам, на уро чораесту на маро тадбире.
Гарчи дар нимарохи зиндаги хайрону
саргардонам, аммо хануз дустат медорам.
Хотираи дардолуде барои хамдигар гаштем.
Бо дустдоштаат хушбахти хушбахттаринхо
бош. Касоне, ки нисбати ишки поки мо
бадхохи кард, ба Худои мехрубон месупорам.
Ман хамон гуна хиёнатро барои як лахза
хушбахтии ту мебахшам. Мехохам туро
хушбахт бубинам. Аммо хайронам, хайронам,
ки чи гуна фаромушат кунам, ин гуна симои
зебоятро дар хобу бедори пеши назарам
наорам, охир садои ту дигар аз он дурии
дурихо ба гушам намерасад. Оре, ту рафти,
туи бевафо дар огуши гаму дардхо маро
партофта рафти. Охир чаро? Чаро дар фасли
гулфишони умр маро ноумед карди? Ишкамро
хазон кардию рафти, аммо ман ба кавлам
устуворам. Агар тирам ба сар борад, туро ман
дуст медорам, Агар ишкам ба марг орад, туро
ман дуст медорам. Хар чо, ки боши, бо харки
боши, хушбахтии ту орзуи хамешагии ман аст.
Ман нушидани катраи обро зи дастони нармат
дар охирин нафаси худ орзу мекунам. Аз ту
чудо будан бароям мушкил аст. Аммо чи илоч
ба такдир бояд тан дод. Ту мехмони аввалину
охирини дили мани, ман чи гуна дигареро ба
хонаи дил чо дихам? Эй бевафо, номи туро
дар нихонхонаи дилам бо оби тилло
навиштам. Охир танхо туро дуст медорам