Ҳар гоҳе ягон мушкилие пеши роҳам пайдо мешавад ва аз падарам маслиҳат пурсон мешавам он шахс танҳо як ҷавоб доранд: Аз дастат меояд пас кӯшиш намо ман ба ту боварӣ дорам.

Ин гуфтаҳои сутуни хонадон маро то ба ин қуллаҳо расонд. Пас тамоми дастовардҳои ман зери дуову дастгириҳои волидонам аст. Шукри буданашон!!!