როგორც არ უნდა გამექცე ქვეყნად

მაინც ვერ წახვალ ჩემს გულის იქით,
ის ფრთხილად მოგდევს უმწეო მდევრად
თავის უბრალო ნაწამებ სიტყვით.
როგორც არ უნდა მოვიდეს თოვლი,
ის ვერ დაფარავს შენს აჩრდილს ჩემში,
შენ დარჩი, სულში, შენ დარჩი ხსოვნით,
ჩემი არსების უძირო მთებში. ♡♥♡♡♥♥♡♡☆★★♡♡♥♥♡★☆☆★★