МУЛК (таборак) СУРАСИ ФАЗИЛАТИ

(сўраган эдингиз)
▪
Абу Ҳурайра розийаллоҳу анҳу Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан ривоят қилади: “Қуръонда ўттиз оятдан иборат бир сура бор. Ким уни ўқиса, (ушбу сура у банданинг) гуноҳлари мағфират қилингунича шафоат қилади. У “табаарокаллазий бийадиҳил-мулк” (сураси)дир” (Абу Довуд, Термизий, Насоий, Ибн Можа, Аҳмад, Ибн Ҳиббон, Ҳоким ва Байҳақий ривояти. Ҳадис лафзи Ибн Можага тегишли ва унинг ривояти санади саҳиҳ).
Таборак сураси мусулмон орасида “шафоатчи” номи билан машҳур. Шу сабаб аксарият диёрларда, хусусан бизнинг юртда маййит дафн қилингандан кейин унинг ҳаққига Таборак сураси қироат қилинади.
Саҳобалар ҳам бу сурасин “қутқарувчи, асровчи” деб атаганлар. Таборак сураси бандани шафоат қилиши ҳақида жуда кўп ривоятлар келган.
Анас розийаллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганларини ривоят қилади: “Қуръондаги ўттиз оятдан иборат бир сура соҳибини жаннатга киритгунча у ҳақида тортишади. У Таборак сурасидир” (Табароний ва Зиё Мақдисий ривояти. Ривоят санади саҳиҳ).
“Тортишади” деганда, ҳужжат келтиради, уни ҳимоя қилади, шафоат қилади каби маънолар кўзда тутилади.
“Соҳиби” эса Таборак сурасини доим тиловат қилувчи, уни тадаббур билан ўқувчи қоридир.
Уламолар Таборак сурасининг шафоатини замон жиҳатидан иккига бўлганлар:
1. Бандани қабрда шафоат қилиши;
2. Қиёмат куни шафоат қилиши.
Ибн Масъуд розийаллоҳу анҳу ривоят қилади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Таборак сураси қабр азобидан тўсувчидир”, деб айтганлар” (Ибн Мардавайҳ ривояти. Ҳадис санади саҳиҳ).
Бу ерда айтилишича, Таборак сураси бандани қабр азобидан сақлайди. Демак, мазкур сура бандани қабрда ҳам, охиратда ҳам шафоат қилади, уни азобдан ҳимоя қилади. Шу сабаб қабристон зиёратига борганлар у ерда Таборак сурасини ўқишлари мустаҳабдир.
Ибн Аббос розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам саҳобаларидан бири чодирини қабр устига қўйди. Лекин у ўша ер қабр, деб ўйламаганди. Шунда қабр ичида бир инсоннинг Таборак сурасини охиригача ўқиганини эшитди. Кейин Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам олдиларига келиб, “эй Расулуллоҳ, мен чодиримни қабр устига қурдим, лекин у ер қабр, деб ўйламагандим. Мен у ерда бир инсоннинг Мулк сурасини охиригача ўқиганини эшитдим”, деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “У тўсувчидир, у қутқарувчидир. У (сура бандани) қабр азобидан сақлайди”, дедилар” (Термизий, Байҳақий ва Баззор ривояти. Ривоят санади заиф).
Бу ривоятда Таборак сураси бандани қабр азобидан сақлаши айтилмоқда. Мазкур ривоятдан келиб чиқиб айтиш мумкинки, Таборак сурасини ўқиш қабрда ётган маййит учун манфаат келтиради. Бунга шубҳа йўқ.
--------
«Ҳар куни "Мулк" сурасини ўқиган инсони уйида ғарибчилик бўлмагай».
«Ҳар кеча "Мулк" сурасини ўқиган инсондан Аллоҳ таоло қабр азобини йўқ қилгай». (ҳадис)
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
67:1
تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
67:2
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ
67:3
الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَّا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِن تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِن فُطُورٍ
67:4
ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِأً وَهُوَ حَسِيرٌ
67:5
وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ
67:6
وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ
67:7
إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ
67:8
تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ
67:9
قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ
67:10
وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ
67:11
فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ
67:12
إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ
67:13
وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
67:14
أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ
67:15
هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ
67:16
أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ
67:17
أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ
67:18
وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ
67:19
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ
67:20
أَمَّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ
67:21
أَمَّنْ هَذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَل لَّجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ
67:22
أَفَمَن يَمْشِي مُكِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن يَمْشِي سَوِيًّا عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
67:23
قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ
67:24
قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ
67:25
وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
67:26
قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ
67:27
فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ
67:28
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ
67:29
قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
67:30
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاء مَّعِينٍ
«МУЛК» сурасининг кирилл ҳарфларида ЎҚИЛИШИ кўпчиликнинг ТАЛАБ ва ИСТАКларига биноан ёзилди..
«Эслатма»:
1). Қовс ичидаги "(ҳ)" ҳарфини "одам ичидан нафас чиқаргандай" талаффуз қилинади.
2). Қовс ичидаги "(з)" ҳарфи "тилни бироз ташқарига чиқариб" талаффуз қилинади.
3). Қовс ичидаги "(с)" ҳарфи ҳам "тилни бироз ташқарига чиқариб" талаффуз қилинади.
