Алтыным АПАМ

Оорудум жалгызмын кантемин,
Дардыма канча жаба издедим.
Тападым Апамдай жан куйорду,
Апама жетпей алыста эстедим.
Жаныма кубат берип башым сылап,
Күнү түн карап мени жаны сыздап.
Ойносом кулкумо көп шерик болгон,
Бозордум жанымда ооруп ыйлап.
Эркелеп бала бойдон барсам эгер,
Азаптарым бүт жуулуп атиң кетер .
Кайткым келет кайра балалыкка,
Сыноолор сындап бүткөн жетер.
Ав.Райла.Матраимова.