Кеча тунда касалхонада навбатчи эдим. Бизда оғир беморларнинг ўзи йўқ, шунинг учун навбатчилик осуда ўтарди. . Соат иккилардан ўтганида, ташқаридан шовқин келди. Итларнинг ирриллаши, акиллаши ва эркак кишининг даҳшатли чинқириғини эшитиб ҳамшира билан ташқарига отилдик. Овоз қоровул Эркин амакиникига ўхшарди. Тилимизда битта савол тинчликмикин? Нега бунақа ёввойи тарзда бақиради.
Қоровулнинг кулбачасига қандай чопиб борганимизни ҳам билмайман. У ерда ҳеч ким йўқ эди. Шундагина овозлар боғ томондан келаётганига амин бўлиб, ўша томонга чопдик. Катта ўрик тагига етганимизда қоровулнинг ўзи пайдо бўлди. Қоронғу бўлгани учун қўл телефонларимизнинг чироғи ёқилган. Нурни Эркин амакига тўғирладим.Унинг ҳамма ёғи қон, яктаги ва шими йиртилиб кетган. Ўн чоғли жангари билан ёқалашганга ўхшар, дағ-дағ қалтирар, яқинроқда эса ҳамон итларнинг аккиллаши эшитилиб турарди.
-Тинчликми? деб савол беришим билан, икки хатлаб ёнимга келди. Шундагина унинг қўлларида нимадир борлигига аҳамият бердим. Қарасам....Ундан кўра қарамаганим, кўрмаганим яхши эди. Унинг қўлида ҳамма ёғи тишлаб, бир оёғи деярли ғажиб ташланган чақалоқ бор эди.
Врачман. Бундан бадтар ахволдаги болаларни кўрганман десам муболаға эмас. Аммо ҳозир кўзим тушиб турган манзара даҳшатнинг ўзгинаси, унча-мунча одам қараб тура олмасди. —Қизим, қаранг балки тирикдир. Итларнинг оғзидан тортиб олдим...Жон болам, ёрдам беринг! Уни қўлимга олиб ичкарига югурдим Мурғаккинанинг устидаги кийимлар илма -тешик бўлиб кетган, болдири ва елкасидан тиззиллаб қон кетарди. Муолажа хонасига етиб келиб, чироқни ёқдик.... Hikoyani
Davomini Ôqishni Hohlasangiz Ushbu Manzilga Kiring Va Bizni Guruhga Qöshiling Bizning Manzil:
http://m.ok.ru/dk?st.cmd=altGroupJoin&st.groupId=53307732132064&_prevCmd=altGroupMain&tkn=4034
KuyiB OtgaN UmrimnI WarhinI
AytsiN
BardowiM XaqidA AwyoR ToqisiN
MendaN NorozilA FikridaN Qaytsin
OlsaM JanozamnI BulbuL OqisiN
AytolmaY QoganiM DesiN OllohgA
SalovatlaR AytsiN ToplaB BoR
KuchiN
BilganiM BilmaganiM DesiN OllohgA
OlsaM OloV TaniM MuZ B.N YuvsiN
TokI KafanlariM KetmasiN KuyiB
YuvgaCH YuragimgA ParchA MuZ
QoyiN
BoraY XuzirigA OzginA SovuB
OlsaM KafanimnI BulutdaN QiliN
YomgirgA AylansiN YonsA
QabrimdA
QabrimnI QazisangiZ SaL KengroQ
OliN
GunohkoR BandagA ToR GoR JabrdA
OlsaM CHinoR EkinG QabriM QowigA
TokI SoyasidA TilovaT OqinG
CHomiliB YawadiM KoziM YowimgA
YiglamanG SiZ FaqaT SalovaT OqinG
KichkinA YasatiN QabR TowimnI
QuroN OyatlarnI YozdirinG OyiB
YozmanG QabR TowgA UmR
YowimnI
MeN SafargA KetdiM KaliwiM KiyiB
OlsaM OyoQ TomoN OnG
TomonimgA
