* * *
თვალებს დავხუჭავ, ცრემლი წამოვა ჩემი თვალიდან,
აზრებს დავაწყობ, თვალებს გავახელ, ვიწსებ თავიდან,
გაჩენის დღიდან თან მახლდი მუდამ პირველ წამიდან,
ვიხსენებ იმ დღეებ,ს წუთებს და წამებ,ს რაც უკვე წავიდა;
ფიქრის ლაბირინთში დავიკარგები, გზა ამერევა,
და ჩემს შინ მდგომარე ილანდება შენი ხატება,
შენი ღიმილი დაუფარავს მდინარეს ცრემლის,
"დედა"- ეს იყო პირველი სიტყვა ჩემი ამქვეყნად.
შენს ცრემლებს, დედა, უერთდება ჩემი ცრემლებიც,
შენ როცა გტკივა, იცოდე მაშინ მეც ვიტანჯები,
ყოველთვის კარგი გოგო რომ ვიყო ძლიერ ვეცდები,
და რაც დრო გადის, მით უფრო ძდიერ მე მიყვარდები.
თმა გაგითეთრდა შენ ჩვენზე ფიქრით და ჩვენზე დარდით,
იცოდე, დედა, არ გაბედო ჩვენი მიტოვება!
ღმერთს ვევედრები, ღმერთს ვევედრები, რომ იყოს შენთვის
სულ ბედნიერი დარჩენილი შენი ცხოვრება,
იცოდე, ყოველთვის შენი ღიმილი მემახსოვრება...
აგვისტო, 2004 წელი
როგორ გინდოდა სიცოცხლით რომ დამტკბარიყავი,
როგორ გინდოდა ამ ცხოვრებით რომ გაგეხარა,
შენ არ იდარდო ჩვენთვის, ყველასთვის კარგი იყავი,
მაგრამ სიკვდილმა გახარება არ დაგაცადა.
არ წასულიყავი, ყოფილიყავი ჩემს გვერდით ნეტავ,
ახლაც, ამ წუთში, ამ ოთახში შენს თვალებს ვხედავ,
გჯეროდეს ამის, შენი სულისთვის ვილოცებ მე კვლავ,
მხოლოდ ამ ერთს გთხოვ, ბედნიერი ვიქნები ყველგან,
თუ შენ ყოველთვის ჩემი მფარველი ანგელოზი იქნები, დედა!..
20.09.2004.
უცებ გაგვიფრინდი, ზეცისკენ წახვედი, დაგვტოვე მარტო,
ვერა გავიგე, ღმერთს ვეკითხები ეს მოხდა რატომ,
რატომ იყავი ყველასთვის კარგი, რომ ახლა გაქონ?
რატომ არ ხვდები ძველებურად მათ, შენი საფლავი ნახონ?
რატომ მიმატოვე, მე ხომ ჯერ კიდევ მჭირდება დედა,
რაც შენ წახვედი ყოველ ღამით სიზმრებში გხედავ,
მინდა ჩაგეხუტო, მაგრამ ამას ვახერხებ ვეღარ...
მე არ მინახავს ამდენი ხალხი არასდროს ერთად,
მათ ყველას შენი ნახვა უნდოდათ, დედა,
"ეს ხომ გარდაცვლილი არ არი,ს შეხედეთ!"- იძახდა ყველა,-
"ლამაზი სულის მქონე ანგელოზი გაფრინდა ზეცად."
გევედრებით
ამ ახალი წლის ცივ ღამეს გული გამითბა
და უეცრად სიჩუმეში შენი ხმა მომესმა...
ვიცი შენ ჩემგან შორს ხარ, მაგრამ მენატრები,
არ ვიცი მოხვალ თუ არა, მაგრამ გელოდები...
მე ველოდები იმ ლამაზ წამებს, მეტყვი როდესაც
"შენგან არასდროს მე აღარ წავალ, ძლიერ მიყვარხარ!"
