სიკვდილზე გიფიქრიათ ?

სიმართლე მითხარით !
- დიახ მიფიქრია ..
- ალბათ კრიტიკულ ზღვარზე იყავით , რადგან სიკვდილი ინდომეთ.
- ჩემი ყოველი დღე კრიტიკულ ზღვრამდე მიდის , ცრემლებით სრულდება და ხშირად მიჩნდება სურვილი , თვალები დავხუჭო და აღარ გავიღვიძო სანამ არ გაივლის ეს ყველაფერი სანამ არ დამთავრდება ეს ყველაფერი .. და ჩემი დღე იცით რით სრულდება ?
- რით ? გიცდიათ თვითმკვლელობა ?
- მიცდია ..
- ხომ იიცით რომ სიკვდილი გამოსავალი არ არის ?
- დიახ ვიცი.
- და მაინც , ცადეთ ?
- დიახ დიახ.
- არ მესმის თქვენი .
- არც მე მესმის საკუთარი თავის .. თქვენ ვერ გამიგეთ ჩემი ვენა არასდროს გახსნილა .. ჩემი ხელი არასდროს შეღებილა სისხლით .. ჩემი ორგანიზმი , არასდროს გაბრუებულა გონებისდაკარგვამდე წამლებით .. ჩემს კისერს არასდროს შეხებია თოკი .. ჩემი ფეხები არასდროს მისულა ხიდამდე .. ჩემი სხეული არასდროს გაჩერებულა უძრავად მაშინ როცა მანქანა მთელი სისწრაფით მოდის. თქვენ მე ვერ გამიგეთ მე ყოველდღე ვიკლავ “ საკუთარ თავს “ მე თავისვე მკვლელი გახლავართ .. რით ? იმ ადამიანების სიყვარულით რომლებიც გულგრილობას იმსახურებენ და მაინც სითბოს ჩუქნი .. იმ ადამიანების წყალობით რომელსაც ერთი დარტყმისას მეორე ლოყას მიუშვერ და კიდევ, გაგარტყავს. იმ ადამიანის წყალობით ვისი სიყვარულიც შხამია ორგანიზმს მიწამლავს მე კი ჯერ-ჯერობით ანტიდოტივერ გამოვიგონე. მე ადამიანები , კი არა თავად ვკლავ თავს “ ჩემივე სიყვარულით."