TorT KiwI SigarlI KursI YasatiN
SoginiB KelsangiZ IhlosnI OqinG
QabrimnI GuL EmaS QuroN BezasiN
Ong TarafdaN KeliN OyoQ TarafdaN
TokI KorsiN SiznI OchiQ KozlariM
OliM HaQ EkaniN OlasizmI TaN
QuvonaY KeldI DeB OgiL QizlariM
OlsaM YoqlaB TurinG BilinG KutamaN
ChunkI SiZ DeB OtdiM OzimdaN
KechiB
YoqlamaY QoysangiZ ZardoB
YutamaN
YotamaN GordahaM Koz YowiM
IchiB
OlsaM UmriM WarhiN NabiralargA
YawirmaY OchirmaY BorinI SozlanG
IntiQ KutganimdA UlarnI HamdA
YoniB OtirgaN KongliM ZorinI
SozlanG
OlsaM WerlarimnI AvaylaB AsranG
ImkoninI TopiB TopwirinG ElgA
BilamaN El OqiR SoginiB SeviB
OtaR YozganlariM QollardaN QolgA
OlsaM AxiL BolinG MehriboN BolinG
ImkoniN TopsangiZ TolanG QarzimnI
DuosinI OlinG MeN SevgaN ElnI
MeroS QoldiramaN SizgA SabrimnI
OlsaM JanozamnI BulbuL OqisiN
Кеча тунда касалхонада навбатчи эдим. Бизда оғир беморларнинг ўзи йўқ, шунинг учун навбатчилик осуда ўтарди. . Соат иккилардан ўтганида, ташқаридан шовқин келди. Итларнинг ирриллаши, акиллаши ва эркак кишининг даҳшатли чинқириғини эшитиб ҳамшира билан ташқарига отилдик. Овоз қоровул Эркин амакиникига ўхшарди. Тилимизда битта савол тинчликмикин? Нега бунақа ёввойи тарзда бақиради.
Қоровулнинг кулбачасига қандай чопиб борганимизни ҳам билмайман. У ерда ҳеч ким йўқ эди. Шундагина овозлар боғ томондан келаётганига амин бўлиб, ўша томонга чопдик. Катта ўрик тагига етганимизда қоровулнинг ўзи пайдо бўлди. Қоронғу бўлгани учун қўл телефонларимизнинг чироғи ёқилган. Нурни Эркин амакига тўғирладим.Унинг ҳамма ёғи қон, яктаги ва шими йиртилиб кетган. Ўн чоғли жангари билан ёқалашганга ўхшар, дағ-дағ қалтирар, яқинроқда эса ҳамон итларнинг аккиллаши эшитилиб турарди.
-Тинчликми? деб савол беришим билан, икки хатлаб ёнимга келди. Шундагина унинг қўлларида нимадир борлигига аҳамият бердим. Қарасам....Ундан кўра қарамаганим, кўрмаганим яхши эди. Унинг қўлида ҳамма ёғи тишлаб, бир оёғи деярли ғажиб ташланган чақалоқ бор эди.
Врачман. Бундан бадтар ахволдаги болаларни кўрганман десам муболаға эмас. Аммо ҳозир кўзим тушиб турган манзара даҳшатнинг ўзгинаси, унча-мунча одам қараб тура олмасди. —Қизим, қаранг балки тирикдир. Итларнинг оғзидан тортиб олдим...Жон болам, ёрдам беринг! Уни қўлимга олиб ичкарига югурдим Мурғаккинанинг устидаги кийимлар илма -тешик бўлиб кетган, болдири ва елкасидан тиззиллаб қон кетарди. Муолажа хонасига етиб келиб, чироқни ёқдик.... Hikoyani
Davomini Ôqishni Hohlasangiz Ushbu Manzilga Kiring Va Bizni Guruhga Qöshiling Bizning Manzil:
http://m.ok.ru/dk?st.cmd=altGroupJoin&st.groupId=53307732132064&_prevCmd=altGroupMain&tkn=4034