ახალი წელია, ზეცას შევყურებ, სურვილს ვიფიქრებ
და ხვალინდელ დღეს დიდზე დიდი იმედით შევყურებ;
მარიამ ღვთისმშობელო, იესო ქრისტევ, ყველა წმინდანნო,
თქვენ შემეწიეთ, თქვენ დამიფარეთ განსაცდელისგან,
რომ ცოტა ხანში შევძლო ამის თქმა:" ბედნიერი ვარ!"
31.12.2004.
უკვდავი
ჩემო ანგელოზო, როგორ მომენატრე
შენ ხომ არ იცი, დედა,
ეს ცრემლიანი ჩემი თვალებია,
შენ რომ დაგეძებენ ყველგან;
როგორ მომენატრა ის ლამაზი წუთები
ჩვენ რომ ვატარებდით ერთად,
ახლა შენი სული მაღლა, ზეცაშია,
მაღლა, ზეცაშია ღმერთთან.
შენზე ფიქრები და შენი სიყვარული
მინდა გამოვხატო ლექსად,
ყოველ ღამით მინდა ჩემთან იყო
ყველა სიზმარში, დედა.
შენი სიყვარულით დთ შენზე ფიქრებით
დავიარები კენტად,
ახლა მჭირდება ყველაზე მეტად
შენი თანადგომა, დედა...
შენ ნურასოდეს ნუღარ მიმატოვებ,
შენი სულით ჩემთან დარჩი,
უფალი რომ არ იყოს, შენ იქნებოდი
ჩემთვის ერთადერთი ღმერთი,
იმედია, ამაზე ფიქრისას
არ მიწყენს მაღალი ღმერთი.
29.04.2005.
გიყვარდეს
უეცრად ხვდები, რომ უკანასკნელი იმედიც ქრება
და შენს გვერდით მის ნაცვლად მხოლოდ აჩრდილი რჩება,
შენი გრძნობები წარსულში დადის და მას ეფერება,
მღერიხარ მაინც, თუმცა გულს სულ არ ემღერება.
მძიმე წუთებში მუდამ გახსოვდეს უფალი ღმერთი,
შენი მშველელი უიმედობისას არის ერთადერთი;
ილოცე გულწრფელად და არ შეგეშინდეს გარდა ერთისა,
რომ არ მიგატოვოს ცხოვრების გზაზე მადლმა უფლისამ.
გიყვარდეს ყოვლისშემძლე უთალი ჩვენი, მაღალი ღმერთი
და არასოდეს უარყო იგი, არის ერთადერთი,
იარე გზაზე, რომელსაც მუდამ სიკეთე მოაქვს
და არასოდეს არ აწყენინო წმინდანებს, გესმის?...
ცხოვრების მანძილზე მინდა ყველასი გული გათბობდეს,
მინდა არასდროს შენს ვაჟკაცურ მხრებს არ დაათოვდეს,
თუ დამიჯერებ, იცხოვრებ ისე, როგორც მე გეტყვი,
მაშინ იმქვეყნად დაიმკვიდრებ ლამაზ სამოთხეს.
26.04.2005.
* * *
თვალებს დავხუჭავ, ცრემლი წამოვა ჩემი თვალიდან,
აზრებს დავაწყობ, თვალებს გავახელ, ვიწსებ თავიდან,
გაჩენის დღიდან თან მახლდი მუდამ პირველ წამიდან,
ვიხსენებ იმ დღეებ,ს წუთებს და წამებ,ს რაც უკვე წავიდა;
ფიქრის ლაბირინთში დავიკარგები, გზა ამერევა,
და ჩემს შინ მდგომარე ილანდება შენი ხატება,
შენი ღიმილი დაუფარავს მდინარეს ცრემლის,
"დედა"- ეს იყო პირველი სიტყვა ჩემი ამქვეყნად.
