​​ЖАННАТДА ҲАМ ҚЎЛЛАРИНГДАН ТУТГИМ КЕЛУР!

Баҳор келса ён-атрофни гулга белар,
Қалб воҳамда ишқ шамоли майин елар.
Одам зоти нималарни орзу қилмас,
Жаннатда ҳам қўлларингдан тутгим келур!
Ишқ олови куйдирганни қилма мазаҳ,
Мен-чун азиз хатто лабинг теккан қадаҳ.
Куйдирмасин қаро кўзларингни дўзаҳ,
Жаннатда ҳам қўлларингдан тутгим келур!
Дод, энг ширин висолда ҳам лаззат оний,
Гардун фоний, эй мардумим биз ҳам фоний.
Ё огоҳ эт, наҳот қиляпман таманний?
Жаннатда ҳам қўлларингдан тутгим келур!
Фирдавсда кулгуимиз аримагай,
Айрилиқ йўқ, севги боғи қуримагай.
Ҳамма ошиқ ўттиз уч ёш қаримагай,
Жаннатда ҳам қўлларингдан тутгим келур!
Набиймасман, о севгилим келмас ваҳий,
Қисматинг не фақат билар Раҳмон саҳий.
Харом юриб ёрим бўлмагил дўзахий,
Жаннатда ҳам қўлларингдан тутгим келур!
Ёзаяпмиз "номаи аъмол"дек, асар,
Вақт қиличи умримизни бир кун кесар.
Пайғамбарим қўлларидан ичгач Кавсар,
Жаннатда ҳам қўлларингдан тутгим келур!