Имом ибни Қайим раҳимаҳуЛлоҳ фармуд: و نفوس أهله ( أي الغناء و السماع المحرم ) غالباً لا تمييز لها ولهذا أكثر أهله أهل الجهل ، و ضعفاء العقول ممن قل نصيبه من العلم و الإيمان و أجدب قلبه من حقائق القرآن : كالصبيان و النساء و أهل البوادي ،و جهلةالأعراب و لهذا كان أهله اذا عقدوه ينزل عليهم المقت ، و حفت بهم الشياطين ، و غشيتهم السخطة ، و ذكرهم ابليس فيمن عنده . و أهل السماع القراني الإيماني اذا حضروه ، تنزلت عليهم السكينة و غشيتهم الرحمة ، و حفت بهم الملائكة ،و ذكرهم الله فيمن عنده «Қалби одамоне, ки суруд ва шунидани мусиқиро гирифтаанд, маъмулан фарқкунанда ҳаст ва аз ин рӯ, бештари онҳое, ки ин мусиқиҳоро мешунаванд, афроди ҷоҳил ва заъиф-ақл ҳастанд, ки саҳми онҳо дар илму имони шариат андак аст ва ки дилҳояшон ба ҳақиқати Қуръон хушк аст - мисли наврасону занони (нодон) деҳоту бедуинҳо... Ва чун ба гӯш кардани ин таронаҳо рафтанд, ғазаби Аллоҳ бар онҳо нозил мешавад ва гирдашон меафтад ва шайтонҳо гирдашон мекунанд, Иблис онҳоро ҳамчун касоне ба ёд меорад, ки назди у омадаанд. Аммо онон, ки Қуръонро мешунаванд, чун гирд оянд, Салому раҳмат нозил мешавад ва Аллоҳ бар онҳо иҳота мекунад ва фариштагон гирдашон мекунанд ва Аллоҳ онҳоро дар миёни касоне, ки назди У омадаанд, ёд мекунад». «Ал Калам ала масъалати ас-сама», 269.
Фарқ байни Маҷлиси Қуръон ва Маҷлиси Мусиқӣ
Имом ибни Қайим раҳимаҳуЛлоҳ фармуд:
و نفوس أهله ( أي الغناء و السماع المحرم ) غالباً لا تمييز لها ولهذا أكثر أهله أهل الجهل ، و ضعفاء العقول ممن قل نصيبه من العلم و الإيمان و أجدب قلبه من حقائق القرآن : كالصبيان و النساء و أهل البوادي ،و جهلةالأعراب و لهذا كان أهله اذا عقدوه ينزل عليهم المقت ، و حفت بهم الشياطين ، و غشيتهم السخطة ، و ذكرهم ابليس فيمن عنده . و أهل السماع القراني الإيماني اذا حضروه ، تنزلت عليهم السكينة و غشيتهم الرحمة ، و حفت بهم الملائكة ،و ذكرهم الله فيمن عنده
«Қалби одамоне, ки суруд ва шунидани мусиқиро гирифтаанд, маъмулан фарқкунанда ҳаст ва аз ин рӯ, бештари онҳое, ки ин мусиқиҳоро мешунаванд, афроди ҷоҳил ва заъиф-ақл ҳастанд, ки саҳми онҳо дар илму имони шариат андак аст ва ки дилҳояшон ба ҳақиқати Қуръон хушк аст - мисли наврасону занони (нодон) деҳоту бедуинҳо...
Ва чун ба гӯш кардани ин таронаҳо рафтанд, ғазаби Аллоҳ бар онҳо нозил мешавад ва гирдашон меафтад ва шайтонҳо гирдашон мекунанд, Иблис онҳоро ҳамчун касоне ба ёд меорад, ки назди у омадаанд.
Аммо онон, ки Қуръонро мешунаванд, чун гирд оянд, Салому раҳмат нозил мешавад ва Аллоҳ бар онҳо иҳота мекунад ва фариштагон гирдашон мекунанд ва Аллоҳ онҳоро дар миёни касоне, ки назди У омадаанд, ёд мекунад».
«Ал Калам ала масъалати ас-сама», 269.