Як марде дар як

биёбони зебое
сайру гашт мекард ва аз
манзарахои зебо халоват
мебурд. Ногох як
шере ба тарафи мард хамла
кард, мард аз
тарс рохи гурез мекофт.Ногох
назараш ба як
горе меафтад, давида худро ба
даруни гор
мепартояд. Ва даряк ресмони
даруни гор
буда овезон мешавад. Дар
даруни гор
назараш ба поён меафтад
мебинад, ки дар
поён як море хаст, дар хамин
лахза муше бо
ресмон ба боло баромада
ресмонро мехояд.
Мард аз тарсба хар тараф назар
намуда
чикор карданашро
намедонад.Ногох
чашмонаш ба сурохие меафтад,
дасташро
даруни сурохи медарорад. Дар
сурохи,занбури асал хона
намудабуда аст,
дасташро бароварда
ангуштонашро ба
дахонаш бурда мелесад, аз
ширинии асал
тамоми ходисаро фаромуш
мекунад. Дар
хамин лахза аз хоб бедор
мешавад вапагохи
ба назди олиме рафта таъбири
хобашро
мепурсад.Олим табассуме
намуда ба
умегуяд, ки он шере ки ба ту
хамла намуд, у
хазрати Азроил(А.с.) аст ва он
горе, ки ту
худро даруни он партофти
кабр, он море ки
даруни горбуд, азоби кабр ва
ресмоне, кидар
он овезон шуди умр вамуше, ки
ресмонро
мехойд,рузхое ки аз умрат
гузашта истода
буд, он асале ки хурдива хамаи
инро
фаромуш кардиин моли дунё
буд, ки ту
охиратро фаромуш
карди