შენს ცრემლებს, დედა, უერთდება ჩემი ცრემლებიც,
შენ როცა გტკივა, იცოდე მაშინ მეც ვიტანჯები,
ყოველთვის კარგი გოგო რომ ვიყო ძლიერ ვეცდები,
და რაც დრო გადის, მით უფრო ძდიერ მე მიყვარდები.
თმა გაგითეთრდა შენ ჩვენზე ფიქრით და ჩვენზე დარდით,
იცოდე, დედა, არ გაბედო ჩვენი მიტოვება!
ღმერთს ვევედრები, ღმერთს ვევედრები, რომ იყოს შენთვის
სულ ბედნიერი დარჩენილი შენი ცხოვრება,
იცოდე, ყოველთვის შენი ღიმილი მემახსოვრება...
აგვისტო, 2004 წელი
* * *
თვალებს დავხუჭავ, ცრემლი წამოვა ჩემი თვალიდან,
აზრებს დავაწყობ, თვალებს გავახელ, ვიწსებ თავიდან,
გაჩენის დღიდან თან მახლდი მუდამ პირველ წამიდან,
ვიხსენებ იმ დღეებ,ს წუთებს და წამებ,ს რაც უკვე წავიდა;
ფიქრის ლაბირინთში დავიკარგები, გზა ამერევა,
და ჩემს შინ მდგომარე ილანდება შენი ხატება,
შენი ღიმილი დაუფარავს მდინარეს ცრემლის,
"დედა"- ეს იყო პირველი სიტყვა ჩემი ამქვეყნად.
შენს ცრემლებს, დედა, უერთდება ჩემი ცრემლებიც,
შენ როცა გტკივა, იცოდე მაშინ მეც ვიტანჯები,
ყოველთვის კარგი გოგო რომ ვიყო ძლიერ ვეცდები,
და რაც დრო გადის, მით უფრო ძდიერ მე მიყვარდები.
თმა გაგითეთრდა შენ ჩვენზე ფიქრით და ჩვენზე დარდით,
იცოდე, დედა, არ გაბედო ჩვენი მიტოვება!
ღმერთს ვევედრები, ღმერთს ვევედრები, რომ იყოს შენთვის
სულ ბედნიერი დარჩენილი შენი ცხოვრება,
იცოდე, ყოველთვის შენი ღიმილი მემახსოვრება...
აგვისტო, 2004 წელი
როგორ გინდოდა სიცოცხლით რომ დამტკბარიყავი,
როგორ გინდოდა ამ ცხოვრებით რომ გაგეხარა,
შენ არ იდარდო ჩვენთვის, ყველასთვის კარგი იყავი,
მაგრამ სიკვდილმა გახარება არ დაგაცადა.
არ წასულიყავი, ყოფილიყავი ჩემს გვერდით ნეტავ,
ახლაც, ამ წუთში, ამ ოთახში შენს თვალებს ვხედავ,
გჯეროდეს ამის, შენი სულისთვის ვილოცებ მე კვლავ,
მხოლოდ ამ ერთს გთხოვ, ბედნიერი ვიქნები ყველგან,
თუ შენ ყოველთვის ჩემი მფარველი ანგელოზი იქნები, დედა!..
20.09.2004.
უცებ გაგვიფრინდი, ზეცისკენ წახვედი, დაგვტოვე მარტო,
ვერა გავიგე, ღმერთს ვეკითხები ეს მოხდა რატომ,
რატომ იყავი ყველასთვის კარგი, რომ ახლა გაქონ?
რატომ არ ხვდები ძველებურად მათ, შენი საფლავი ნახონ?
რატომ მიმატოვე, მე ხომ ჯერ კიდევ მჭირდება დედა,
არ წასულიყავი, ყოფილიყავი ჩემს გვერდით ნეტავ,
რაც შენ წახვედი ყოველ ღამით სიზმრებში გხედავ,
მინდა ჩაგეხუტო, მაგრამ ამას ვახერხებ ვეღარ...