4). Қовссиз "ҳ", "з" ва "с" ҳарфлар эса оддий талаффуз қилинади.
5). ( ' ) ушбу белги бор сўзлар икки қисмга ажратиб ўқилади.
Аъузу биЛла(ҳ)и минашшайтонир рожийм.
БисмиЛла(ҳ)ир Роҳманир Роҳийм.
1.Табарокалла(з)и бияди(ҳ)ил мулку ва (ҳ)ува ъала кулли шай'ин қодиийр.
2. Алла(з)и холақол мавта вал ҳаята лияблувакум аййукум аҳсану ъамала. ва (ҳ)увал ъазийзул ғафуур.
3. Алла(з)и холақо сабъассамаватин тыбақо, ма тароо фи холқир Роҳмаани мин тафаавут, фаржиъил басоро (ҳ)ал таро мин футуур.
4. (С)уммаржиъил басоро карротайни янқолиб илайкал басору хооси'ав ва (ҳ)ува ҳасийр.
5. Ва лақод заййаннас самаа'ад дуня бимасобийҳа ва жаъалнаа(ҳ)а ружумал лишшайатыйн, ва аътадна ла(ҳ)ум ъа(з)абас саъиийр.
6. Ва лилла(з)ийна кафаруу би Робби(ҳ)им ъа(з)аабу жа(ҳ)аннамa ва би' сал масыийр.
7. И(з)аааа улқуу фий(ҳ)а самиъуу ла(ҳ)а ша(ҳ)ийқов ва (ҳ)ия тафуур.
8. Такаду тамаййазу минал ғойз, кулламаааа улқия фий(ҳ)а фавжун са'ала(ҳ)ум хозанату(ҳ)аааа алам яа'тикум на(з)иийр.
9. Қоолуу бала қод жаааа'анаа на(з)ийрун фака(зз)абнаа ва қулнаа маа наззалаЛло(ҳ)у мин шай'ин ин антум илла фи долаалин кабиийр.
10. Ва қоолуу лав кунна насмаъу ав наъқилу маа кунна фииии асҳабис саъийр.
11. Фаътарафуу би(з)амби(ҳ)им фасуҳқол ли'асҳабис саъиийр.
12. Инналла(з)ийна яхшавна Робба(ҳ)ум билғойби ла(ҳ)ум мағфиротув ва ажрун кабийр.
13. Ва асирруу қовлакум авиж(ҳ)аруу би(ҳ)ии инна(ҳ)у ъалиймум би(з)атис судуур.
14. Ала яъламу ман холақо ва (ҳ)увал лотыйфул хобийр.
15. (Ҳ)увалла(з)и жаъала лакумул ардо (з)алулан фамшуу фи манакиби(ҳ)аа ва кулуу мирризқи(ҳ), ва илай(ҳ)ин нушуур.
16. А аминтум ман фис самаааа'и ай йахсифа бикумул ардо фа и(з)аа (ҳ)ия тамуур.
17. Ам аминтум ман фиссамаааа'и аййурсила ъалайкум ҳасыба, фасатаъламууна кайфа на(з)ийр.
18. Ва лақод каззабалла(з)ийна мин қобли(ҳ)им, факайфа кана накиийр.
19. Авалам яров илаттойри фавқо(ҳ)ум сооооффаатив ва яқбидн, ма юмсику(ҳ)унна иллаРроҳмаан, инна(ҳ)у бикулли шай'им басыйр.
20. Амман ҳа(з)алла(з)и (ҳ)ува жундуллакум янсурукум мин дувниРроҳмаан, инил каафирууна илла фи ғуруур.
21. Амман (ҳ)а(з)алла(з)и ярзуқукум ин амсака ризқо(ҳ), бал лажжуу фи ъутуввив ва нуфуур.
22. Афамай йамши мукиббан ъалаа важ(ҳ)и(ҳ)ииии а(ҳ)даааа аммай йамши савиййан ъала сыроотым мустақийм.
23. Қул (ҳ)увалла(з)иииий анша'акум ва жаъала лакумуссамъа вал абсооро вал аф'идата қолийлам ма ташкуруун.
24. Қул (ҳ)увалла(з)и (з)аро'акум фил арди ва ила(ҳ)и туҳшаруун.
25. Ва яқулууна матаа (ҳ)азал ваъду ин кунтум соодиқиийн.
26. Қул иннамал ъилму ъиндАлло(ҳ)и ва иннамаааа ана на(з)иийрум мубиийн.
27. Фаламма ро'ав(ҳ)у зулфатан сииии'ат вужу(ҳ)ул ла(з)ийна кафаруу ва қийла (ҳ)азал ла(з)и кунтум би(ҳ)и таддаъуун.
28. Қул аро'айтум ин а(ҳ)лаканияЛло(ҳ)у ва маммаъия ав роҳимана фамай йужийрул каафириийна мин ъа(з)аабин алийм.
29. Қул (ҳ)уваРроҳману ааманна би(ҳ)и ва ъалай(ҳ)и таваккална, фасатаъламууна ман (ҳ)ува фи долаалим мубиийн.
30. Қул аро'айтум ин асбоҳа маааа'укум ғаврон фамай йа'тийкум бимаааа'им маъиийн.
(Содақолло(ҳ)ул ъазыийм).