Ҡош киҙеүе (хикәйә)

Гөлсирә башын ситкә борҙо. Ауыр ыңғырашты, хәлдең үтә киҫкенлеген төшөнөп, Гөлйемеш инәй урамға атылды. Сығып барышлай, Гөлсирингә ҡысҡырҙы: «Әсәйең эргәһенән китмә, мин хәҙер...»