მე არ მინახავს ამდენი ხალხი არასდროს ერთად,
მათ ყველას შენი ნახვა უნდოდათ, დედა,
"ეს ხომ გარდაცვლილი არ არი,ს შეხედეთ!"- იძახდა ყველა,-
"ლამაზი სულის მქონე ანგელოზი გაფრინდა ზეცად."
გევედრებით
ამ ახალი წლის ცივ ღამეს გული გამითბა
და უეცრად სიჩუმეში შენი ხმა მომესმა...
ვიცი შენ ჩემგან შორს ხარ, მაგრამ მენატრები,
არ ვიცი მოხვალ თუ არა, მაგრამ გელოდები...
მე ველოდები იმ ლამაზ წამებს, მეტყვი როდესაც
"შენგან არასდროს მე აღარ წავალ, ძლიერ მიყვარხარ!"
ახალი წელია, ზეცას შევყურებ, სურვილს ვიფიქრებ
და ხვალინდელ დღეს დიდზე დიდი იმედით შევყურებ;
მარიამ ღვთისმშობელო, იესო ქრისტევ, ყველა წმინდანნო,
თქვენ შემეწიეთ, თქვენ დამიფარეთ განსაცდელისგან,
რომ ცოტა ხანში შევძლო ამის თქმა:" ბედნიერი ვარ!"
31.12.2004.
უკვდავი
ჩემო ანგელოზო, როგორ მომენატრე
შენ ხომ არ იცი, დედა,
ეს ცრემლიანი ჩემი თვალებია,
შენ რომ დაგეძებენ ყველგან;
როგორ მომენატრა ის ლამაზი წუთები
ჩვენ რომ ვატარებდით ერთად,
ახლა შენი სული მაღლა, ზეცაშია,
მაღლა, ზეცაშია ღმერთთან.
შენზე ფიქრები და შენი სიყვარული
მინდა გამოვხატო ლექსად,
ყოველ ღამით მინდა ჩემთან იყო
ყველა სიზმარში, დედა.
შენი სიყვარულით დთ შენზე ფიქრებით
დავიარები კენტად,
ახლა მჭირდება ყველაზე მეტად
შენი თანადგომა, დედა...
შენ ნურასოდეს ნუღარ მიმატოვებ,
შენი სულით ჩემთან დარჩი,
უფალი რომ არ იყოს, შენ იქნებოდი
ჩემთვის ერთადერთი ღმერთი,
იმედია, ამაზე ფიქრისას
არ მიწყენს მაღალი ღმერთი.
29.04.2005.
გიყვარდეს
უეცრად ხვდები, რომ უკანასკნელი იმედიც ქრება
და შენს გვერდით მის ნაცვლად მხოლოდ აჩრდილი რჩება,
შენი გრძნობები წარსულში დადის და მას ეფერება,
მღერიხარ მაინც, თუმცა გულს სულ არ ემღერება.
მძიმე წუთებში მუდამ გახსოვდეს უფალი ღმერთი,
შენი მშველელი უიმედობისას არის ერთადერთი;
ილოცე გულწრფელად და არ შეგეშინდეს გარდა ერთისა,
რომ არ მიგატოვოს ცხოვრების გზაზე მადლმა უფლისამ.
გიყვარდეს ყოვლისშემძლე უთალი ჩვენი, მაღალი ღმერთი
და არასოდეს უარყო იგი, არის ერთადერთი,
იარე გზაზე, რომელსაც მუდამ სიკეთე მოაქვს
და არასოდეს არ აწყენინო წმინდანებს, გესმის?...
ცხოვრების მანძილზე მინდა ყველასი გული გათბობდეს,
მინდა არასდროს შენს ვაჟკაცურ მხრებს არ დაათოვდეს,
თუ დამიჯერებ, იცხოვრებ ისე, როგორც მე გეტყვი,
მაშინ იმქვეყნად დაიმკვიდრებ ლამაზ სამოთხეს.
26.04.2005.