Mende Seni Sevirem (Final ) sadece 2 bolum idi bu hekaye..

Günlər keçirdi .. Bir axşam saat 5 tamamda oyandım .. O ağlıma gəldi .. İlk dəfə idi ki onun üçün darixdığımı hiss etdim .. Hə! Darıxmışdım ... Buna sevinırdim uşaqlar kimi həm də .. Deyəsən artıq məndə aşiq olurdum .. Hə aşiq olmuşdum ona .. Hər kecən gün daha da çox narahat olurdum onun üçün, daha çoox darixirdim .. Mələyim mənim! Yox bu belə olmayacaqdi .. Neçə vaxt idi evlərinə getmək, halını soruşmaq istəyirdim amma cəsarətim çatmırdı ..
Nəhayət bir destə çiçək alıb evlərinə getdim. Amma yolda bacisi qarşıma çıxdı və məni görcək həyacanlə halda Banunun saat tam 5də qəza etdiyini və hələ özündə olmadığını dedi .. o danışdıqca gözlərimdən yaş süzülürdü .. Ağlayırdım .. Hə mən ilk dəfə idi ağlayardım biri üçün, ve bu Banu idi .. Mənim həyatım, mələyim hər şeyim ... günlərlə Mələyimin ayıLmasi gözlədim .. sanki xoş bir xəbər eşidəcək kimi səbrsizliklə gözLəyirdim .. Hər gün dərs sonrası xəstəxana idim .. vəə .. Bir gun o ayıldı .. Hələ çoxda yaxşı danışa bilmirdi Mələyim .. İçəri keçdim və
"Salam həyatim! ) Yeni həyatımıza xoş gəldin)) "dedim .. QarşıLığında O üzümə baxib:
- Siz kimsiz cənab? - Dedi .. Aman Tanrım .. Çökmüşdüm .. Yanına yaxınLaşdım və "Banumm, məni xatırLamadın mı mələyim?" Deyə soruşdum, o isə sadə bir "yox" dedi ..
Zarafat etdiyinə özümü inandırırdım, amma həkimlər doğru olduğunu söylədilər .. Ordaca yerə çökdü .. Gözlərimdən yaş axırdı, özümə gələ bilmirdim .. Onu sevdiyimi deyə biLməmişdim .. "Banu, səni çox sevirəm" demişdim amma qarşımdakı "Banu" deyildi .. O şen, gülərüz qız yox olmuşdu ...
Tam 2 ay gözlədim .. Hər səhər qəribə bir ümid ilə yanına getdim, sanki hər şey əvvəlki vəziyyətinə dönənəkmiş kimi gözLəyirdim ..
Amma həmin gecə ... Saat 5 tamam idi .. Yata bilmirdim .. İçimdə qəribə narahatlıq var idi sanki .. Birdən telefon səsləndi .. Ekrana baxdim zəng vuran bacısı idi .. HəyacanLa telefonu açdım..... bacısı idi və... öldüyünü söylədi .. TeLefon əlimdən yerə düşdü .. Dizlərinin qatLandi sanki .. " " Deyə qışqırdım .. Banu zarafat edir Mənimlə hə! zarafat olmalı idi bu .. Xəstəxanaya getdim .. Gördüm onu, ağ çöhrəsi iLə yenə çoox gözəl idi mələyim .. YaxınLaşdım ona "Bax bu qədər zarafat yetər, oyan artiq Banu, səni çox sevirəm!" dedim amma oyanmadi, əbədi yuxuya getmişdi mələyim ..
Dəli olmuşdum sanki .. AyaqLarım yer tutmurdu .. Artıq xəstəxananı tərk etmək istəyirdim, Banumu məndən alan bu divarLardan uzaqLaşmaq istəyirdim sanki. Qapıdan çıxanda, bacısı mənə yetişib, bir məktub uzatdı .. O yazıbmiş hələ çoox əvvəl yazib bacisina veribmiş .. Əllərim titrəyirdi .. Məktubu açdım, belə yazılmışdı:
"Canım, səni çooox sevirəm .. Mən xəstəyəm və ömürümün sonuna çox az qalıb .. Hamısını səninlə keçirmək istəyirdim sadəcə .. Hər şeyi bilirəm canım, sən məni sevmirsən və sevməyəcəksən amma heç deyilsə ölənə qədər elə görün .. Mənim iLk, son və TƏK məhəbbətim səni çoox sevirəm "
Məktubu oxuduqdan sonra var gücümlə : "MƏN DƏ SƏNİ SEVİRƏM!! Bu lənətə gəlmiş ürəyim səni çox sevir!!! " Deyə qışqırdım amma nə fayda .... O dediklərimi eşitmədiki...
Bir müddət müalicə aldım .. DəLi olmuşdum sanki .. Hər kəsə "Banu" Deyirdim .. MüaLicəmdən sonra onun qəbrini ziyarətə getdim .. və yenə Saat 5 tamam idi .. son dəfə danışdım, başımı onun torpağına söykəyib yavaş səslə "Banu, səndən Hüzur , İstilik hiss etdim, şirin istilik .." dedim .. və gözlərim yumuLdu .. Oyandığımda səhər açılmışdı .. Qalxdım .. Danışa bilmədim ...
İndi saat 5 tamamdı... və mən 40 yaşındayam, indiyə qədər heç kimlə danışmamışam .. və səndən başqa heç kimi sevməmişəm mələyim .. Saat beşdi və mən səni hələ çoox sevirəm Banu`m ...